Amaç: Coronavirus Hastalığı-19 (COVID-19) pandemisi sırasında tıp fakültesi öğrencilerinin anksiyete prevalansını, ayrıca “klinik olarak anlamlı anksiyete”nin başa çıkma stilleri ve seçilmiş özellikler ile ilişkisini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: 713 tıp fakültesi öğrencisini değerlendirmek için çevrimiçi bir anket yapıldı. Anket sosyodemografik veriler, seçilmiş özelliklerin değerlendirildiği itemler, Yaygın Anksiyete Bozukluğu-7 (YAB-7) Ölçeği, Başa Çıkma Stilleri Ölçeği Kısa Formu (BÇSÖ-KF) alt bölümlerini içermekteydi.
Bulgular: 713 katılımcının 285 (%39,97)‘i normal, 261 (%36,61)’i hafif, 123 (%17,25)’i orta, 44 (%6,17)’ü ciddi seviyede anksiyeteye sahipti. Katılımcıların 167 (%23,42)’sinin YAB-7 skorları ≥ 10'du, böylece “klinik olarak anlamlı anksiyete”ye sahipti ve bu kişilerin YAB bakımından klinik değerlendirmeye ihtiyacı vardı. Kadın ve daha küçük yaşta olmak anlamlı klinik anksiyete ile ilişkiliydi. İşlevsel olmayan (inefektif) başa çıkma stillerinden olan duygulara odaklanma ve ortaya koyma, madde kullanımı, davranışsal olarak ilgiyi kesme ve zihinsel olarak ilgiyi kesme ve problem odaklı başa çıkma stillerinden olan diğer etkinlikleri bırakmayı daha fazla benimseme klinik olarak anlamlı anksiyete üzerinde öngördürücüydü. Aksine, “klinik olarak anlamlı kaygısı” olmayanlar, problem odaklı olan araçsal sosyal destek kullanımı ve planlama ile duygusal odaklı olan olumlu yeniden yorumlama ve kabullenme başa çıkma stillerini daha fazla benimsemiştir.
Sonuç: Bulgularımız, dünya çapında toplum üzerinde büyük etkileri olan bir felaketle savaşırken tıp fakültesi öğrencilerinin mental refahını korumak için dikkate alınması gereken faktörleri ve işlevsel olabilecek başa çıkma stillerini vurgulamaktadır.
Objective: To investigate the prevalence of anxiety in medical school students during the (Coronavirus Disease-19) COVID-19 outbreak, as well as the relationship between “clinically significant anxiety” and coping styles and selected features.
Materials and Methods: An online questionnaire was performed to evaluate 713 medical school students. The questionnaire included the subsections of sociodemographic data, items evaluating selected features, Generalized Anxiety Disorder-7 (GAD-7) Scale and Coping Styles Scale Brief Form (The Brief COPE).
Results: Of the 713 participants, 285 (39,97%) were normal, 261 (36,61%) were mild, 123 (17,25%) were moderate, and 44 (6,17%) had severe anxiety. 167 (23,42%) of the participants had GAD-7 scores ≥ 10, so they had a "clinically significant anxiety" and these individuals needed clinical evaluation in terms of GAD. Being female and younger was associated with significant clinical anxiety.
More adoption of the ineffective coping strategies such as focus on and venting of emotions, substance use, behavioral disengagement, mental disengagement, and the problem-focused coping strategies such as suppression of competing activities are considered predictors of “clinically significant anxiety”. On the contrary, those who did not have “clinically significant anxiety” have more adopted problem-focused styles such as planning and using instrumental social support, and emotional-focused styles such as positive reinterpretation and acceptance.
Conclusion: Our results emphasize the factors and functional coping styles that should be considered to protect the mental health of medical school students while fighting a disaster that has a major impact on society worldwide.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 29, 2022 |
Submission Date | May 12, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 12 Issue: 3 |
The published articles in SMJ are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.