Bu araştırmada Türklerin Samerrâ döneminde Abbâsî hilâfeti üzerindeki etkileri metodolojik bakış açısıyla ve temel İslâm tarihi kaynakları referans alınarak işlenmiştir. Rivâyetlerden hareketle Türklerin, Abbâsî ihtilal hareketinin başarıya ulaşmasındaki rolleri, yeni devletin kurulmasıyla birlikte yönetim mekanizmasındaki âskerî faaliyetleri, Me’mûn’un hilâfete gelmesindeki katkıları ve bu dönemde Mu’tasım’ın emri altında isyan hareketlerindeki başarıları vurgulanmıştır. Yapılan incelemede Mu’tasım’ın hilafete gelmesindeki etkilerinden dolayı büyük bir güce sahip olmaları sebebiyle Bağdat’ta disiplinsiz davranışlarından dolayı kendileri için 222/836 tarihinde inşa edilen Sâmerrâ şehrine nakledilmeleri üzerinde durulmuştur. Türk asrı veya Sâmerrâ dönemi olarak bilinen bu süreçte onların halifeler üzerindeki etkileri siyasî, idarî, askerî, iktisadî ve ictimaî sahalarda yakın bir şekilde hissedilmeye başlanmıştır. Mütevekkil Alellâh’ın hilâfet makamına gelmesindeki rollerinden sonra ise, Halife’yi öldürebilecek kadar güçlü hale gelmişlerdir. Bu hadiseden sonra onlar, hilâfet makamına istedikleri halifeleri getirdikleri için yönetim üzerinde oldukça etkili olmuşlar ve kendi menfaatlerine uygun düşmeyen halifeleri ya hilâfetten uzaklaştırarak hapse atmışlar ya da öldürmüşlerdir. Ancak Mu’temid Alellâh’ın halife olmasından sonra Zenc isyanının bastırılmasında, Saffârîler ile mücadelede ve Bizans seferlerinde pek çok Türk komutan ve asker ölmesi, onların hilâfet üzerindeki etkilerini kırmıştır. Araştırma neticesinde bu durumu fırsat bilen Mutemid Allellâh’ın 277/890 tarihinde tekrar başkenti Bağdat’a taşıyarak Sâmerrâ dönemine son verdiği sonucuna ulaşılmıştır.
Teşekkür Ederim. Çalışmalarınızda başarılar dilerim.
In this research, the effects of the Turks on the Abbasid caliphate during the Samarra period are studied from a methodological point of view and depending on the main Islamic historical sources. The narrations highlight the role of the Turks in the success of the Abbasid revolutionary movement, their military activities in the administrative mechanism with the establishment of the new state, their contribution to the caliphate of al-Ma'mun and their success in the rebellion movements under the command of al-Mu'tasim in this period. However, they were transferred to the city of Samarra, which was built for them in 222/836, due to their undisciplined behaviour in Baghdad, which was the result of their huge power they derived through their influence on al-Mu'tasim who owed his caliphate to the Turks. In this period, known as the Turkish era or the Samarra period, their influence on the caliphs began to be felt closely in the political, administrative, military, economic and social fields. After their role in al-Mutawakkil's ascending to the caliphate, they became strong enough to kill the Caliph. After this incident, they became very influential on the administration because they appointed whoever they wanted to the caliphate, and they either deposed the caliphs from the caliphate or killed them. However, the death of many Turkish commanders and soldiers during the suppression of the Zanj rebellion and the struggle with the Saffarids and the Byzantine campaigns under the caliph al-Muʿtamid ʿalā ’llāh broke their influence on the caliphate. By taking advantage of this situation, the study concludes, al-Muʿtamid ʿalā ’llāh moved the capital back to Baghdad in 277/890 and ended the Samarra period.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Submission Date | July 16, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 53 |