Ondokuzuncu yüzyılda, Osmanlı İmparatorluğu’nda, modern devlet paradigmasının kabul görmeye
başlamasıyla birlikte, devlet-toplum ilişkileri de bu meyanda yeni bir boyut kazandı. Devlet “memaliki
şahaneden vatana” dönüşürken, halk da reayadan vatandaşa dönüşmüştür.1 Buna koşut olarak, batıda bürokratik devlet modeli zafer kazanmışken, Osmanlı İmparatorluğu’ndaki “ancien regime”de2
modernitenin karşı kıyılarına çarpıp parçalanma evresine girmişti.
Journal Section | İncelemeler |
---|---|
Authors | |
Publication Date | June 26, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 3 Issue: 3 |
Journal of History Critique