YENİ MEDYA ÇAĞI’NIN SİYASİ SÖYLEMİNDE RİSK ALGISI

Year 2021, Issue: 41-42, 241 - 261, 26.11.2021

Volkan Öztürk

Abstract

Bu çalışmada yeni medya araçlarıyla Türk siyasetindeki risk içerikleri incelenmiştir. Günümüz toplumu hızlı bir değişim içindedir. Bu toplumun en belirgin özelliği, bilgi, bilişim ve iletişim teknolojilerinin gelişimi ve buna bağlı olarak sosyal düzende yaşanan keskin dönüşümlerdir. Yeni Medya Çağı olarak adlandırılabilecek bu düzende internet ve sosyal medya ile iletişim sistemi kökten değişmiştir. Değişime, siyaset de eşlik etmiştir. Bu süreçte teknolojinin bir sonucu olarak yeni risk alanları oluşmuştur. Risk hayatın her alanında olduğu için siyaset, yeni medya aracılığıyla risk tabanlı bir söylem oluşturmuştur. Bu nedenle Yeni Medya Çağı’nın siyasi söyleminde risk algısı araştırılmıştır. Araştırmada Ulrich Beck’in Risk Toplumu kuramının ve Michel Foucault’nun iktidar çözümlemelerinin günümüz dünyasını en iyi şekilde yansıttığı düşünülmüştür. Bu çerçevede, siyasette en çok kullanılan sosyal medya aracı olan Twitter araştırmaya konu edilmiştir. Türk siyasetini temsil eden 4 liderin Twitter hesapları, 31 Mart 2019 Yerel Seçimleri döneminde incelenmiş, ek olarak veri elde edebilmek için 4 partinin İzmir İl Başkanları ve delegeleriyle derinlemesine görüşme yapılmıştır. Niteliksel olan bu çalışma ile seçim döneminde Twitter kullanım analizi, Türk siyasi haritası, siyasette riskin konumu ve siyasi alanın yeni medya araçlarıyla siyasi sunum yapma pratikleri çözümlenmiştir.

Keywords

Yeni Medya Çağı, Risk, Siyaset, 31 Mart 2019 Yerel Seçimleri, Twitter, Algı Yönetimi

Risk Perception in the Political Discourse of the New Media Age

Abstract

In this study, Risk content in Turkish politics was examined with new media tools. Today's society is changing rapidly. The most distinctive feature of this society is the development of information, information and communication technologies and, accordingly, the sharp transformations in the social order. In this order, which can be called the New Media Age, the system of communication with the internet and social media has changed radically. Change has been accompanied by politics. As a result of this process, new areas of risk have been created due to technology. Because risks have a place to be in all aspects of life, politics has created a risk-based discourse through new media. For this reason, the perception of risk has been investigated in the political discourse of the new media age. In the study, Ulrich Beck's Risk Society and Michel Foucault's analysis of power were considered to best reflect the modern world. Against this background, Twitter, the most widely used social media tool in politics, has been the subject of research. The Twitter accounts of 4 leaders representing Turkish politics were examined during the 31 March 2019 local elections, and in addition, in-depth interviews were conducted with the Izmir provincial presidents and delegates of 4 parties to obtain data. The qualitative analysis of Twitter usage during the election period, the Turkish political map, the position of risk in politics and the practice of making political presentations with new media tools of the political field were analyzed.

Keywords

New Media Age, Risk, Politics, 31 March 2019 Local Elections, Twitter, Perception Management

References

• Beck, U., (2013). Siyasallığın İcadı, Çev. Nihat Ülner, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Bekiroğlu O. & Bal E., (2014). Siyasal Reklamcılık, Konya: Literatürk Yayınları.
• Bilgin, S., Kooij F., (2006). Savaştan İstihdama, Terör Yaşamış Kadınlar: Hollanda Anlatıları, Firdevs Gümüşoğlu, (Der.) Terör, Şiddet ve Toplum, İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Çetin, H., (2012). Korku Siyaseti ve Siyaset Korkusu, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Çoban, S., (2009). Yeni Toplumsal Hareketler ve İktidar Sorunu, Küreselleşme, Direniş, Ütopya, Barış Çoban, (Der.) Yeni Toplumsal Hareketler; Küreselleşme Çağında Toplumsal Muhalefet, İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Fidan, Z., (2016). Teknoloji ve Siyasal İletişim, Seçim Kampanyalarında Yeni İletişim Teknolojilerinin Kullanımı, Konya: Literatürk Yayınları.
• Foucault, M., (2011). Özne ve İktidar: Seçme Yazılar 2., Çev. Işık Ergüden, Osman Akınhay, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Furedi, F., (2017). Korku Kültürü; Risk Almamanın Riskleri, Çev. Barış yıldırım, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Günerigök, M., (2018). Risk Toplumu ve Din: Yeni Bir Sosyolojiye Doğru, Ankara: Maarif Mektepleri Yayınları.
• Işık, G., (2015). Sanaldan Sokağa Toplumsal Hareketler: Nükleer Santral Karşıtı Bir Toplumsal Hareketin Analizi, Ankara: Nobel Yayınları.
• Kıroğlu, G., (2006). Şiddet, Terör ve Toplum. Firdevs Gümüşoğlu (Der.), Terör, Şiddet ve Toplum, İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Lievrouw, L. A. & Livingstone, S., (2007). The Social Shaping and Consequences of ICTs, The Handbook of New Media, London.
• Özdağ, Ü., (2016). Algı Yönetimi; Propaganda Psikolojik Savaş, Örtülü Operasyon ve Enformasyon Savaşı, Ankara: Kripto Yayınları.
• Tahirov, A., (2009), Bilgisayar Destekli Bilgi Sistemleri, Azerbaycan Bakü: Journal of Qafqaz University N. 27,
• Tekin, H. H., (2006), Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Toplama Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101–116
• Üvez, F. (2014). Medya ve Risk Toplumu İlişkisi Bağlamında Terör Haberlerinin Analizi. Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.