TÜRKİYE'DE ÜRETKEN SERMAYE OLUŞUM SÜRECİNİN ÖNÜNDEKİ ENGEL OLARAK BEŞERİ SERMAYE VE BEŞERİ SERMAYE OLUŞTURMA POLİTİKALARI

Year 2017, Volume: 1 Issue: 2, 79 - 117, 30.12.2017

Gizem Şimşek Açar

https://doi.org/10.30586/pek.348448

Abstract

Türkiye’de
üretken sermaye oluşumu kendi içerisinde önemli gerilimli değişimler içeriyor.  Özellikle 2001 krizinden sonra daha belirgin
bir hal alan bu yapısal dönüşüm süreci, üretim yapısının emek yoğun üretimden
sermaye yoğun üretime doğru geçiş göstermesiyle ilişkilidir. Geçişin sancılı
olması üretim sürecinin katma değeri yüksek alanlara ya da diğer bir kavramlaştırma
ile görece artı- değer üretimine geçişin zorluklarla ilişkilidir. Bu açıdan baktığımızda
sürecin işleyişi aslında mutlak artı değer üretiminden görece artı değer
üretimine geçilmesiyle ve emek gücünün niteliğindeki dönüşümle bağlantılı. Dönüşüme
ilişkin en önemli değişken emek-gücünün sürece uygun dönüşüm geçirmesidir; yani
beşeri sermaye olarak kavramsallaştıran dönüşümün gerçekleştirilmesi gerekiyor.
Dolayısıyla çalışma, Türkiye’de sermaye birikiminin değişen aşamalarında emek gücünün
beşeri sermaye biçimindeki dönüşümünü ve bunun katma değerli üretimle olan iç
bağlantılarını kurmayı amaçlamaktadır. Söz konusu iç bağlantılar kurulurken
sermaye birikiminin tarihsel bir sürekliliği olduğundan hareketle, bu
sürekliliğin farklı aşamalarının sahip olduğu farklı dinamiklerin emek gücünün
beşeri sermayeye dönüşümündeki etkilerine dikkat çekilecektir.

Keywords

Sermaye birikimi, verimlilik, görece artı değer, beşeri sermaye, kapitalizm, Türkiye, emek gücü, makineleşme

References

• Boratav K. ve E. Türkcan. (1993). “Sanayileşme İçin Yeni Bir Strateji Önerisi” Türkiye’de Sanayileşmenin Yeni Boyutları ve KİT’ler. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.