Year 2018, Volume 7, Issue 2, 296 - 314, 01.06.2018

Kaya Yıldız Sevilay Yıldız

Abstract

Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikleri Çerçevesinde Pedagojik Formasyon Eğitimi Öğrencilerinin Yeterlilikleri

Abstract

Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikleri çerçevesinde Pedagojik Formasyon eğitimi öğrencilerinin yeterliliklerinin belirlenmesi amaçlayan bu araştırma betimsel tarama modelinde bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2016-2017 öğretim yılı bahar döneminde Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Pedagojik Formasyon Eğitimi alan 600 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışma grubunda yer alan öğrencilerinin % 75,5’i “kadın”, % 24,5’i “erkek”tir. Araştırma verileri, Yağmur (2016) tarafından geliştirilen “Öğretmen Adayları Yeterlilik Ölçeği” ile toplanmıştır. Öğrencilerin Yeterlilik ile ilgili tüm boyutlarda puan ortalaması orta düzeydedir. Yetkinlik ile ilgili tüm boyutlarda puan ortalaması yaklaşık orta düzeyin üzerindedir. Öğrencilerin Yeterlilik ve Yetkinlik algıları arasında cinsiyete göre bir farklılaşma olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin Yeterlilik ve Yetkinlik algıları arasında program değişkenine göre anlamlı şekilde farklılaşma olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin Yeterlilik ile Yetkinlik toplam puanları arasında pozitif yönde yüksek düzeyde bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikleri, Yeterlilik, Yetkinlik, Pedagojik Formasyon Eğitimi

References

• Akar, E. (2007). İlköğretim sosyal bilgiler öğretmenliği son sınıf öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine verdikleri değer ve mesleki yeterlilikleri (Uşak örneklemi). Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Afyon.
• Akkuzu, N. (2012). Kimya öğretmen adaylarının mesleki yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
• Aktaş Türkeç, Y. (2012). Okul öncesi öğretmenlerinin yeterlilik düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
• Alpar, R. (2014). Spor Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik - Güvenirlik (3. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Altun, S. (2005). Öğrencilerin Öz Düzenlemeye Dayalı Öğrenme Stratejilerinin Öz Yeterlik Algılarının Öğrenme Stilleri ve Cinsiyete Göre Matematik Başarısını Yordama Gücü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Arat, M. (2008). Çalışma yaşamında bireysel temel yetkinlikler ve kazanılmasında okul öncesi dönemde anne baba yetiştirmesinin önemi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Eko. Ve End. İlişk. Anabilim Dalı Doktora Tezi. İzmir.
• Bağcı, B. (2007). Türkçe öğretmenliği dördüncü sınıf öğrencilerinin mesleki yeterlilik düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bal, Z. (2017). Fen öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgilerinin yordayıcıları: Tutumlar, öz-yeterlik inançları, kariyer geliştirme arzuları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü. Doktora Tezi. Bolu
• Balbağ, M. Z., Leblebicier, K., Karaer, G., Sarıkahya, E. ve Erkan, Ö. (2016). Türkiye’de fen eğitimi ve öğretimi sorunları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Cilt:5 Sayı:3 Makale No: 02
• Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: the exercise of control, Newyork: Freeman.
• Benzer, E. Demir, S. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının mikroskop kullanım bilgilerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3): 1-21.
• Biçer, G.ve Düztepe, Ş. (2003). Yetkinlikler ve yetkinliklerin işletmeler Açısından Önemi Havacılık Ve Uzay Teknolojileri Dergisi Temmuz 2003 Cilt 1 Sayı 2 (13-20)
• Boyatzıs, R E. (1982). The competent manager: a model for effective performance, John Wiley & Sons., 1
• Canakay, E. U., (2007). Aktif öğrenmenin müzik teorisi dersine ilişkin akademik başarı, tutum, öz-yeterlik algısı ve yüklemeler üzerindeki etkileri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Cebeci, S. (1994). İmam-hatip lisesi meslek dersleri öğretmenlerinin yeterlilikleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çelikten, M. Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2), 207-237.
• Çetin, F. (2006). Sınıf öğretmenliği bölümünden mezun olmayan öğretmenlerin mesleki yeterlilikleri: Bursa ilköğretim okulları örneği. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Çifçili, V. (2007). Dershane öğretmenlerinin öğretmen yeterlilik düzeyleri ve mesleki doyumları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Daşcı, M. (2016). Mesleki ve teknik eğitimde kazandırılan yeterliliklerin ulusal mesleki yeterlilikler ile uyumunun değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirel, Ö., (1989). Yabancı Dil Öğretmenlerinin Yeterlikleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 4 (5-26).
• Doğan, Y. (2010, Haziran). Fen ve teknoloji dersi programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(I), 86-106.
• Draganidis, F., Mentzas, G. (2006). competency based management: a review of systems and approaches, Information Management & Computer Security, 14(1): 51-64.
• Dündar, Y. (1996). Sınıf öğretmenliğine atanan branş öğretmenlerinin mesleki yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Efe, F. (1998). Eğitim fakültesi mezunu olmayan ilköğretim okulu öğretmenlerinin mesleki yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Elmas, M. (2012). Bologna süreci: uygulama veya uygulayamama. Journal of Higher Education and Science, 2(3), 137-141.
• Eraslan L. ve Çakıcı D. (2011). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2):427-438.
• Eren, A. (2014). Resim-İş Eğitimi Anabilim Dalı öğretim elemanlarının mesleki yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Görkaş, B. (2017). İngilizce öğretmen adaylarının özel alan yeterliliklerinin YÖK, MEB ve İngiliz Dili Eğitimi lisans programlarında bulunan yeterlilikler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Gül, Z. (2012). Fen eğitiminde öğretmenlerin özel alan yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
• Güler, M. P. D., Kaya, S. ve Uzun, A. (2014). Fen bilimleri öğretmenlerinin öğretimde internet kullanımına ilişkin görüşleri (Kırşehir İli Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1): 263-280.
• Güneş, F., (2012). Bologna süreci ile yükseköğretimde öngörülen beceri ve yetkinlikler, Journal of Higher Education and Science, 2(1), 1-9.
• Gürler Aktemur, S. (2017). Okul öncesi öğretmen adaylarının öğretmen yeterlilik algıları üzerine bir inceleme. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Başkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• İspir E., Furkan H. ve Çitil M. (2007). Lise fen grubu öğretmenlerinin teknolojiye ilişkin tutumları-KahramanmaraŞ Örneği, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, S: 9/1 (2007), s.63-72
• İzci, E. (1999). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğretmenlik meslek bilgisi (pedagojik formasyon) yeterliliklerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Kalafat, S. (2012). Ortaöğretim öğretmenlerinin kişilik özelliklerinin öğretmen yeterliliklerine etkisinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Karabulutlu, Z. (2015). Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki eğitimlerinin özel alan yeterliliklerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Karagül, T. (1996). Yükseköğretim programları için gerekli öğrenci yeterlilikleri ve yükseköğretime geçiş süreci (öğretim üyelerinin görüşleri). Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kartal, T. ve Afacan, Ö. (2012). Pedagojik formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 76 – 96.
• Kaya, H. ve Böyük, U. (2011). Fen bilimleri öğretmenlerinin laboratuvar çalışmalarına yönelik yeterlikleri. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 27(1): 126-134.
• Koç, R. (2015). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin mesleki yeterliliklerinin analizi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Korkut, F. ve Mızıkacı, F. (2008). Avrupa Birliği, Bologna Süreci Ve Türkiye’de Psikolojik Kuran, K., (2002). Öğretmenlik mesleğine giriş, Mikro Yayınları, Ankara.
• Köseoğlu, P. (2004). Biyoloji dersinde araç-gereç kullanım açısından öğretmen yeterlilikleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kuran, K., (2002). Öğretmenlik mesleğine giriş, Mikro Yayınları, Ankara.
• Kuzu, Ö. H. (2013). Yükseköğretimde değişen değerler bağlamında Avrupa yükseköğretim alanı yeterlilik düzeyi algısı: Öğretim elemanları üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Memduhoğulu, H. B. ve Topsakal, C. (2008). Öğrenci ve öğretim elemanlarının görüşlerine göre ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans programlarının niteliği ve programlarda yaşanan sorunlar. Ege Eğitim Dergisi,2008 (9) 1: 95–129.
• Mutlu, N. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin mesleki yeterlilik algılarının belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Yakın Doğu Üniversitesi, Yurtdışı Enstitüsü. Kuzey Kıbrıs.
• Özbirecikli, M. (2007). Ana hatlarıyla IFAC muhasebeci eğitim standartları. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 33, 73-80.
• Özdemir, O. (2010). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının fen okuryazarlığının durumu. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(3): 42-56.
• Özgöl, S. (2004). Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Giyim Endüstri ve Giyim Sanatları Eğitimi bölümünden mezun olan öğretmenlerin mesleki yeterlilikleri ile ilgili yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Rao, P.H. (2010). A Framework for building competency: ımproving the quality of care at the primary health level, ASCI Journal of Management, 39(2): 68-94.
• Saraç, C. (2002). Türk dili ve edebiyatı/Türkçe öğretmeni adaylarının yeterlilikleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sert, Z. (2014). Teknoloji ve Tasarım dersine atanan öğretmenlerin mezun oldukları lisans programları ile alan yeterlilikleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi: Güneydoğu Anadolu bölgesi örneği. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Şahin, E. (1998). Bursa ili merkez ilçelerinde okul öncesi eğitim kurumlarında görevli öğretmenlerin mesleki yeterliliklerinin belirlenmesi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Taşkaya Özer, C. (2004). Konya ili ilköğretim I.kademe öğretmenlerin yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Tileği, H. (2014). İlkokul ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin algılarına göre öğretmen yeterlilikleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Zirve Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• TÜRMOB (2011). Muhasebe Meslek Mensupları İçin Uluslararası Eğitim StandartlarıTaslak Çeviri. TÜRMOB Araştırma Biriminin Türkçe’ye Çevirisi, Http://Www.Turmob.Org.Tr/ Turmobweb/Turkce/Popup.Aspx?Sayfa=/Arsiv/Turmobwebdb/Dosyalar/ İstatistikler5. Pdf.
• Ünal, Ö.F. (2013). Temel Yetkinlik Açığının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma (Şirketler Grubu Örneği). Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4(1): 129-146
• Yabaş, D., (2008). Farklılaştırılmış Öğretim Tasarımını Öğrencilerin Öz-Yeterlik Algıları, Bilişüstü Becerileri ve Akademik Başarılarına Etkisinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yağcı, M. (2016). Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğretmen Adaylarının Teknopedagojik Eğitim Yeterliliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 24(3).
• Yağmur, G. U. (2016). Öğretmen adaylarının Türkiye yükseköğretim yeterlilikleri çerçevesinde değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir
• Yapıcı, M. ve Yapıcı, Ş. (2013). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyona ilişkin metaforları. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 1421-1429.
• YÖK (2011). Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi (TYYÇ) Temel Alan Yeterlilikleri Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Bilimleri. Ankara. http://www.yok.gov.tr/documents/ 10348274/11114827/ 14.pdf /8f975b8a-d0c9-4414-a67b-5ec7e4c75705. Erişim Tarihi:07.02.2018