POLYKSENA’NIN KURBAN EDİLMESİ MİTOSU'NUN ANTİK METİNLERDE VE ARKEOLOJİK MATERYALLER ÜZERİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ
Abstract
Troia kralı Priamos ile kraliçe Hekabe’nin kızları olan Polyksena’nın, Troia
savaşlarının ardından Akhilleus’un isteği üzerine kurban edildiğini biliyoruz. Bu
hazin hikaye, Troia savaşlarını anlatan antik yazarların aktarımlarında, bazı farklı
versiyonlarla yerini almıştır. Hikaye ile ilgili erken kaynaklar, Polyksena’nın zorla kurban edildiğini trajik bir dille anlatmaktadır. Geç dönem yazarları ise,
Polyksena’nın ölümünü bir aşk hikayesine dönüştürerek, Akhilleus ile evliliği
olarak işlemişlerdir. Polyksena ile Akhilleus arasındaki ilişkinin evlilik ve aşk
versiyonu, Hellenistik Devire kadar takip edilebilmektedir. Arkeolojik materyaller
üzerindeki Polyksena’nın kurbanı konulu tasvirleri incelediğimizde, vazo ressamlarının antik metinlere sadık kaldıklarını görmekteyiz. Ancak, bu eserler arasında
Tyrrhen amphorası, protoattik krater ve Polyksena Lahdi üzerindeki kurban şemasının kaynağı bilinmemektedir. Bu üç eser üzerindeki benzer şemada karşımıza
çıkan figürlerin kimliklerini Tyrrhen amphorası aracılığı tespit etmek mümkündür.
Ancak, Polyksena’nın kurban edilmesinden bahseden yazarların aktarımlarında bu
isimlere rastlanılmamaktadır. Böylece sözü edilen şemanın kaynağını Homeros’un
günümüze ulaşamayan kayıp metinlerinde aramak akla yatkın görülmektedir.
Abstract
It is known that Polyxena, the daughter of Priamos who was the king of Troia
and of queen Hecuba, was sacrificed on the command of Achilleus after Troian
wars. This pathetic story, with its some different versions, took place in the narrations of antique writers who narrated Troian wars. The early sources about the
story tell the forcible sacrifice of Polyxena in a tragic way. On the other hand, the
late period writers converted the death of Polyxena into a love story and presented
it as the marriage of Polyxena with Achilleus. The marriage and love version of
the relationship between Polyxena and Achilleus may be seen until the Hellenistic
period. When we examine the descriptions about the sacrifice of Polyxena on
archaeological materials, we see that vase painters are loyal to antique texts.
However, the source of sacrifice schema isn’t known on Tyrrhenian amphora,
protoattic crater and Polyxena Sarcophagus among these works. It is possible to
determine the identifications of the figures that we see in similar schemas on these
three works through Tyrrhenian amphora. Nevertheless, these names aren’t seen
in the narrations of the writers who told about the sacrifice of Polyxena. Thus it
seems conceivable to search for the source of mentioned schema in the lost texts
of Homeros.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | November 1, 2006 |
| Published in Issue | Year 2006 Issue: 14 |