Research Article
BibTex RIS Cite

THE ROLE OF SOCIAL MEDIA COMMUNICATION ON THE CORPORATE REPUTATION PERCEPTION

Year 2020, Issue: 41, 108 - 118, 19.10.2020
https://doi.org/10.30794/pausbed.737870

Abstract












The organizational use of social media
has influenced and changed various aspects of the public relations profession and
expanded the literature. Social media offer organizations new opportunities to
increase their corporate reputation. In this context, a study was conducted on
356 people to investigate the role of social media on corporate reputation
perception. Within the scope of the research, the correlation between the
structure and quality of the communicative process established by the
organizations on social media (giving information, communicating, control
mutuality, creating social interaction environments) and corporate reputation
perceptions was examined. According to the research findings: In social media,
one-way information delivery for marketing and advertising purposes was found
to be ineffective, while applications that allowed two-way symmetrical
interaction were found effective. Social media interactions affect the sense of
satisfaction, trust and loyalty positively. It has been revealed that these may
have a mediation effect on corporate reputation perception. It has been found
that there may be a difference between the digital / virtual reputations of
organizations perceived in online environments and the brand reputations
perceived in offline environments.



References

  • Allagui, I. & Breslow, H. (2016) “Social media for public relations: Lessons from four effective cases”, Public Relations Review 42, pp. 20–30.
  • Altuntaş, E. Y. (2018) “Dijital Dönüşüm Uygulamalarının Kurumların Marka Değeri Üzerindeki Etkisi”, Egemia Dergisi 2, ss. 1-18
  • Becker, K. & Lee, J. W. (2019) “Organizational Usage of Social Media for Corporate Reputation Management”, Journal of Asian Finance, Economics and Business, Vol 6, No 1, pp. 231-240
  • Booth, N. ; Matic, J. A. (2011) “Mapping and leveraging influencers in social media to shape corporate brand perceptions”, Corporate Communications: An International Journal, Vol. 16 No. 3, pp. 184-191
  • Breakenridge, D. K. (2012) Social media and public relations: Eight new practices for the PR professional. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Cho, M.; Furey, L.D.; Mohr, T. (2017) “Communicating Corporate Social Responsibility on Social Media: Strategies, Stakeholders, and Public Engagement on Corporate Facebook”, Business and Professional Communication Quarterly, Vol. 80(1), pp. 52–69
  • Chu, S.C. & Kamal, S. (2008) “The Effect of Perceived Blogger Credibility and Argument Quality on Message Elaboration and Brand Attitudes”, Journal of Interactive Advertising, 8:2, pp. 26-37
  • Cohen, D. (2012). Brands, maintain a Facebook page, but don’t bother me. E.T. 15.02.2015 http://www.adweek.com/socialtimes/facebook-page-consumers/ 382017
  • Coombs, W.T. and Holladay, S.J. (2006), “Unpacking the halo effect: Reputation and crisis management”, Journal of Communication Management, Vol. 10 No. 2, pp. 123-137.
  • Çelebi, E. (2019). Halkla İlişkiler Uygulamaları Nasıl Olmalı?, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  • Çelebi, E. (2020). "Kurumsal Halkla İlişkilerin Etkinliğini Ölçme: STK Gönüllüleri Üzerine Bir Araştırma", Selçuk İletişim, 13 (1), 180-196.
  • Çelebi, E. ve Sezer, N. (2017a). "Kurumsal İtibarın Kriz İletişim Stratejileri Üzerine Etkisi", Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı 27, 116-134.
  • Çelebi, E. ve Sezer, N. (2017b). "İlişkisel Memnuniyetin Kriz İletişim Stratejileri Üzerine Etkisi", Erciyes İletişim Dergisi Akademia, 5/2, 348-364.
  • Diker, E. & Koçyiğit, M. (2017) “Halkla İlişkiler Algısı ve Marka İtibarı Arasındaki İlişkinin Yapısal Eşitlik Modeli İle İncelenmesi”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt 5, Sayı 2, s. 590-574
  • Doorley, J. & Garcia, H. F. (2015) Reputation management: The key to successful public relations and corporate communication, 3rd Edition, Routledge, New York.
  • Dozier, D. M., & Broom, G. M. (2006). The centrality of practitioner roles to public relations theory. In C. H. Botan, & V. Hazleton (Eds.),Public relations theoryII(pp. 137–170). Mahwah, NJ: Erlbuam
  • Eccles, R.G.; Newquist, S.C. & Schatz, R. ‘‘Reputation and its risks,’’ Harvard Business Review, Vol. 85, No. 2, pp. 104-114.
  • Esrock, S.L. & Leichty, G. (2000) “Organization ofCorporate Web Pages: Publics and Functions”, Public Relations Review 26(3), pp. 327–344.
  • Fombrun, C.J., Gardberg, N.A. & Sever, J.M. (2000) “The reputation quotient: A multi-stakeholder measure of corporate reputation”,The Journal of Brand Management, Vol. 7 No. 4, pp. 241-255.
  • Göktürk, B. (2017) “Halkla İlişkilerde Güven Kavramının Önemi”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 13, ss. 76-89.
  • Hon, L.C. & Grunig, J.E. (1999) “Guidelines for Measuring Relationships in Public Relations”, Institute for Public Relations, pp. 1-40.
  • Huang, Y-H.; Wu, F. & Huang, Q. (2017) “Does research on digital public relations indicate a paradigm shift? An analysis and critique of recent trends”, Telematics and Informatics 34, pp. 1364–1376.
  • Hutton, J.G.; Goodman, M.B.; Alexander, J.B.; Genest, G.B. (2001) “Reputation management: the new face of corporatepublic relations?”, Public Relations Review 27, pp. 247-261
  • Kent , M. L. & Li, C. (2019) “Toward a normative social media theory for public relations”, Public Relations Review. pp.
  • Liu, J. H.; North, M.; Li, C. (2017) “Relationship building through reputation and tribalism on companies’ Facebook pages” Internet Research Vol. 27 No. 5, pp. 1149-1169.
  • Macnamara, J. & Zerfass, A. (2012) “Social media communication in organizations: The challenges of balancing openness, strategy, and management”, International Journal of Strategic Communication, 6:4, pp. 287–308
  • Namisango, F. & Kang, K. (2019) “Organization-public relationships on social media: The role of relationship strength, cohesion and symmetry”, Computers in Human Behavior 101, pp. 22–29
  • Neill, M.S. & Moody, M. (2015) “Who is responsible for what? Examining strategic roles insocial media management”, Public Relations Review, pp. 109-118.
  • Süllü, Z. (2019) “Kurumsal Markalaşma ve İtibar Yönetimi Sürecinde Sosyal Medyanın Kullanımı”, The Journal Of Social Science, Vol. 3, No 6, s. 530-550
  • Şengöz, A. & Eroğlu, E. (2017) “Örgütlerde Sosyal Medya Kullanımı: Sosyal Medya Algıları, Amaçları ve Kullanım Alışkanlıkları”,Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi 5 (1, ss. 503-524.
  • Taylor, M. & Kent, M.L. (2014) “Dialogic Engagement: Clarifying Foundational Concepts”, Journal of Public Relations Research, Vol. 26:5, pp. 384-398
  • Walden, J.A.; Bortree, D.; DiStaso, M. (2015) “Reconsidering the public relations professional–bloggerrelationship: A coorientation study”, Public Relations Review 41, pp. 526–532
  • Yang, S. & Lim, J.S. (2009) “The Effects of Blog-Mediated Public Relations (BMPR) on Relational Trust”, Journal of Public Relations Research, 21:3, pp. 341-359

SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ

Year 2020, Issue: 41, 108 - 118, 19.10.2020
https://doi.org/10.30794/pausbed.737870

Abstract












Sosyal medyanın kurumsal kullanımı halkla
ilişkiler mesleğinin çeşitli yönlerini etkilemiş, değiştirmiş ve literatürü
genişletmiştir. Sosyal medya ortamları kuruluşlara kurumsal itibarlarını
arttırabilmeleri için yeni fırsatlar sunmaktadır. Bu kapsamda, sosyal medya
ortamlarının kurumsal itibar algısı üzerindeki rolünü araştırmak üzere 356 kişi
üzerinde bir araştırma yapılmıştır. Araştırma kapsamında kuruluşların sosyal
medyada hedef kitleleri ile kurmuş olduğu iletişimsel sürecin yapısı ve
kalitesi (bilgi verme, iletişim kurma, karşılıklı kontrol, sosyal etkileşim
ortamları oluşturma) ile kurumsal itibar algılamaları arasındaki korelasyona
bakılmıştır. Araştırma bulgularına göre sosyal medya ortamlarında pazarlama ve
reklam amaçlı tek yönlü bilgi verme etkisiz bulunurken, iki yönlü simetrik
etkileşime fırsat tanıyan uygulamalar etkili bulunmuştur. Sosyal medya
etkileşimleri memnuniyet, güven ve bağlılık duygusunu olumlu etkilemektedir. Bu
duyguların ise kurumsal itibar algısı üzerinde arabuluculuk etkisinin ortaya çıkmasına
yardımcı olabileceği bulgusuna ulaşılmıştır. Diğer yandan, kuruluşların çevrim
içi ortamlarda algılanan dijital/sanal itibarları ile çevrim dışı ortamlarda
algılanan marka itibarları arasında bir farklılık olabileceği bulgusuna
ulaşılmıştır. 



References

  • Allagui, I. & Breslow, H. (2016) “Social media for public relations: Lessons from four effective cases”, Public Relations Review 42, pp. 20–30.
  • Altuntaş, E. Y. (2018) “Dijital Dönüşüm Uygulamalarının Kurumların Marka Değeri Üzerindeki Etkisi”, Egemia Dergisi 2, ss. 1-18
  • Becker, K. & Lee, J. W. (2019) “Organizational Usage of Social Media for Corporate Reputation Management”, Journal of Asian Finance, Economics and Business, Vol 6, No 1, pp. 231-240
  • Booth, N. ; Matic, J. A. (2011) “Mapping and leveraging influencers in social media to shape corporate brand perceptions”, Corporate Communications: An International Journal, Vol. 16 No. 3, pp. 184-191
  • Breakenridge, D. K. (2012) Social media and public relations: Eight new practices for the PR professional. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Cho, M.; Furey, L.D.; Mohr, T. (2017) “Communicating Corporate Social Responsibility on Social Media: Strategies, Stakeholders, and Public Engagement on Corporate Facebook”, Business and Professional Communication Quarterly, Vol. 80(1), pp. 52–69
  • Chu, S.C. & Kamal, S. (2008) “The Effect of Perceived Blogger Credibility and Argument Quality on Message Elaboration and Brand Attitudes”, Journal of Interactive Advertising, 8:2, pp. 26-37
  • Cohen, D. (2012). Brands, maintain a Facebook page, but don’t bother me. E.T. 15.02.2015 http://www.adweek.com/socialtimes/facebook-page-consumers/ 382017
  • Coombs, W.T. and Holladay, S.J. (2006), “Unpacking the halo effect: Reputation and crisis management”, Journal of Communication Management, Vol. 10 No. 2, pp. 123-137.
  • Çelebi, E. (2019). Halkla İlişkiler Uygulamaları Nasıl Olmalı?, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  • Çelebi, E. (2020). "Kurumsal Halkla İlişkilerin Etkinliğini Ölçme: STK Gönüllüleri Üzerine Bir Araştırma", Selçuk İletişim, 13 (1), 180-196.
  • Çelebi, E. ve Sezer, N. (2017a). "Kurumsal İtibarın Kriz İletişim Stratejileri Üzerine Etkisi", Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı 27, 116-134.
  • Çelebi, E. ve Sezer, N. (2017b). "İlişkisel Memnuniyetin Kriz İletişim Stratejileri Üzerine Etkisi", Erciyes İletişim Dergisi Akademia, 5/2, 348-364.
  • Diker, E. & Koçyiğit, M. (2017) “Halkla İlişkiler Algısı ve Marka İtibarı Arasındaki İlişkinin Yapısal Eşitlik Modeli İle İncelenmesi”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt 5, Sayı 2, s. 590-574
  • Doorley, J. & Garcia, H. F. (2015) Reputation management: The key to successful public relations and corporate communication, 3rd Edition, Routledge, New York.
  • Dozier, D. M., & Broom, G. M. (2006). The centrality of practitioner roles to public relations theory. In C. H. Botan, & V. Hazleton (Eds.),Public relations theoryII(pp. 137–170). Mahwah, NJ: Erlbuam
  • Eccles, R.G.; Newquist, S.C. & Schatz, R. ‘‘Reputation and its risks,’’ Harvard Business Review, Vol. 85, No. 2, pp. 104-114.
  • Esrock, S.L. & Leichty, G. (2000) “Organization ofCorporate Web Pages: Publics and Functions”, Public Relations Review 26(3), pp. 327–344.
  • Fombrun, C.J., Gardberg, N.A. & Sever, J.M. (2000) “The reputation quotient: A multi-stakeholder measure of corporate reputation”,The Journal of Brand Management, Vol. 7 No. 4, pp. 241-255.
  • Göktürk, B. (2017) “Halkla İlişkilerde Güven Kavramının Önemi”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 13, ss. 76-89.
  • Hon, L.C. & Grunig, J.E. (1999) “Guidelines for Measuring Relationships in Public Relations”, Institute for Public Relations, pp. 1-40.
  • Huang, Y-H.; Wu, F. & Huang, Q. (2017) “Does research on digital public relations indicate a paradigm shift? An analysis and critique of recent trends”, Telematics and Informatics 34, pp. 1364–1376.
  • Hutton, J.G.; Goodman, M.B.; Alexander, J.B.; Genest, G.B. (2001) “Reputation management: the new face of corporatepublic relations?”, Public Relations Review 27, pp. 247-261
  • Kent , M. L. & Li, C. (2019) “Toward a normative social media theory for public relations”, Public Relations Review. pp.
  • Liu, J. H.; North, M.; Li, C. (2017) “Relationship building through reputation and tribalism on companies’ Facebook pages” Internet Research Vol. 27 No. 5, pp. 1149-1169.
  • Macnamara, J. & Zerfass, A. (2012) “Social media communication in organizations: The challenges of balancing openness, strategy, and management”, International Journal of Strategic Communication, 6:4, pp. 287–308
  • Namisango, F. & Kang, K. (2019) “Organization-public relationships on social media: The role of relationship strength, cohesion and symmetry”, Computers in Human Behavior 101, pp. 22–29
  • Neill, M.S. & Moody, M. (2015) “Who is responsible for what? Examining strategic roles insocial media management”, Public Relations Review, pp. 109-118.
  • Süllü, Z. (2019) “Kurumsal Markalaşma ve İtibar Yönetimi Sürecinde Sosyal Medyanın Kullanımı”, The Journal Of Social Science, Vol. 3, No 6, s. 530-550
  • Şengöz, A. & Eroğlu, E. (2017) “Örgütlerde Sosyal Medya Kullanımı: Sosyal Medya Algıları, Amaçları ve Kullanım Alışkanlıkları”,Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi 5 (1, ss. 503-524.
  • Taylor, M. & Kent, M.L. (2014) “Dialogic Engagement: Clarifying Foundational Concepts”, Journal of Public Relations Research, Vol. 26:5, pp. 384-398
  • Walden, J.A.; Bortree, D.; DiStaso, M. (2015) “Reconsidering the public relations professional–bloggerrelationship: A coorientation study”, Public Relations Review 41, pp. 526–532
  • Yang, S. & Lim, J.S. (2009) “The Effects of Blog-Mediated Public Relations (BMPR) on Relational Trust”, Journal of Public Relations Research, 21:3, pp. 341-359
There are 33 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Finance
Journal Section Articles
Authors

Engin Çelebi 0000-0001-5791-8080

Publication Date October 19, 2020
Acceptance Date June 3, 2020
Published in Issue Year 2020 Issue: 41

Cite

APA Çelebi, E. (2020). SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(41), 108-118. https://doi.org/10.30794/pausbed.737870
AMA Çelebi E. SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ. PAUSBED. October 2020;(41):108-118. doi:10.30794/pausbed.737870
Chicago Çelebi, Engin. “SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, no. 41 (October 2020): 108-18. https://doi.org/10.30794/pausbed.737870.
EndNote Çelebi E (October 1, 2020) SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 41 108–118.
IEEE E. Çelebi, “SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ”, PAUSBED, no. 41, pp. 108–118, October 2020, doi: 10.30794/pausbed.737870.
ISNAD Çelebi, Engin. “SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 41 (October 2020), 108-118. https://doi.org/10.30794/pausbed.737870.
JAMA Çelebi E. SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ. PAUSBED. 2020;:108–118.
MLA Çelebi, Engin. “SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, no. 41, 2020, pp. 108-1, doi:10.30794/pausbed.737870.
Vancouver Çelebi E. SOSYAL MEDYA İLETİŞİMİNİN KURUMSAL İTİBAR ALGISI ÜZERİNDEKİ ROLÜ. PAUSBED. 2020(41):108-1.