Kaynaklarda, “muhaddesun”dan olduğu ifade edilen Hz. Ömer’in beş farklı konuda bazı ayetlerle muvafakatından bahsedilmektedir. Peygamberin münafıklar için istiğfarda bulunmaması ve Bedir esirlerinin öldürülmesi bu muvafakatlardan ikisidir. Bu iki muvafakatta Hz. Ömer’in görüşleri doğru iken, Peygamberin vahyi yanlış anlaması söz konusu edilmektedir. Ayrıca bu örnekler, Hz. Ömer’in ayetleri Peygamberden daha iyi anladığı gibi bir sonuca işaret etmekte ve bu minvalde yorumlanmaktadır. Halbuki bu konuda kaynaklarda verilen bilgilerin çelişkiler içerdiği görülmektedir. Bir tarafta Peygamberin beyanının ve te’vilinin hatta bütün söz ve fiillerinin vahiy veya vahiy destekli olduğu iddia edilirken, diğer taraftan Peygamberin ayeti yanlış anlaması nasıl telif edilebilir. Te’vili vahiy olan bir kimsenin, ayeti yanlış veya eksik anlaması söz konusu olabilir mi? Buna rağmen muvafakata yer açabilmek için böyle bir tezat’ın olumlanması, bize göre dini anlayışın rivayetlere hasredilmesinden kaynaklanmaktadır. Bu sebeple biz, bu makalede özellikle söz konusu iki örnekle ilgili kaynaklarda nakledilen bilgileri mukayeseli olarak inceleyerek, nakiller arasındaki tezatlıklara işaret edeceğiz. Ayrıca vahyin anlaşılmasında hiç kimsenin Peygamberden daha üstün olamayacağını ve bunun yanında Peygamberin vahyi yanlış veya eksik anlamasının muhal olduğunu göstermeye çalışacağız.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 25, 2021 |
Submission Date | March 30, 2021 |
Acceptance Date | June 11, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 19 |