Supreme Court’s Decisions for Fatal Occupational Accidents within the Scope of Occupational Health and Safety

Year 2019, Volume: 3 Issue: 2, 101 - 111, 31.12.2019

Ahmet Doğan Baygeldi Serpil Gerdan

https://doi.org/10.32569/resilience.566733

Cited By: 3

Abstract

Although the role of mechanization increases rapidly in the workplace
together with the technology, there is still human and its labor in the center
of production. No matter how different the production and working order is, the
working places carry a number of risks related to human health and safety and
these risks can endanger people's lives. Risks encountered in the workplace can
damage to the parties both economically and psychologically and may lead to a
decrease in production by causing labor force losses. Accident; is the set of
reasons which happens sudden and causes unintended damages.  In terms of occupational health and safety,
occupational accidents are the heart of occupational health and safety
phenomenon. The main aim of numerous struggles and legislation work is to
prevent occupational accidents and occupational diseases. It is highly important
whether it is an occupational accident or which is considered as an
occupational accident jurally. The results of a given accident will be
different according to whether there is an occupational accident or not. In
this study, Supreme Court decisions towards occurred fatal occupational accidents within the scope of Occupational Health
and Safety in Turkey between the years 2013-2018 were examined. In addition, it
was investigated how the occupational accident was explained in the Turkish
legal system and it was inquired whether the decisions made were closer to the
defect liability or strict liability as a point of view. In order for the
employer to be responsible for an accident, a causal relation must be
established between the damage and any act or attitude of the employer. In the
actions of occupational accidents, the existence of this relation is primarily
investigated. The results of the decision of the Supreme Court resulting the
deaths of fatal accidents demonstrate that the employer is charged with a crime
of reckless killing and that the employer has to show his duty of attention and
care and that there must be a relation of casuality between the act of
perpetrator and the harmful consequence which came about. In addition, the
quality of the work-related performance between the employer and the employee,
and the importance of the limitations in the employer's occupational accidents
come into prominence in the decisions that were made.

Keywords

Occupational health and safety, Working accident, Supreme court decision, Emloyer, Employee

İş Sağlığı ve Güvenliği Kapsamında Ölümlü İş Kazalarına Yönelik Yargıtay Kararları

Abstract

Teknoloji
ile beraber makineleşmenin çalışma hayatındaki yeri hızla artsa da üretimin
merkezinde hala insan ve onun emeği bulunmaktadır. Üretim ve çalışma düzeni ne
kadar farklı şekil alırsa alsın çalışılan mekânlar insan sağlığı ve güvenliğine
ilişkin bir takım riskler taşımakta ve bu riskler insanların hayatlarını
tehlikeye sokabilmektedir. Çalışma hayatında karşılaşılan riskler taraflara
ekonomik ve psikolojik yönden zarar verebileceği gibi işgücü kayıplarına
sebebiyet vererek üretimin azalmasına yol açabilir. Kaza,
ani olarak ve istenilmeden zarar doğuran sebepler bütünüdür. İş sağlığı ve
güvenliği açısından iş kazası iş sağlığı ve güvenliği olgusunun kalbini oluşturur. Yapılan
sayısız mücadelenin ve mevzuat çalışmasının asıl amacı iş kazası ve meslek hastalığının
meydana gelmemesi içindir. İş kazasının ne olduğu, hangi durumların iş kazası
olarak kabul edildiği hukuki açıdan son derece önemli bir konudur. Gerçekleşen
bir kazanın iş kazası olup olmamasına göre doğuracağı sonuçlar farklı
olacaktır. Bu çalışmada, 2013-2018
yılları arasında Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği kapsamında yaşanan ölümlü
iş kazalarına yönelik Yargıtay kararları incelenmiştir. Ayrıca iş kazasının
Türk hukuk sisteminde nasıl açıklandığı araştırılmış ve buna göre verilen kararların
bakış açısı olarak kusur sorumluluğuna mı yoksa kusursuz sorumluluğa mı daha
yakın olduğu araştırılmıştır. İşverenin bir kazadan
dolayı sorumlu olabilmesi için oluşan zarar ile işverenin herhangi bir eylemi
veya tutumu arasında illiyet bağının kurulabilmesi gerekir. İş kazaları
davalarında öncelikli olarak bu bağın varlığı araştırılır. Ölümle sonuçlanan iş
kazalarına yönelik Yargıtay karar sonuçları; işveren tarafı taksirle adam
öldürme suçu ile suçlandıklarını, işverenin dikkat ve özen yükümlülüğünü
göstermesi gerektiğini ve failin hareketi ile meydana gelen zararlı netice
arasında nedensellik bağının bulunması gerektiğini göstermektedir. Ayrıca alınan
kararlarda işveren ile işçi arasındaki iş görme ediminin niteliğinin ve
işverenin iş kazalarındaki yükümlülüklerinin sınırının önemi ön plana
çıkmaktadır.

Keywords

İş Sağlığı ve Güvenliği, İş kazası, Yargıtay kararı, işveren, işçi

References

• Arıoğlu, E., ve Arıoğlu, N., 1997, Türk İnşaat Sektöründe İş Kazalarının İstatistiksel Değerlendirilmesi ve En Aza İndirilmesi İçin Çıkış Yollarının Araştırılması, Beton Prefabrikasyon, Sayı: 43, 16-21.
• Çalış, G., Uzer, E.S., ve Yüksel O., 2007, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile ilgili Yargı Kararları, İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu, TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası, Ankara, 95-104.
• Dilik, S., 1991. Sosyal Güvenlik, 1. Baskı, Kamu- İş Yayınları, Ankara,
• Güven, E., 1970, İş Kazası Yönünden Sosyal Politika Sorunları, İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları, Eskişehir, 72 s.
• Karaca A., 2013. Türk Sosyal Güvenlik Hukukunda İş Kazası Kavramı, Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 345376
• Karayalçın, Y., 1960. Mesuliyet ve Sigorta Hukuku Bakımından Başlıca İşletme Kazaları, 1. Baskı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara,
• Kılkış İ., 2016. İş Sağlığı ve Güvenliği, 2. Baskı, Dora Yayıncılık, Bursa,
• Korkmaz, A., Avsallı, H., 2012. Çalışma hayatında Yeni Bir Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:26, 11:153-167
• Küçük, B., ve Çetin, M., 1991, Yapılarda Güvenlik Önlemlerinin Uygulanabilirliği, TMMOB İnşaat Müh. Odası Konya Şubesi Haber Bülteni. Sayı: 8, 14-22.Saygun., M., 2012. Sağlık Çalışanlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Sorunları. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11(4): 173-382
• Soyer A. 1999. Sağlık Çalışanlarının Mesleki Riskleri ve Sağlık Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Birimleri: Neden, Nasıl?. Toplum ve Hekim. 14(6): 458-460.
• Sümer H. H., 2017. İş Hukuku, 22. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Konya,
• Taşçıoğlu İ. 2007. Lüleburgaz Devlet Hastanesi ve Lüleburgaz 82. Yıl Devlet Hastanelerinde İş ve Çalışma Ortamından Kaynaklanan Riskler ve Bu Riskleri Hemşirelerin Algılama Düzeylerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Anabilim Dalı. Edirne
• Tuncay, A.Can; Ekmekçi, Ömer.” Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri”, 14. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul 2011, s.337.
• Yardım, N., Çipil, Z., vardar, C., Mollahaliloğlu, S., 2007. Türkiye İş Kazaları ve Hastalıkları: 2000-2005 Yılları Ölüm Hızları, Dicle Tıp Dergisi, 34(4):264-271
• URL-1 : http://iskanunu.com/haberler/1791-iskazasi-tanimi-kapsami-ve-bildirim-sureleri/