SAĞLIK ÇALIŞANLARIN ÖRGÜTSEL DEPRESYON ALGILARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Year 2018, Volume: 14 Issue: 2, 41 - 56, 15.05.2018

AHMET Atasoy

Abstract

Bu çalışmanın
amacı sağlık çalışanların örgütsel depresyon algı düzeylerinin belirlenmesi ve
cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi ,çalışılan ünite, hastanede çalışma
süresi ve yaş gibi çeşitli değişkenler açısından anlamlı farklılık gösterip
göstermediğinin saptanmasıdır.

Araştırmanın çalışma grubunu  01-15 Ekim 2017 tarihinde Antalya’da bir  özel hastanede görev yapan 129 sağlık çalışanı
oluşturmaktadır. Araştırma verileri, sağlık çalışanlarından Sezer (2011)
tarafından geliştirilen “ Örgütsel Depresyon Ölçeği ” ile toplanmıştır.

Elde edilen veriler SPSS
programında çözümlenmiştir. Sağlık çalışanların, ölçekte yer alan maddelere
verdikleri yanıtların aritmetik ortalama ve standart sapmaları hesaplanmıştır.
Örgütsel depresyon algılamasının demografik değişkenlere göre fark gösterip
göstermediği Mann Whitney-U testi
ve Kruskal Wallis testi ile
çözümlenmiştir.

Özel hastanede görev yapan sağlık
çalışanlarının örgütsel depresyon algıları “orta ” düzeyde olduğu saptanmıştır.
Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, araştırmaya katılan çalışanların
örgütsel depresyon düzeylerinin mesleki statüleri, eğitim düzeyi, çalışılan
ünite ve cinsiyete göre istatistiksel olarak anlamlı fark gösterdiği ancak
medeni durum, yaş ve çalışma süresinin çalışanların örgütsel depresyon
düzeyleri açısından bir fark yaratmadığı saptanmıştır

Keywords

Örgütsel Depresyon, Sağlık Çalışanı, Hastane

References

• KAYNAKLAR Akman, Yener; Abaslı, Könül (2016). Öğretmenlerin Depresif Okul Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 9, Sayı 2, Aralık 2016, ss. 1111-1124 American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: Author. Aytaç, Ö. (2004). Örgütsel sosyolojik bir perspektif. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 189-217. Bakan, İ, Taşlıyan, M., Taş, F., & Aka, N. (2014). Örgüt Depresyonu ve İş Tatmini arasındaki İlişki; Bir Üniversitedeki Akademisyenler Üzerinde Alan Araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1),296-315. Bilchik, G. S. (2000). Organizational Depression.H&HN. Hospitals & Health Networks, 74 (2), 34-38 Chima, F. (2004). Depression and the Workplace: Occupational Social Work Developmentand Intervention. Employee Assistance Quarterly, 19(4), 1-18 Cohen, W. Ve Cohen, N. (1993). “The Paranoid Corporotion: And 8 other ways your company can be crazy. Advice from on organizational shrink”, Newyork American Management Assocation. Emerald. Dökmen, Ü. (2013). Küçük şeyler 1. (31. Baskı). İstanbul: Sistem Yayıncılık Frankel, L. (2002). What to Do İf Your Company is “Depressed”, from http://www.fabjob.com/tips194.html Graber, D.R. ve Kaluzny, A.D. (1998). Developing High-Involvement Organizations for the Future in Handbook of Health Administration and Policy (ed: Kilpatrick, AO. and Johnson, JA.) CRC Press. Gray, H. (2008). Work and depression in economic organizations: The need for action. Deveopment and Learning in Organizations: An International Journal, 22(3), 9-11. Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 28. Baskı, Nobel Yayıncılık Keleş E, (2016) Öğretmen Görüşlerine Göre Liselerde Örgütsel Depresyon, Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı, Van. Kurnaz, M.A., Ve Yiğit, N. (2010). Fizik Tutum Ölçeği:Geliştirilmesi,Geçerliği ve güvenirliği. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4 (1), 29-49. Lussier, R. N. (1996). Human relations in organizations. (3rd Edition). Boston: Irwin McGraw Hill Özcan, K., Ve Balyer, A. (2013). Liderlik Oryantasyon ÖlçeğininTürkçeye uyarlanması. Mersin üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (1), 136-150. Prentice, C.C., Carranza, E. (2002). What Women and Men Should Be, Shouldn’t Be,Are Allowed To Be and Don’t Have to Be: The Contents of Prescriptive Gender, Stereotypes. Psychology of Women Quarterly 26, 269-281. Sağır M ( 2015), Öğretmenlerin örgütsel depresyon ve mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki, Turkish Journal of Education, 2015 Volume 4, Issue 3www.turje.org Saygılı M, Avcı K, Uğurluoğlu O, Özer Ö (2016) Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Depresyon Düzeylerinin Belirlenmesi, Uluslararası İşletme ve Yönetim Dergisi C.:4 S.:3 Yıl:2016, ss. 260-272 Sezer S (2011) Örgüt Depresyonu Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Psikometrik Niteliklerinin Belirlenmesi, İŞ, GÜÇ" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, Ocak/January 2011 - Cilt/Vol: 13 - Sayı/Num: 01 Vardi, Y. ve Weitz, E. (2004). Misbehavior in organizations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Yüksel, H. (2005) “ İşletmenin Tatmin Üzerindeki Etkileri: Bir İşletmede Yapılan Görgül Bir Çalışma”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2):291-306.