This article examines ʿAbd al-Ghanī al-Nāblusī's Nasamāt al-Ashār fī Madh al-Nabī al-Mukhtār, a badīʿiyyah dedicated to praising the Prophet Muhammad through the use of at least one literary device in each verse. Such qasidas, which exalt the Prophet with elaborate rhetorical techniques, have captivated literary circles since their emergence. al-Nāblusī, a prominent Sufi figure of the 18th-century Ottoman region, distinguished himself not only with his Badīʿiyyahs but also with various literary works, including travelogues, didactic poems, divans, and commentaries on divans. The badīʿiyyah examined in this study comprises 150 verses. Before delving into its analysis, the article briefly addresses the historical background of badīʿiyyahs and some critiques of the genre, followed by an exploration of al-Nāblusī’s scholarly and literary character. The content of the work is analyzed within the framework of the classical qasida structure in Arabic poetry, and all verses are translated. In the final section, which focuses on the literary arts present in the work, both the techniques that the poet claims to have used for the first time in his own badīʿiyyah and some rarely employed devices are highlighted, with an awareness of the critical perspectives on the badīʿiyyāt genre.
Bu makale, Abdülganî en-Nablusî’nin Nesemâtü’l-Esḥâr fî Medḥi’n-Nebiyyi’l-Muḫtâr adlı bedîiiyyesini incelemektedir. Hz. Peygamber’i her beyitte en az bir edebi sanat örneğiyle öven bu tür kasideler, ortaya çıktıkları andan itibaren edebi çevrelerde yoğun ilgi uyandırmıştır. 18. yüzyıl Osmanlı coğrafyasının önde gelen sufi şahsiyetlerinden biri olan Nablusî, bedîiyyelerinin yanı sıra seyahatnameleri, didaktik manzumeleri, divanları ve divan şerhleri gibi çeşitli edebi eserleriyle de temeyyüz etmiş bir âlimdir. Çalışmada incelenen bedîiyyesi 150 beyitten oluşmaktadır. Eserin analizine geçilmeden önce bedîiyyelerin tarihî arka planı ve bu türe yönelik eleştiriler kısaca ele alınmış; ardından Nablusî’nin ilmi ve edebi kişiliği üzerinde durulmuştur. Eserin içeriği, Arap şiirinin klasik kaside yapısı çerçevesinde incelenmiş ve beyitlerin tamamı tercüme edilmiştir. Eserdeki edebi sanatların incelendiği çalışmanın son bölümünde, bedîiyyât türüne getirilen eleştiriler de dikkate alınarak, şairin kendi bedîiyyesinde ilk kez kullandığını belirttiği edebi sanatlar ile şairler tarafından nadiren kullanılan bazı sanatlara yer verilmiştir.
Yazar etik ilkelere uygun olarak çalışmasını hazırladığını beyan eder.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Arabic Language and Rhetoric |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Early Pub Date | June 4, 2025 |
| Publication Date | June 30, 2025 |
| Submission Date | February 12, 2025 |
| Acceptance Date | May 30, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 12 Issue: 1 |