Abstract
Türk
müziğinin çok seslendirilmesinde bir yöntem olarak önemli bir yere sahip olduğu
düşünülen dörtlü armoni sistemi piyano, yaylı çalgılar orkestrası gibi
çoksesliliğe elverişli çalgılara yönelik geniş bir uygulama alanı bulmuştur.
Yapılan çalışmalar incelendiğinde ise dörtlü armoni sisteminin gitara
uygulanabilirliği üzerine hemen hemen hiçbir çalışma yoktur. Bu çalışmanın
amacı da, türkü ya da türkü kaynaklı eserlerin gitara düzenlenmesinde dörtlü
armoni sisteminin kullanılabilirliğini ortaya koymak olarak belirlenmiştir. Bu
amaçla, dörtlü armoni sistemi kullanılarak çok seslendirilmiş piyano yapıtları
incelenmiş, armonik analizi yapılmış ve gitara uyarlanmıştır. Elde edilen akor
ve akor bağlanışları arpejler şeklinde zenginleştirilmiş ve örnek türkülerin
çok seslendirilmesinde kullanılmıştır. Bu türden ve benzeri çalışmaların
artarak devam etmesi ile daha nitelikli çalışmalara ulaşılacağı, dörtlü armoni
sisteminden yararlanılarak yapılmış düzenlemeler ya da özgün besteler ile gitar
dağarında Türk müziği eserlerinin önemli bir yer edineceği
düşünülmektedir. Dörtlü armoni
sisteminin geliştirilmesinde, yaygınlaştırılmasında önemli bir etkisi olacağı
söylenebilir. Çalışma sonucunda, dörtlü armoni sisteminin çoksesliliğe
elverişli çalgılara yönelik uygulama alanı bulduğu gibi çoksesliliğe
en elverişli çalgılardan birisi olan gitar için de geniş bir uygulama alanı
bulabileceği görülmüştür.
References
- Bozkurt, H. 1990. Türk Müziğinde Armoni. Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi, S. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Gedikli, N. 1988. Geleneksel Müzik Türlerinde Çokseslilik Çalışmaları. Birinci Müzik Kongresi Bildirileri-sorular, cevaplar. Kültür ve Turizm Bakanlığı yayınları, Ankara.
- İlerici, K. 1970. Bestecilik Bakımından Türk Müziği ve Armonisi. Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
- Levent, N. 1996. Çağdaş Türk Müziğinde Dörtlü Armoni (2. Basım). İzmir: Levent Müzikevi.
- Tutu, M. ve Tutu, S. 1999. Dörtlü Armoni ve Türk Müziği’ne Uygulanışı. Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
- Yalçın, G. (2004). “Halk Müziğine Dayalı Gitar Öğretimi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Yalçın, G. (2012). Dörtlü Armoni Sistemi Uygulamalarını İçeren Armoni Kitaplarının Karşılaştırmalı Analizi. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, cilt:2, sayı: 5.
- Yalçın, G. 2003. Halk Müziğinden Gitara. Mavi Ofset, Kayseri.
- Yıldırım A. ve Şimşek H. 2008. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Abstract
References
- Bozkurt, H. 1990. Türk Müziğinde Armoni. Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi, S. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Gedikli, N. 1988. Geleneksel Müzik Türlerinde Çokseslilik Çalışmaları. Birinci Müzik Kongresi Bildirileri-sorular, cevaplar. Kültür ve Turizm Bakanlığı yayınları, Ankara.
- İlerici, K. 1970. Bestecilik Bakımından Türk Müziği ve Armonisi. Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
- Levent, N. 1996. Çağdaş Türk Müziğinde Dörtlü Armoni (2. Basım). İzmir: Levent Müzikevi.
- Tutu, M. ve Tutu, S. 1999. Dörtlü Armoni ve Türk Müziği’ne Uygulanışı. Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
- Yalçın, G. (2004). “Halk Müziğine Dayalı Gitar Öğretimi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Yalçın, G. (2012). Dörtlü Armoni Sistemi Uygulamalarını İçeren Armoni Kitaplarının Karşılaştırmalı Analizi. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, cilt:2, sayı: 5.
- Yalçın, G. 2003. Halk Müziğinden Gitara. Mavi Ofset, Kayseri.
- Yıldırım A. ve Şimşek H. 2008. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Details
| Journal Section | Araştırma Makaleleri |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2017 |
| Submission Date | July 13, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 1 Issue: 2 |
