BOŞANMA AŞAMASINDA MAHKEME MERKEZLİ EĞİTİM UYGULAMALARINA İLİŞKİN BİR İNCELEME

Year 2020, Issue: 42, 341 - 362, 01.04.2021

Ayşegül Sayan Karahan

Abstract

Boşanma, tüm ülkelerde her geçen
yıl daha yaygınlaşmaktadır. Her ne kadar
Türkiye’de boşanma oranları batı ülkeleri
kadar yüksek olmasa da, geçmiş on yıllarla
karşılaştırıldığında boşanma oranlarında
kayda değer bir artış eğilimi görülmektedir.
Boşanmanın bireyler ve toplum üzerindeki
olumsuz etkilerinin farkındalığıyla boşanma
sürecindeki bireylerin bu yıkıcı deneyimini
kontrol etme ve en aza indirme yollarına
ilgide de bir artış görülmektedir. Mahkeme
temelli ebeveyn eğitim programları çoğu
ülkenin aile mahkemelerinde tamamlayıcı
aile hizmeti bileşeni olarak yer almaktadır.
Bu tür programlar, boşanma aşamasındaki
bireyler ve çocuklarının boşanma sonrası
yaşama uyum düzeylerini artırmak ve
aralarında yaşanabilecek çatışmaları
ve olumsuz etkileri azaltmak amacıyla
kullanılmaktadır. Bu çalışmada, yurt dışında
yürütülen boşanma aşamasındaki bireyler
için mahkeme temelli önleyici boşanma
eğitimi programları ve bu programların
özellikleri gözden geçirilmiştir. Literatür
tarandığında yurt dışında mahkeme temelli
boşanma eğitimi programları üzerine
çalışmalara rastlandığı, fakat her ne kadar
bu bir ihtiyaç olsa da Türkiye’de bu alanda
bir boşluk olduğu görülmektedir. Türkiye’de
boşanma aşamasında mahkeme temelli
uygulamalarla ilgili öneriler sunulmuştur.

Keywords

Boşanma, Boşanma eğitimi,, Mahkeme temelli

A Review of Court-Based Divorce Education Programs

Abstract

References

• Amato, P.R. & Cheadle, J. (2005). “The long reach of divorce: Divorce and child well-being across three generations”. Journal of Marriage and Family. 67. (1). 191-206.
• • Amato, P.R. (2000). “The Concequences of Divorce for Adults and Children”. Journal of Marriage and the Family. 62. 1269-1287.
• • Arbuthnot, J. & Kramer, K. (1998). “Effects of divorce education on mediation process and outcome”. Mediation Quarterly. 15. (3). 199-213
• • Bacon, B. and McKenzie, B. (2004). “Parent Education After Separation/Divorce: Impact of the Level of Parental Conflict on Outcomes.” Family Court Review, 42, 85-97.
• • Berman, W.H. & Turk, D.C. (1981). “Adaptation to Divorce: Problems and Coping Strategies”. Journal of Marriage and the Family. 43 (2). 179-189.
• • Blaisure, K.R. & Geasler, M.J. (1996). “Results of a Survey of Court-Connected Parent Education Programs in U.S. Counties”. Family and Conciliation Courts Review. 34 (1). 23-40.
• • Booth, A. & Amato, P. (1991). “Divorce and Psychological Stres”. Journal of Health and Social Behavior. 32. 396-407.
• • Braver, S.L., Salem, P., Pearson, J. & DeLuse, S.R. (1996). “The Content of Divorce Education Programs: Results of a Survey”. Family and Conciliation Courts Review. 34 (1). 41-59.
• • Brandon, D.J. (2006). “Can Four Hours Make a Difference? Evaluation of a Parent Education Program for Divorcing Parents.” Journal of Divorce and Remarriage, 45, 171-185.
• • Braver, S.L., Griffin, W. and Cookston, J. (2005). “Prevention Programs for Divorced Nonresident Fathers.” Family Court Review, 43, 81-96.
• • Caldwell, R.A.& Bloom, B.E. (1982). “Social support: Its structure and impact on marital disruption”. American Journal of Community Psychology.10. (6). 647-667.
• • Criddle, M.N., Allgood, S.M. & Piercy, K.W. (2003). “The Relationship Between Mandatory Divorce Education and Level of Post-Divorce Parental Conflict”. Journal of Divorce and Remarriage. 3-4. 99-111.