Amaç: Kronik böbrek yetmezliğinde (KBY), renal parankimin difüzyon ağırlıklı (DW) magnetik rezonans görüntüleme (MRI) ADC değerlerinde azalma olduğu bilinmektedir. Ancak KBY hastalık süresinin renal ADC değerlerine olan etkisi bilinmemektedir. Bu çalışmada KBY hastalık süresi ve eşlik eden DM’nin renal parankimal ADC değerlerine olan etkisi araştırılmıştır.
Materyal ve Metod: Bu çalışmada 39 KBY ve eGFR’si normal sınırlarda 30 DM hastası ile 59 kişiden oluşan kontrol grubunun abdominal MR tetkikleri, retrospektif olarak değerlendirildi. KBY hastaları, hastalık süresine göre üç gruba ayrıldı (<5, 5>10< ve >10) ve eGFR’ye göre 1-5 olarak evrelendirildi. ADC ölçümleri, fokal küçük bir alan ve tüm parankimi içeren, iki farklı yöntem ile yapıldı. Bulgular KBY hastalık süresi, DM varlığı, insülin kullanımı ve dializ durumuna göre istatistiksel analize tabi tutularak değerlendirildi.
Bulgular: ADC değerleri KBY hastalarında, evre 2 itibaren kontrol gurubuna göre anlamlı şekilde düşük (p<0.05) iken, kontrol grubu ve evre 1 KBY arasında anlamlı fark saptanmadı. Dializ hastalarında ise ADC değerleri oldukça düşüktü (p<0.001). Hastalık süresi, diyabeti varlığı ve insülin kullanımının ADC değerlerine anlamlı bir etkisi saptanmadı (p>0.05). Hasta gruplarındaki her iki yöntem ile ADC ölçüm sonuçlarında anlamlı farklılık izlenmezken (p>0.05), sağlıklı grupta tüm parankimi içeren ROI ölçümleri, istatiksel olarak anlamlı derecede düşük izlenmiştir (p<0,05).
Sonuç: KBY hastalarında KBY hastalık süresi, DM varlığı ve insülin kullanımının renal parankimal ADC değerlerine anlamlı bir katkısı yoktur.
YOK
Objective: It is known that in chronic renal failure (CRF), diffusion weighted (DW) magnetic resonance imaging (MRI) ADC values of the renal parenchyma are reduced. However, the effect of CRF disease duration on renal ADC values is unknown. In this study, the effect of CRF disease duration and accompanying DM on renal parenchymal ADC values was investigated. In this study, abdominal MR examinations of 39 patients with 39 BMD and 30 DM patients whose eGFR was normal.
Material and Method: In this study, abdominal MR examinations of 39 CRF and 30 DM patients (eGFR within normal limits) and 59 control subjects were evaluated retrospectively. CRF patients were divided into three groups according to disease duration (<5, 5> 10 < and >10) and were staged as 1-5 according to the eGFR results. ADC measurements were made by two different methods, including a focal small area and the entire parenchyma. The findings were evaluated by statistical analysis according to the duration of CRF, presence of DM, insulin use and dialysis status.
Results: ADC values were significantly lower in CRF patients compared to the control group since stage 2 (p <0.05), while there was no significant difference between the control group and stage 1 CRF. ADC values were quite low in dialysis patients (p <0.001). Disease duration, presence of diabetes and insulin use did not significantly contribute to ADC values (p> 0.05). While no significant difference was observed in the ADC measurement results with both methods in the patient groups (p> 0.05), ROI measurements containing the entire parenchyma in the healthy group were statistically significantly lower (p <0.05).
Conclusion: In CRF patients, the duration of CRF disease, the presence of DM and insulin use have no significant contribution to renal parenchymal ADC values.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2020 |
Submission Date | February 11, 2020 |
Acceptance Date | February 18, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 27 Issue: 2 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi/Medical Journal of Süleyman Demirel University is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International.