Yazınsal bir metin, yazıldığı dilin kaidelerinden ve yapısal formlarından ayrı düşünülemediği gibi
Kur’ân lafızlarının farklı okunması şeklinde özetlenebilecek Kıraat ilmi de
aynı şekilde Arapçanın dilsel yapısından ayrı düşünülemez. Dolayısıyla kıraat ilminin dil
ile olan ilişkisi, bir şeyin içinde inşa edildiği ve oturtulduğu zeminle olan ilişkisi gibidir.
İşte bu araştırma, kıraat ilminin Arap diliyle olan ilişki ağı zemininden hareketle oluşturulmuştur.
Ancak bu araştırma, rivayet olgusunu göz ardı ederek kıraat farklılıklarının
temel belirleyici unsurunun dil olduğu iddiasını taşımamaktadır. Asıl hedeflediği gaye, kıraat tahlillerinde
konu edilen âyetlerdeki ferşi farklılıklar incelenirken mevcut Mushaf’ta
yer alan mütevatir vecihlerin yanı sıra şâz olarak görülen diğer vecihlerin dahi bir açıdan da olsa
dilsel zemine sahip olduğunu belirlemek ve ilgili dil kaideleri üzerinden temellendirmektir. Buradan hareketle
şâz kıraatin dahi dilsel zeminde yer bulduğuna göre rivayet olmaksızın kıraatin sıhhat derecesinin sadece dil üzerinden belirlenemeyeceği o
rtaya koymaktır. Belirlenen bu hedef doğrultusunda muhtemel kıraat farklılıkları, kelime
türü, kelime formu, i’rab olgusu, harflerin noktalama ve hareke durumları gibi araştırma
alanları belirlenmiştir. Ayrıca bu konuların genel bir fotoğrafı çekilerek mesele ana hatlarıyla bu başlıklar etrafında kategorize edilerek incelenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 21, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 87 |