Assessment of the patients diagnosed with conversion disorder in the emergency department

Year 2018, Volume: 10 Issue: 3, 348 - 355, 30.09.2018

Togay Evrın , Eylem Kaykısız

https://doi.org/10.21601/ortadogutipdergisi.449211

Abstract

Aim: Conversion disorder is defined as a specific disorder that accompanies the psychological conflict, has one or more neurological symptoms and in which there is a loss of bodily functioning that would seem to a physical disturbance. The aim of this study was to determine the ratio of the patients diagnosed with conversion disorder to all patients in the emergency department and to investigate the sociodemographic and clinical characteristics of the patients, attitudes and treatment approaches of the physicians.

Material and Method: This cross sectional, retrospective study was conducted at a governmental secondary care hospital. After approval from the ethics committee, data pertaining to patients aged at least 18 years who had presented to the ED with various symptoms and had diagnosis of conversion was studied between July 1 and December 31, 2017. The exclusion criteria were as follows: age of less than 18 years, patients with additional pathology besides conversion disorder, patients with a lack of psychiatric consultation and patients whose data cannot be accessed from the system. A p value less than 0.05 was considered statistically significant.

Results: A total of 124 patients were included in the study. 71% (n: 88) of the patients were female, 54.8% (n: 68) were single. 17.7% (n = 22) of the patients had comorbid disease. There was a stressor event in all patients before hospital admission. %50 of patients were younger than 23 years. The most common complaint was syncope. 93 patients admitted by ambulance. There was the prior conversion disorder history in 66.1%. Any medical examinations were not required in 61.3% of the patients. The mean elapsed time in all patients was 135 min. Between in patients transported by ambulance and  in walk-in patients, there was a statistically significant difference in terms of mean elapsed time between the patients' emergency service admission and discharge from hospital.

Conclusion: It was detected that the conversion disorder was more commonly seen in female gender and young age group, the most common complaint of conversion disorder was syncope, most of the patients with conversion disorder had similar complaints before, patients with conversion disorder often preferred to transport to the hospital with ambulance, the patients who received the red code according to the triage code and patients with conversion disorder were examined in almost the same time period and the patients with conversion disorder stayed in emergency department for long hours.

 

Keywords

Conversion disorders, emergency department, somatoform disorders

Acil serviste konversiyon bozukluğu tanısı alan hastaların değerlerdirilmesi: retrospektif gözlemsel bir çalışma

Abstract

Amaç: Konversiyon bozukluğu; psikolojik çatışmaya eşlik eden, fiziksel bir
bozukluğu düşündürecek biçimde bedensel işlevsellikte kayıplarla giden, bir ya
da daha fazla nörolojik semptomla belirli bozukluk olarak tanımlanmaktadır. Bu
çalışmanın amacı konversiyon bozukluğu tanısının acil serviste ne kadar yer
bulduğu; hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri ve hekim tutum ve
tedavi yaklaşımlarını incelemekti.

Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif, kesitsel
çalışma, 2. Basamak bir devlet hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Etik kurul
onayı sonrasında, 1 Temmuz- 31 Aralık 2017 tarihleri arasında, çeşitli
semptomlarla acil servise başvuran ve konversiyon bozukluğu tanısı alan 18 yaş
üstü hastalar, çalışmaya dahil edilmiştir. Dışlama kriterleri; 18 yaş altı
olmak, konversiyon bozukluğu dışında ek patoloji tespit edilmek, psikiyatri
konsultasyonu olmamak ve sistemden verilerine ulaşılamamak olarak
belirlenmiştir. p<0.05 değeri istatistiksel anlamlı kabul edilmiştir.

Bulgular: Toplam 124 hasta
çalışmaya dahil edildi. Hastaların %71’I kadın ve %54.8’i bekar; %17.7’sinin
komorbid hastalığı mevcuttu. Tüm hastalarda hastane başvurusu öncesi bir stres
maruziyeti mevcuttu. Hastaların %50’si 23 yaş altıydı. En sık başvuru şikayeti
senkoptu. 93 hasta ambulans ile başvurmultu. %66.1 hastada daha önceden
konversiyon öyküsü mevcuttu. Hastaların %61.3’ünde herhangi bir tetkik
gerekmemişti. Ortalama taburculuk süresi 135 dakikaydı. Hastaneye ambulansla
başvuranlar ile ayaktan başvuranlar arasında, ortalama taburculuk süresi
açısından istatistiksel anlamlı bir fark mevcuttu.

Sonuç: Konversiyon bozukluğunun; kadın cinsiyet ve genç yaş grubunda daha sık
görüldüğü; en sık başvuru şikayetinin senkop olduğu; hastaların büyük kısmının
daha önce de benzer şikayetleri olduğu; hastaların sıklıkla ambulans ile
hastaneye başvuruyu tercih ettikleri; triaj koduna göre kırmızı kod alan
hastalar ile hemen hemen aynı süreler içinde muayene edildikleri ve uzun
saatler acil serviste kaldıkları sonuçlarına ulaşılmıştır.

Keywords

Konversiyon bozukluğu, acil servis, somatoform bozukluklar

References

• 1. Okasha A. Somatoform disorders revisited. Acta Neuropsychiatrica 2003;15:161–6. 2. Bekaroglu M, Bilici M. Psikiyatrik Aciller. İçinde: Gülec C, Köroğlu E, editör. Psikiyatri Temel Kitabı. 2. Cilt. Ankara: Hekimler Yayın Birliği; 1998. S. 835-55. 3. Bediz U, Aydemir C, Başterzi AD, Kısa C, Cebeci S, Goka E. Hekimlerin Konversiyon bozukluğuna yaklaşımını etkileyen faktörler. Klinik Psikiyatri Dergisi 2004;7:73-9. . 4. Bahçeci, B., Güveli, H., Kandemir, G., Aslan, M., & Köroğlu, A. (2011). Erişkin acil servisinde psikiyatri dışı hekimlerce konulan psikiyatrik ön tanıların değerlendirilmesi. J Kartal TR, 22(2), 65-9. 5. Kısa C, Aydın OD, Cebeci S, Aydemir Ç, Göka A. Acil psikiyatrik başvuruların ve acil psikiyatrik hizmetlerin değerlendirilmesi. New/Yeni Symposium Journal 2001;39(4):174-80. 6. Dula DJ, DeNaples L. Emergency department presentation of patients with conversion disorder. Acad Emerg Med 1995;2:120-3. . 7. Ozmen E. Genel tıpta somatizasyon. In: Ozmen E, Aydemir O, Bayraktar E, editors. Gnel Tıpta Psikiyatrik Sendromlar. Ankara: Hekimler Yayın Birliği; 1997.p.235-61. 8. Ozen S, Özbulut O, Altındag, Arıcıogulları Z. Acil serviste konversiyon bozukluğu tanısı konan hastaların sosyodemografik özellikleri, stres faktörleri, I. Ve II. Eksen eş tanıları. Türkiye’de Psikiyatri 2000;2:87-96. . 9. Chandrasekaran R, Goswami U, Sivakumar V, Chi-tralekha. Hysterical neurosis--a follow-up study. Acta Psychiatr Scand 1994;89:78-80. 10. SERiNKEN, M., SENGÜL, C., KARCIOGLU, Ö., & Zencir, M. (2007). Acil Serviste “Konversiyon Reaksiyonu” Tanısı Alan Hastaların Klinik ve Demografik Özellikleri. Turkish Journal of Emergency Medicine, 7(1), 005-009. 11. Deveci A, Özmen E, Demet MM, ‹çelli ‹. Bir üniversite hastanesi psikiyatri poliklini¤ine baflvuran konversiyon bozukluklu hastalar›n sosyodemografik ve klinik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002;3:28-33. 12. Mai FM. “Hysteria” in clinical neurology. Can J Neurol Sci 1995;22:101-10. 13. Özen fi, Özbulut Ö, Alt›nda¤ A, Arıcıoğulları Z. Acil serviste konversiyon bozuklu¤u tan›s› konan hastalar›n sosyodemografik özellikleri, stres faktörleri, I. ve II.eksen efltan›lar›. Türkiye’de Psikiyatri Dergisi 2000;2:87-97. 14. Uğuz, Ş., & Toros, F. (2003). Konversiyon bozukluğunda sosyodemografik ve klinik özellikler. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(1), 51-58. 15. Bhatia MS, Vaid L. Hysterical aphonia- an analysis of 25 cases. Indian J Med Sci 2000;54:335-8. 16. Kent DA, Tomasson K, Coryell W (1995) Course and outcome of conversion and somatization disorders. A four year follow up. Psychosomatics, 36: 138-144. 17. Kaplan HI, Sadock BJ, Grebb JA. Somatoform Disorders.Williams and Wilkins. Synopsis of Psychiatry. 7. Baskı, Baltimore, 1994. p.617-32. 18. Sağduyu A, Rezaki M, Kaplan Đ, Özgen G, Rezaki BG. Sağlık ocağına başvuran hastalarda disosiyatif (konversi-yon) belirtiler. Türk Psikiyatri Dergisi 1997;8:161-9. . 19. Alkın T, Tunca Z. Konversiyon bozukluğu. Güleç C, Köroğlu E, editörler. Psikiyatri Temel Kitabı. 2. Baskı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği; 1998. p.537-44. 20. Ersoy MA (1995) Şüpheli bir konversiyon bozukluğu olgusu: konversiyon bozukluğunun psikiyatrik olmayan diğer t›bbi durumlarda ilişkisi. Psychomed, 1: 111-114. 21. Evrin, T., Demirel, B., Yılmaz, B., Öztürk, L., Korkmaz, A., Unluer, E. E., ... & Derdiyok, E. B. (2017). Post-traumatic stress disorder after terrorist attack in healthcare professionals. Disaster and Emergency Medicine Journal, 2(1), 11-18. 22. Allan Frances MD, Ruth Ross MA. Somatoform bozukluklar DSM-IV-TR Olgu Sunumları ayırıcı tanı için Klinik Klavuz 1. Baskı. İstanbul: Vedat Şar CSA Medikal Yayın Ajansı; 2001. P 191-2. . 23. Kropp S, Andreis C, Wildt B, Sieberer M, Ziegenbein M, Huber TJ. Characteristics of psychiatric patients in the accident and emergency department. Psychiat Prax 2007; 34:72-75. 24. Aker, S., Ö. Böke, Y. Peşken, “112 Acil Sağlık Hizmetine Başvurulardaki Psikiyatrik Olguların Değerlendirilmesi-Samsun-2004”, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7(4):211-217 (2006). 25.Yaylacı S., Öztürk Cimilli T., Yılmazer Çelik S.(2013).Acil Servise Ambulansla Başvuran Hastaların Aciliyetinin Retrospektif Değerlendirilmesi.Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi .4(2).pp.64-67.)26. Gill JM, Mainous AG, Nsereko M. The effect of continuity of care on emergency department use. Arch Fam Med 2000; 9(4):333-338. 27. Polat O, Kabaçam G, Güler İ, Ergişi K, Yıldız A. İbn-i Sina Hastanesi Acil Servis’ne başvuran hastaların sürveyans analizi Türkiye Acil Tıp Dergisi 2005;5(2):78-81. 28. Küçükali Ç, Üstün Güveneroğlu N, Demirağlı Duman HB et al. Who is seeking Emergency Care at the Emergency Psychiatric Ward of Bakırköy Mental Health and Neurological Diseases Education and Research Hospital? A cross-sectional definitive study. Anadolu Psikiyatri Derg. 2015; 16(6): 413-419.