Abstract
Yuntdağı köylerinde çiftçilerin tarımsal üretime yaklaşımlarını etkileyen faktörler sıralı logit modeller yardımıyla belirlenmeye çalışılmıştır. Tutum ölçeği sorularına alınan yanıtlar, çiftçilerin çiftçilikten pek memnun olmadıkları; çocuklarının çiftçiliğe devam etmesini “hiç” istemedikleri; tarımsal faaliyetin temel ihtiyaçlarını “kısmen” karşılayabildiğini düşündükleri; ve çoğunun çiftçilik mesleğinden “vazgeçebilecekleri” yönünde bulgular ortaya koymuştur. Çiftçilerin öncelikle üretim masraflarını minimize etmeyi hedefledikleri, bunu sırasıyla riski minimize etme ve varlıklarını elinde tutarak gelecek kuşaklara bırakma hedeflerinin izlediği belirlenmiştir. Sıralı Logit modeller, çiftçilikten memnuniyet düzeyinin eğitim görülen yıl sayısı ile ters, işletme arazi genişliği ile doğru yönlü ilişki içinde olduğunu ortaya koymuştur. İşletme arazisinin daha geniş olması, çiftçiler için mevcut varlıklarını koruma hedefinin önemini arttırırken; işletmede yer verilen bitkisel üretim dalı sayısının bu eğilim ile ters yönlü ilişki içinde olduğu saptanmıştır. Toplam gelirde tarımsal gelir payının yüksek olmasının, yenilikçilik ve kredi kullanımı gibi yüksek gelir vadeden girişimlere yönelimi arttırdığı belirlenmiştir.