Yüce, görkemli, asil, ulu ve olağanüstü anlamlarına
gelen “süblim” kavramı ile doğa; engin kırların, işlenmemiş büyük bir çölün,
birbiri üzerine yığılmış belirsiz dağ kütlelerinin, kayalıkların, derin
uçurumların ya da uçsuz bucaksız bir suyun görünümünde ehlileşmemiş manzara
resimlerinde hissedilebilir. Doğa sonsuzluk içerisindeki barındırdığı
karşıtlığı ile kayıtsız ve bir o kadar da yoğun, dingin ve erdemli yanımızı
bize keşfettirir. Bu çalışmada “süblim”, “soyut”, “ehlileşmemiş”
ve “manzara resmi” kavramları romantizmden günümüze kadar farklı sanatçıların
resimlerinde incelenmiştir. Ayrıca çalışmada “doğa” ve “yüce” tartışması ile
bağlantılı olarak betimlenen “pitoresk” tablolardan “yüce”yi ayırt etmeye
yönelik bir bakış açısı da kullanılmıştır. Bu kapsamda tarihsel süreç
içerisinde soyut, ehlileşmemiş, süblim manzara resimlerinin sanatçı ve sanat
eseri örnekleri ile ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma genel tarama
modeli ile gerçekleştirilmiştir. Bu sebeple araştırmada manzara resminde
yüce/süblim ve ehlileşmemiş kavramlarının farklı dönemlerde sanatçılar ve sanat
eserlerinde soyut olarak ifade biçimlerini nasıl ele aldıklarına yönelik
literatür taraması yapılmıştır. Ortaya çıkan sonuçlar yorumlanarak
tartışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 16, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 14 Issue: 2 |