Old Age in Turkey within the Context of Working Life and Retirement

Year 2016, Issue: Ek1 - Yıl: 2016 Sayı: Ek1, 87 - 101, 01.12.2016

Aykut Sığın

Abstract

The aim of this study is to carry out an evaluation of the phenomenon of old age as experienced in Turkey within the context of working life and retirement. For this purpose, the points where the phenomenon of old age intersects the phenomena of working life and retirement were discussed and the current situation of the social security system and how it manifested itself in the perception of retirement in the elderly were investigated. It was observed that, especially in comparison to the countries that enjoy a high level of welfare, the three phenomena in question could be handled better in Turkey and thus some suggestions were made to that end. The concept of “active aging” came into prominence at this point. Active aging could be defined as the process in which the opportunities of health, participation and security are optimized with the aim of improving the quality of life of the elderly. It became apparent in the study that active aging is an important concept in managing the elderly and the phenomenon of old age in Turkey in a better fashion.

Keywords

Old Age, Retirement, Active Aging, The Social Security System, Individual Retirement Account (IRA), World Health Organization, Self-sufficiency, Working After Retirement, Daily Life After Retirement

Çalışma Hayatı ve Emeklilik Bağlamında Türkiye'de Yaşlılık

Abstract

Bu çalışmanın amacı, yaşlılık olgusunun Türkiye özelinde yaşandığı şekliyle çalışma hayatı ve emeklilik bağlamında bir değerlendirmesini yapmaktır. Bu amaçla, yaşlılık olgusunun çalışma ve emeklilik olgularıyla kesiştiği noktalar ele alınmış, sosyal güvenlik sisteminin tarihsel gelişimine değinildikten sonra bugünkü durumu ve bireylerin emeklilik algısına nasıl yansıdığı değerlendirilmiştir. Özellikle refah düzeyi yüksek ülkelerle karşılaştırıldığında, söz konusu üç olgunun da Türkiye örneğinde içinin daha iyi doldurulabileceği gözlemlenmiş ve bu doğrultuda atılabilecek adımlar anlamında öneriler sunulmuştur. Bu noktada “aktif yaşlanma” kavramı ön plana çıkmıştır. Aktif yaşlanma, bireyler yaşlandıkça hayat kalitelerini arttırmak için sağlık, katılım ve güvenlik fırsatlarının en uygun hâle getirilmesi süreci olarak tanımlanabilir. Çalışmada, aktif yaşlanmanın Türkiye’deki yaşlıların ve yaşlılık olgusunun daha iyi yönetilmesine yönelik önemli bir kavram olduğu saptanmıştır.

Keywords

Yaşlılık, Emeklilik, Aktif Yaşlanma, Sosyal Güvenlik Sistemi, Bireysel Emeklilik Sistemi (BES), Dünya Sağlık Örgütü, Öz-yeterlilik, Emeklilik Sonrası Çalışma, Emeklilik Sonrası Gündelik Hayat