İlkokul, Ortaokul ve Liselerde Görev Yapmakta Olan Öğretmenlerin Politik Beceri Düzeyleri

Year 2017, Volume: 1 Issue: 1, 85 - 100, 28.12.2017

Hüseyin Aslan Varol Pektaş

Abstract

ÖZET

Bu araştırmada öğretmenlerin politik
becerilerinin ne düzeyde olduğu öğrenilmeye çalışılmıştır ve öğretmen görüşleri
doğrultusunda analiz edilmiştir. Araştırmaya Ankara ili, Mamak ilçesinde toplam
12 ilkokul, ortaokul ve liselerde halen görevini sürdüren 225 öğretmen
katılmıştır. Veriler Ferris ve diğerlerince (2005) geliştirilen, Özdemir ve
Gören (2015) tarafından da Türkçe formunun uygunluk çalışması yapılan 
“Politik Beceri Envanteri (PBE)” kullanılarak toplanmıştır. Toplanan veriler
SPSS programına yüklenerek çözümlenmiştir. Analiz sonucu öğretmenlerin politik
becerilerinin orta düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin en
yüksek politik becerileri “samimi görünme” boyutunda ortaya çıkmıştır. Buna
karşın öğretmenlerin politik becerileri arasında en düşük ortalama “ilişki ağı
kurabilme becerisi”nde saptanmıştır. Ortalama puanları değerlendirildiğinde
erkek öğretmenlerin, kadın öğretmenlere göre istatistiksel olarak daha yüksek
düzeyde politik beceriye sahip oldukları görülmüştür. Ayrıca öğretmenlerin
politik beceri düzeylerinde medeni durum, öğrenim durumları, çalıştıkları okul
türü ve kıdem değişkenlerinin anlamlı farklılık oluşturmadığı ve benzer düzeyde
olduğu belirlenmiştir. Öneri olarak öğretmenlerin ilişki ağı kurabilme
becerisinin düşük olmasının nedenleri konusunda nitel bir araştırma
yapılabilir. 

Keywords

Politika, politik davranış, politik beceri

Political Skill Levels of Teachers Working at Primary, Secondary and High Schools

Abstract

In this study, it was tried to find out the level of
the teachers 'political skills and analyzed according to the teachers'
opinions. A total of 225 teachers attended the research in 12 primary,
secondary and high schools in the province of Mamak, Ankara. The data were
collected by Özdemir and Gören (2015), developed by Ferris et al. (2005), using
the "Political Skill Inventory (PBE)" in which the conformity study
of the Turkish form was made. The collected data were analyzed by downloading
to the SPSS program.The analysis has resulted in the result that the political
skills of the final teachers are moderate. Teachers' highest political
competencies have emerged in the dimension of "looking sincerely". On
the contrary, the lowest average "skill of establishing a
relationship" among the teachers' political skills was determined. When
the average scores were evaluated, it was seen that male teachers had
statistically higher level of political skill than female teachers. Also, it
was determined that the teachers' political skill level did not show any
significant difference and similar level of marital status, education status,
school type and seniority variables. As a recommendation; A qualitative
research can be done on the reasons why the teachers' ability to establish a
network of relationships is low.

Keywords

Politics, political behavior, political skill, teacher

References

• Reerans 1 Doç. Dr. Murat ÖZDEMİR.,Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü
• Kaynakça Ahearn, K. K., Ferris, G. R., Hochwarter, W. A., Douglas, C., & Ammeter, A. P. (2004). Leader political skill and team performance. Journal of Management, 30, 309-327. Atay, S. (2010). Geliştirilebilir yönetim becerisi: Teorik ve ampirik yönleriyle “politik yeti”. Amme İdaresi Dergisi, 43(2), 65-80. Balcı, A. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeleri. Ankara: Pegem Yayınları. Blass, F. R. Ve Ferris, G. R. (2007). Leader reputation: The role of mentoring, political skill, contextual learning, and adaptation. Human Resource Management, 46(1), 5-19. Byrne, B. M. ve Campbell T. L. (1999). Cross-cultural comparisons and the presumption of equivalent measurement and theoretical structure: a look beneath the surface. Journal of Cross Cultural Psychology, 30, 555-574. Chitty, K. K. (2001). Professional nursing- concpts & challenges, Third Ed., Philadelphia, W.B. Saunders, 529-547. Cingöz, A. (2013). Politik yetenekler ve öz-yönlendirmenin (kendini kurgulamanın) algılanan kariyer başarısı üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 13(26), 153-179. Çam, E. (1975). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, İstanbul. Douglas, C., ve Ammeter, A. P. (2004). An examination of leader political skill and its effect on ratings of leader effectiveness. The Leadership Quarterly, 15, 537-550. Drory, A., Vigoda-Gadot, E. (2010). Organizational Politics and Human Resource Management: A Typology and the Israeli Experience, Human Resource Management Review, (20), 194-202. Ferris, G. R., Treadway, D. C., Kolodinsky, R. W., Hochwarter, W. A., Kacmar, C. J., Douglas, C., Frink, D. D. (2005). Development and Validation of the Political Skill Inventory, Journal of Management, (31), 126-152. Ferris, Gerald R, - Treadway, Darren C. Perrewe’, Pamela L. Douglas, Ceasar – Lux, S. (2007), “Political Skill in Organizations”, Journal of Management, Vol. 33, No. 3, P. 290-320. Glazer. G. (1999). The policy and politics of continued competence. Nursing World, Online Journal of Issues in Nursing.. http://www.nursingworld.org/ojin/tpclg/leg-8t.htm Jina, S. Y. (2002). Teacher characteristics as predictors of teacher-student relationships: Stress, negative affect, and self-efficacy. Social Behavior and Personality: an international journal, 30(5), 485-493. Kaptan, S. (1973). Bilimsel Araştırma Teknikleri. Ankara: Rehber Yayınevi. Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd ed.). New York: Guilford Press. Özdemir, M. ve Gören, S. Ç. (2015). Politik Beceri Envanterinin Eğitim Örgütlerinde Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 21( 4): 521-536. Ankara: Pegem Yayınları. Özdemir, M. ve Gören, S. Ç. (2016). Politik beceri ve psikolojik sermaye arasındaki ilişkinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 31(2), 333-345. Riggio, E. R. (2014). Endüstri Psikolojisine Giriş (Çev. Belkıs Özkara). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Robbins, S. P. ve Judge, T. A. (2013). Organizational Behavior.(15. Edition). NJ: Prentice Hall Inc. Robbins, S.P. (2001). Organizational Behavior, Upper Saddle River, N J.,PrenticeHall. Taliadorou, N., ve Pashiardis, P. (2012). Examing the relationship of emotional intelligence and political skill with effective educational leadership styles. Retrieved from http://www.icsei.net/icsei2011/Full%20Papers/0030.pdf Treadway, D. C., Ferris, G. R., Duke, A. B., Adams, G. L., ve Thatcher, J. B. (2007). The moderating role of subordinate political skill on supervisors' impressions of subordinate ingratiation and ratings of subordinate interpersonal facilitation. Journal of Applied Psychology, 92, 848-855. Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.