Perkütan nefrolitotomi işleminde başarıyı, komplikasyonları ve ameliyat süresini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 2, 58 - 64, 01.08.2018

Ercan Baş , Alim Koşar

https://doi.org/10.22312/sdusbed.431766

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bugün perkütan
nefrolitotomide (PNL), ESWL (extracorperal shock wave litotripsy) tedavisinin
başarısız olduğu büyük ya da multipl böbrek taşları ve alt kaliks taşları için
primer tedavi seçeneği olmuştur. Çalışmamızda PNL ameliyatlarında başarıyı ve
komplikasyonların gelişimini öngören etkenleri inceledik.

Materyal-Metot: Aralık 2008
ile Haziran 2009 tarihleri arasında böbrek taşı olan ve tek uzman hekim
tarafından, sadece PNL operasyonu yapılacak olan 18 yaş ve üzeri 64 olgu
çalışmaya dahil edildi. Hastaların bilgileri prospektif olarak toplandı.
Perkütan giriş kanalı, hasta yüzüstü pozisyondayken C-kollu floroskopi altında
Amplatz dilatasyon sistemi kullanılarak oluşturuldu. İşlem sırasında taş kırmak
için pnömotik litotriptör kullanıldı. Taşa (boyutu ve yerleşim yeri), işleme
(giriş sayısı ve yeri) ve hastaya (yaş) ait etkenlerin PNL başarı ve
komplikasyonlarına olan etkisi incelendi.

Bulgular: Klinik
önemsiz taşlarla birlikte başarı oranımız %89,1’di. Ek tedavilerle bu oran %
93,8’e yükseldi. Hastaların %10,9’da ek tedavi seçeneklerine başvuruldu. Taş
boyutu, yerleşimi, dilatasyon derecesi, başarıyı öngören etkenler arasındaydı.
Çok sayıda perkütan giriş yapmanın başarıyı etkilemediği görüldü. Çalışmamıza
dahil edilen hastalarda tüm komplikasyon oranımız %59,4’tü (38 hasta da).
Olguların 14(%21,9)’ünde, postoperatif dönemde yüksek ateş görüldü ve en sık
karşılaşılan komplikasyondu. Tüm komplikasyon oranımız %12,5’ti ve kan transfüzyonu
gerektiren kanama dışında ciddi komplikasyonumuz olmadı. Taş yükünün fazla ve
kompleks olduğu, interkostal ve çok sayıda giriş yapılan olgularda komplikasyon
oranları fazlaydı. Hasta ile ilgili faktörlerin PNL başarı ve komplikasyon
oranını etkilemediği görüldü.

Sonuç:
Çalışmamızda, taş yerleşimi ve boyutunun, dilatasyon derecesinin PNL
ameliyatlarında başarıyı, perkütan giriş yeri ve sayısının ise komplikasyon
gelişimini öngören bağımsız etkenler olabileceği sonucuna varıldı. Çalışmamızda
PNL’nin kısa dönem sonuçlarında hasta ile ilişkili değişkenlerin esas olarak
etkili olmadığı gösterilmiştir. İleri yaşlı hastalarda dahi, PNL’nin etkili,
güvenli ve uygulanabilir olduğu sonucu varıldı.

Anahtar Kelimeler

Böbrek taşı, perkütan nefrolitotomi, başarı oranı, komplikasyonlar

Kaynakça

• 1. Menon M, Resnick MI. Urinary Lithiasis: etiology, diagnosis, and medical management. Campbell’s Urology, Editor-in-chief: Patrick C. Walsh. Sounders, 2002, 8. Baskı, 96. Bölüm.2. Matlaga BR, Assimos DG. Changing indications of open stone surgery. Urology 2002; 59: 490-494.3. Lingeman JE, Newmark JR, Wong MYC. Classification and management of staghorn calculi. In: Smith AD, editor. Controversies in endourology. Philadelphia: Saunders; 1995; p. 136–44.4. Hafron J, Fogarty JD, Boczko D, Hoenig DM. Combined ureterorenoscopy and shockwave lithotripsy for large renal stone burden: an alternative to percutaneous nephrolithotomy? J Endourol 2005;19:464–8.5. Ramakumar S, Segura JW: Renal calculi: Percutaneous management. Urol Clin North Am 2000; 27: 618.6. Lam HS, Lingeman JE, Russo R, et al: Stone surface area determination techniques: A unifying concept of staghorn stone burden assessment.. J Urol 1992; 48: 10267. Skolarikos A, Alivizatos G, de la rosette JJ: Percutaneous nephrolithotomy and its legacy. Eur Urol 2005; 47: 22.8. Martin X, Tajra LC, Gelet A, et al: Complete staghorn stones: Percutaneous approach using one or multiple percutaneous accesses. J Endourol 1999; 13: 367.9. Aron M, Yadav R, Goel R, et al: Multi-tract percutaneous nephrolithotomy for large complete staghorn calculi. Urol Int. 2005; 75: 327,10. Harmon WJ, Kleer E, Segura JW. Laparoscopic pyelolithotomy for calculus removal in a pelvic kidney. J Urol 1996; 155: 2019-2020.11. Muslumanoglu AY, Tefekli A, Karadag MA, Tok A, Sari E, Berberoglu Y. Impact of percutaneous access point number and location on complication and success rates in percutaneous nephrolithotomy. Urol Int 2006;77:340-346 ).12. Stening SG and Bourne S: Supracostal percutaneous nephrolithotomy for upper pole caliceal calculi. J Endourol 1998; 12: 359,13. Vorrakitpokatorn P, Permtongchuckai K, Raksamani EO, Phettongkam A: Perioperative complications and risk factors of percutaneous nephrolithotomy; J Med Assoc Thai 2006; 89: 826-33.14. Shilo Y, Kleinmann J, Zisman A, Peer A, Lindner A, Siegel YI: Comparative morbidity for different accesses in percutaneous nephrolithotripsy; Harefuah 2006; 145: 107-10, 16615. Finelli A, Honey RJ: Thoracoscopy-assisted high intercostal percutaneous renal Access;J Endourol 2001; 15: 581-4; discussion 584-5.16. Dore B, Conort P, Irani J, Amiel J, Ferriere JM, Glemain P, Hubert J, Lechevallier E, Meria P, Saussine C, Traxer O; Comite Lithiase de l'Association Française d'Urologie. Percutaneous nephrolithotomy (PCNL) in subjects over the age of 70: a multicentre retrospective study of 210 cases] Prog Urol. 2004 Dec;14(6):1140-517. Sahin A, Atsü N, Erdem E, Oner S, Bilen C, Bakkaloğlu M, Kendi S.Percutaneous nephrolithotomy in patients aged 60 years or older. J Endourol. 2001 Jun;15(5):489-9118. Skolarikos A, Alivizatos G, de la rosette JJ: Percutaneous nephrolithotomy and its legacy. Eur Urol 2005; 47: 22.19. Segura JW, Patterson DE, LeRoy AJ: Percutaneous removal of kidney stones. Review of 1000 cases. J Urol 1985; 134: 1077-1081,20. Michel MS, Trojan L, Rassweiller JJ: Complications in Percutaneous nephrolithotomy.Eur Urol. 2007; 51: 899-906,21. Gönen M, Turan H, Ozturk B, Ozkardes H. Factors Affecting Fever Following Percutaneous Nephrolithotomy: A Prospective Clinical Study. J.Endourol 2008, 22(9): 2135-213822. Stoller ML, Wolf JS Jr, St Lezin MA: Estimated blood loss and transfusion rates associated with Percutaneous nephrolithotomy. J Urol 1977-1985; 15223. Kukreja R, Desai M, Patel S, et al: Factors affecting blood loss during percutaneous nephrolithotomy: Prospective study. J Endourol 2004; 18: 715-722