ILGAZ DAĞI MİLLİ PARKINI ZİYARET EDEN TURİSTLERİN ÇEVREYE YÖNELİK TUTUMLARI

Year 2019, Volume: 2 Issue: 2, 211 - 224, 30.08.2019

Ercan Karaçar

Abstract

Milli parklar ülkelerin en
değerli doğa varlıklarından bir tanesidir. Mevcut konumları, bitki örtüsü,
yeşil temaların yanı sıra içinde yapılan etkinlikler insanları memnun
etmektedir. Özellikle çalışma ve şehir yaşamından sıkılan insanların katıldığı
etkinlikler bazen doğaya zarar verebilmektedir. Bu çalışmada rekreatif etkinliklere
katılanların çevre tutumlarını araştırmak amaçlanmıştır. 508 kişiye anket
uygulanmış ve sonuçlara ulaşılmıştır. Araştırma sonunda insanların büyük bir
kısmının kayak amaçlı geldiği, kış aylarında yoğunluk olduğu, engellerin fazla
olmadığı, ulaşım sorunların ön planda olduğu görülmüştür. Erkeklerin kadınlara
göre ve evlilerin ise bekârlara göre çevre tutumlarının daha olumlu olduğunu
söylenebilmektedir.

Keywords

Milli Park, Ilgaz, Rekreasyon, Turizm

References

• Anonim, (2014). Kastamonu, Ilgaz Dağı Milli Parklar Verileri İl Çevre ve Orman Müd. Doğa Koruma ve Milli Parklar Gen. Müd..Bradley, J.C., Walıczek, T.M., & Zajıcek, J.M. (1999). Relationship between environmental knowledge and environmental attitude of high school students. Journal of Environmental Education, 30(3), 17-21.Berns, G.N., & Simpson, S. (2009). Outdoor recreation participation and environmental concern: A research summary. Journal of Experiential Education, 32. 79–91. doi: 10.5193/JEE.32.1.79.Çakır, M. (2007). Ilgaz Dağı Milli Parkı’nda Farklı Orman Kuruluşlarına Ait Toprakların Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özellikleri (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Chiu, Y-T. H., Lee, W-I, & Chen, T-H. (2014). Environmentally Responsible Behavior in Ecotourism: Exploring the role of Destination Image and Value Perception. Asia Pacific Journal of Tourism Research, Vol.19, No.8, pp:876-889Davis, J., Le, B., & Coy, A. (2011). Building a model of commitment to the natural environment to predict ecological behavior and willingness to sacrifice. Journal of Environmental Psychology, 31, 257-265.Dunlap, R., E., Van Liere, K., D., Mertig, A., G., Jones, R., E. (2000). “Measuring Endorsement Of The New Ecological Paradigm: A Revised NEP Scale”, Journal Of Social Issues, Vol.56, No:3, 425-442.Erol, G.H. (2005). Sınıf Öğretmenliği ikinci Sınıf Öğrencilerinin Çevre ve Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Denizli.Erten, S.(2005). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarında Çevre Dostu Davranışların Araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 91- 100.Gümüş, C., Kalem, S., & Menteş, İ., (2002). Ilgaz Dağlarının Biyolojik Çeşitliliği ve Doğa Koruma Açısından Önemi, I. Türkiye Dağlar Yılı Sempozyumu, s. 442-446, Ilgaz- Kastamonu.Hungerford, H., & Volk, T. (1990). Changing learner behavior through environmental education. The Journal of Environmental Education, 2l(3), 8-21.Karaçar, E. (2016). Rekreatif Faaliyetlerde Çevreye Yönelik Tutumların ve Destinasyon İmajının Tekrar Ziyaret Niyetine Etkisi: Ilgaz Dağı Milli Parkı Örneği, doktora tezi, Gazi Üniversitesi. Ankara.Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi. Karaküçük, S. & Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme. Ankara: Gazi Kitabevi.Kastamonu, Ilgaz Dağı Milli Parklar Verileri, (2014). İl Çevre ve Orman Müd. Doğa Koruma ve Milli Parklar Gen. Müd..Keleş, R. (1997). İnsan, Çevre, Toplum. Ankara: İmge Kitabevi.Kızılaslan, H., & Kızılaslan, N. (2005). Çevre Konularında Kırsal Halkın Bilinç Düzeyi ve Davranışları (Tokat İli Artova İlçesi Örneği). ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi 1(1), 67-89s.Korkmaz N., (2001). Nallıhan-Hoşebe Ormaniçi Dinlenme Yerinin Rekreasyon Kaynaklarının Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.Latif, B., Shahid, M. N., Haq, M. Z. U., Waqas, H. M. & Arshad, A. (2013). Impact of Corporate Governance on Firm Performance: Evidence from Sugar Mills of Pakistan. European Journal of Business and Management, 5(1), 51- 59. Liddle M.J. (1997). Recreation Ecology: The Ecological Impact Of Outdoor Recreation and Ecotourism, Springer.Menteş, İ. (2001). Ilgaz Dağı Milli Parkı’nın Korunan Alan Olarak İrdelenmesi ve Yönetimi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Trabzon.Öztürk, S. & Aydoğdu, A. (2012). Ilgaz Dağı Milli Parkı’nın Rekreasyonel Olanakları. I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi: 611 - 628,Pehlivan, G. (2007). Ilgaz Dağı Milli Park Florası. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Tavşancıl, E. (2005). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.Thapa, B. (2010). The Mediation Effect Of Outdoor Recreation Participation On Environmental Attitude-Behavior Correspondence The journal of Envıronmental Educatıon, 41(3),133–150,2010 LLCIS 0095-8964 DOI: 10.1080/00958960903439989Torkıldsen, G. (2005). Leisure and Recreation Management. (5th Edition). Routledge. NewYork: Taylor and Francis Group.Türküm, A.S. (1998). Çağdaş Toplumda Çevre Sorunları ve Çevre Bilinci (Ed. Prof.Dr. Gürhan Can), Anadolu Üniversitesi Yayınları, www.aof.edu.tr/kitap/ IOLTP/1268/unite10.pdf, 165-181s.Ural, A. ve Kılıç, İ. (2005). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi (SPSS 10.00-12.0 For Windows). Ankara: Detay Yayıncılık. Uzun, N. & Sağlam, N. (2005). Sosyo-Ekonomik Durumun Çevre Bilinci ve Çevrenin Akademik Başarı Üzerindeki Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 194 – 2002.Uzun, N. & Sağlam, N. (2006). Ortaöğretim Öğrencileri için Çevresel Tutum Ölçeği Geliştirme ve Geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240-250.Ülgen, G. (1995). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Bilim Yayınları.