Ortaokul Öğrencilerinin Geometrik Şekil Oluşturma Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi

Yıl 2014, Cilt: 33 Sayı: 2, 455 - 479, 10.03.2015

Funda Gündoğdu Alaylı Elif Türnüklü

Öz

Araştırmanın amacı, ilköğretim 6-8.sınıf öğrencilerinin (ortaokul 6-8.sınıf) şekil oluşturma düzeylerinin belirlemek ve bazı değişkenler ile ilişkilerini ortaya koymaktır. Araştırma, tarama modelinin kullanıldığı nicel bir çalışmadır. Araştırmanın örnekleminl, 510 altıncı sınıf, 575 yedinci sınıf ve 535 sekizinci sınıf öğrencisi olmak üzere toplam 1620 öğrenci oluşmakturmaktadır. Araştırmanın verileri, cinsiyet, sınıf ve başarı değişkenlerinin yanı sıra “Van Hiele Geometrik Düşünme Testi” ve “Şekil Oluşturma Düzeyleri Belirleme Testi” ile elde edilen verilerden ibarettir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen “Şekil Oluşturma Düzeyleri Belirleme Testi” nin güvenirliği için her bir düzeyin KR-20 değeri hesaplanmıştır. Verilerin analizinde frekans ve yüzde hesaplamalarının yanı sıra  “İlişkisiz Örneklemler için Tek Faktörlü Varyans Analizi”, ve “İlişkisiz Örneklemler t Testi” istatistiği kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, şekil oluşturma düzeyleri ile sınıf, cinsiyet, başarı ve geometrik düşünme düzeyleri arasında anlamlı fark bulunmuştur. Sonuç olarak, öğrencilerin, sınıf düzeyleri ve geometrik düşünme düzeyleri arttıkça, şekil oluşturma düzeylerinin de arttığı belirlenmiştir. Ayrıca, başarı düzeyi yüksek öğrencilerin, başarı düzeyi orta ve düşük olan öğrenciler göre; kızların erkeklere göre, şekil oluşturma düzeylerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Geometrik Düşünme, Geometrik Şekil Oluşturma

Kaynakça

• BAYKUL, Y. (2009a). İlköğretimde Matematik Öğretimi (1-5. Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi. 10. Baskı.
• BAYKUL, Y. (2009b). İlköğretimde Matematik Öğretimi (6-8. Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2001). Deneysel Desenler Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇAKMAK, E. K., AKGÜN, Ö. E., KARADENİZ, Ş. ve DEMİREL, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (3. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
• CLEMENTS, D.H., BATTISTA, M.T. (1992). “Geometry and Spatial Reasoning.” In D. Grouws (Ed.), Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning, 420-464. New York: Macmillan Publishing Company.
• CLEMENTS, D.H., SARAMA, J., BATTİSTA, M.T. and SWAMİNATHAN, S. (1996). “Development of Students’ Spatial Thinking in a Curriculum Unit on Geometric Motions and Area.” In E. Jakubowski ve D. Watkins ve H. Biske (Eds.). Proceedings of the Eighteenth Annual Meeting of The North America Chapter of The International Group for The Psychology of Mathematics Education. Sayı 1, 217-222. Colombus, OH.
• CLEMENTS, D.H., BATTİSTA, M.T., SARAMA, J. and SWAMİNATHAN, S. (1997). “Development of Students’ Spatial Thinking in a Unit on Geometric Motions and Area.” The Elementary School Journal: 98(2), 171-186.
• CLEMENTS, D.H., SARAMA, J. and WİLSON, D.C. (2001). “Composition of Geometric Figures.” Proceedings Of The 25 th Conference Of The International Group For The Psychology Of Mathematics Education:Ultrecht- The Netherlands, Vol:2 273-280.
• CLEMENTS, D.H., WİLSON, D.C. and SARAMA, J. (2004). “Young Children’s Composition of Geometric Figures: A Learning Trajectory.” Mathematical Thinking and Learning: 6(2), 163-184.
• CLEMENTS, D.H. and SARAMA, J. (2009). Learning and Teaching Early Math The Learning Trajectories Approach. Madison Ave, Newyork. Routledge.
• DUATEPE, A. (2000). An Investigation on the Relationship between Van Hiele Geometric Level of Thinking and Demographic Variables for Preservice Elementary School Teachers. Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• ETHINGTON, C.A. and WOLFLE, L.M. (1984). “Sex Differences in a Causal Model of Mathematics Achievement.” Journal for Research in Mathematics Education, 15 (5), 361-377.
• FENNEMA, E. and SHERMAN, J.A. (1978). “Sex-Related Differences in Mathematics Achievement and Related Factors: A Further Study.” Journal for Research in Mathematics Education, 7 (3), 189-203.
• FENNEMA, E. and TARTRE, L.A. (1985). “The use Of spatial Visualization in Mathematics ByGirls and Boys.” Journal for Research in Mathematics Education, 16 (3), 184-206.
• FRAENKEL, J.R. and WALLEN, N.E. (2003). How to Design And Evaluate Research in Education. Boston: Mc Graw Hill.
• GÜNDOĞDU-ALAYLI, F. (2012). Geometride Şekil Oluşturma ve Şekli Parçalarına Ayırma Çalışmalarında İlköğretim 6. 7. Ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Düşünme Süreçlerinin İncelenmesi Ve Bu Süreçteki Düzeylerinin Belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• KAHLE, J. (1990). Why Girls Don’t Know. In M. Rowe (Ed.). What Research Says to the Science Teacher-The Process of Knowing, 55-67. Washington, DC.: National Science Teachers Association.
• KARASAR, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (17. Baskı) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• LİNDQUİST, M. M. and CLEMENTS, D. H. (2001). “Geometry Must Be Vital.” Teaching Children Mathematics. 7.7, 409.
• LINN, M.C. and PETERSEN, A.C. (1985). “Emergence and Characterization of Sex Differences in Spatial Ability: A-Meta Analysis.” Child Development, 56, 1479-1498.
• MANSFİELD, H. and SCOTT, J. (1990). “Young Children Solving Spatial Problems.” In G. Booker ve P. Cobb ve T. N. deMendicuti (Eds.). Proceedings of the 14th Annual Conference of The International Group for The Psychology of Mathematics Education. Sayı 2, 275-282. Oaxlepec, Mexico.
• MARKOPOULOS, CH., POTARİ, D. and SCHİNİ, E. (2007). “The Process of Composition and Decomposition of Geometric Figures within The Frame of Dynamic Transformations.” Proceedings of the Fifth Congress of the European Society for Research in Mathematics Education: Larnaca, Cyprus; 1042-1051.
• MCGEE, M.G. (1979). Human Spatial Abilities: Sources of Sex Differences. New York: Praeger.
• OLKUN, S., ve TOLUK, Z., (2003) İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Ögretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• REYNOLDS, A. and WHEATLEY, G. (1996). “Elemantry Syudents’ Construction and Coordination of Units in an Area Setting.” Journal for Research in Mathematics Education. 27(5), 564-581.
• SARAMA, J., CLEMENTS, D.H. and VUKELİC, E. B. (1996). “Role of Computer Manipulative In Fostering Specific Psychological/Mathematical Processes.” In E. Jakubowski ve D. Watkins ve H. Biske (Eds.). Proceedings of The Eighteenth Annual Meeting of The North America Chapter of The International Group for The Psychology of Mathematics Education. Sayı 2, 567-572. Columbus, OH.
• SARAMA, J., CLEMENTS, D. H., HENRY, J. J. and SWAMİNATHAM, S. (1996). “Multidiciplinary Research Perspectives on An Implementation of A Computer-Based Mathematics Innovation.” In E. Jakubowski, D. Watkins ve H. Biske (Eds.) Proceedings of The Eighteenth Annual Meeting of The North America Chapter of The International Group for The Psychology of Mathematics Education. Sayı 2, 560-565. Columbus, OH.
• TAN, Ş. (2007). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• TARTRE, L.A.(1990). “Spatial Orientation Skill and Mathematical Problem Solving.” Journal for Research in Matehmatics Education, 21 (3), 216-229.
• TEKİN, H. (2000). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
• TOLUK UÇAR, Z. (2005). “Türkiye’de Matematik Eğitiminin Genel Bir Resmi: TIMSS 1999.” Güncel Gelişmeler Işığında İlköğretim Matematik, Fen, Teknoloji, Yönetim.
• TURGUT, M. (2010). Teknoloji Destekli Lineer Cebir Öğretiminin İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Uzamsal Yeteneklerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• USISKIN, Z. (1982). “Van Hiele Levels and Achievement In Secondary School Geometry.” (Final Report of The Cognitive Development and Achievement in Secondary School Geometry Project) University of Chicago. (ERIC Document Reproduction, Service No. ED 220 288).
• YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• WİLSON, D.C. (2002). Young Children’s Composition of Geometric Figures: A Learning Trajectory. Doktora Tezi, The State University, Buffalo, New York.