Abstract
Makalede, Cumhuriyet’e geçişten sonra Ebû Hanîfe hakkında ortaya konan fıkıh
çalışmalarıyla ilgili bir literatür hazırlanması ve değerlendirmelerde bulunulması
amaçlanmıştır. Türkiye’de Ebû Hanîfe hakkındaki fıkhî çalışmaların 90’lı yıllardan
sonra yoğunluk kazandığı görülmektedir. Ebû Hanîfe özel konulu sempozyumların
düzenlenmesi ve akademik dergi sayılarının yayınlanması ise 2000’den sonraya
rastlamaktadır. Alan olarak değerlendirdiğimizde fıkıh usulü alanında bir yoğunluk
göze çarpmaktadır. Bunların da çoğu onun hadis anlayışı konulu çalışmalardır.
Füru alanındaki çalışmaların azlığı görülmekte olup bunların çoğu Ebû Hanîfe’nin
fıkhını ihyâ ve icrâdan ziyade, geçmişi anlama ve tasvir eksenlidir. Ebû Hanîfe’nin
görüşlerinden tahrîc benzeri metotlarla sağlıklı sonuçlar çıkarabilmek için, içinde
bulunduğu ilmî çevre, öğrencilerinin ders halkaları ve mezhep silsileleri ile ilgili
çalışmaların artmasına ihtiyaç bulunmaktadır. Usûl alanında ise, Ebû Hanîfe ve
“makasıd” konulu çalışmalar yapılmasının, fıkhın çağımızdaki dinamizmine katkı
sağlayacağı düşünülmektedir.
Keywords
References
- Ekrem Sağıroğlu, İmam-ı Azam Ebû Hanîfe, İstanbul: Yasin Yayınevi, 2002, 344 s.
Abstract
References
- Ekrem Sağıroğlu, İmam-ı Azam Ebû Hanîfe, İstanbul: Yasin Yayınevi, 2002, 344 s.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | September 19, 2017 |
| Submission Date | July 20, 2016 |
| Published in Issue | Year 2014 Volume: 12 Issue: 24 |
