1945’li yıllardan 1960’lı yıllara kadar gecekondu genellikle, yoksul ailelerin “masum” barınma ihtiyaçlarını, kendi düşük gelir düzeyiyle karşılamaya yarayan ve hızlıca bir gecede kondurulan bir yapı olarak nitelendirilmektedir. 1960’lı yıllardan sonraki dönemde hızla artan şehirlere göç olgusu, hemşehricilik bilinciyle de konut açığına çözüm pratiği olarak gecekondu yerleşkelerinin sayısını artırmıştır. Kentleşme olgusu bu aşamada bütüncüllükten farklı olarak heterojen bir yapı şeklinde seyretmiş ve büyük şehirlerde yoksulluk alanlarına dönüşmüştür. Türkiye’de gecekondu, Brezilya’da ise favela olarak adlandırılan mekânsal olarak ayrışmış yerleşkelerin ekonomik, kültürel ve sosyal açıdan incelenmesi; yoksulluk alanlarının neden ve nasıl ortaya çıktığını, nasıl gelişim gösterdiğini anlamak açısından önemlidir. Bu amaçla çalışma kapsamında mekânsal ayrışma kavramının açıklanmasının ardından Türkiye’deki gecekondu kültürü ile Brezilya’daki fevala kültürünün incelenmesi sağlanmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2021 |
Submission Date | November 26, 2021 |
Acceptance Date | December 6, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 22 Issue: 49 |
Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi (SOBBİAD) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı CC BY-NC 4.0 ile lisanslanmıştır.