Gümüş metalinin kazanımı için en çok
kullanılan metot adsorpsiyondur. Ancak alternatif olarak iyon değiştirme,
biyosorpsiyon ve ekstraksiyon yöntemleri de geliştirilmiştir. Bu geri kazanım
yöntemlerine bakıldığında gümüş metali için en uygun metodun, düşük
konsantrasyonda, maliyetin düşük olması ve yüksek verim sağlaması sebebiyle
adsorpsiyon olduğu saptanmıştır.
Bu çalışmada gümüş metali kitosan,
poliakrilamit ve selüloz kullanılarak hazırlanan kitosan&poliakrilamit ve
kitosan&selüloz hidrojellerinin adsorbent olarak kullanımıyla geri
kazanılmış ve yapılan adsorpsiyon işlemiyle gümüş metalinin geri kazanımının
sistem kinetiği incelenerek, uygun geri kazanım koşulları belirlenmiştir.
Adsorpsiyon işlemlerinde kullanılan
hidrojellerin morfolojik özeliklerinin incelenmesi amacıyla X Işını Kırınım
Yöntemi (XRD) ve yüzey özelliklerinin belirlenmesi için Taramalı Elektron
Mikroskobu (SEM) kullanılmıştır. Yapılan adsorpsiyon işlemlerinin ardından
çözelti içinde kalan değerli metal konsantrasyonları İndüktif Olarak Eşleşmiş
Plazma Atomik Emisyon Spektrometrisi (ICP-AES) yöntemiyle ölçülmüştür.
Sunulan bu çalışmada adsorbent miktarı;
0.05, 0.10, 0.15, 0.20 ve 0.25 gram, adsorbanın başlangıçtaki konsantrasyonu;
50, 25, 17, 12.5 ve 10 ppm, adsorpsiyon süresi; 1, 2, 3, 4 ve 5 saat, pH değerleri;
1.0, 3.0, 5.0, 8.0 ve 10.0 ve sıcaklık; 20, 30, 40, 50 ve 60°C olacak şekilde
çalışılarak, bu değişkenler için optimum adsorpsiyon koşulları belirlenmiştir.
Optimum koşulların bulunmasının ardından sistem kinetiği incelenerek,
Freundlich ve Langmuir ve Brunauer-Emmet-Teller izoterm modellerinin uygunluğu incelenmiştir.
Journal Section | Research Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 31, 2016 |
Submission Date | August 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 1 Issue: 2 |
Articles published in Sinopjns are licensed under CC BY-NC 4.0.