Hz. Peygamber’in güzel ahlakı tamamlama vazifesi, vahyin aydınlığında deruhte edilmiştir. Makale, bu yargının sûfî nass yorumculuğu bağlamında ve tasavvufî âdâb kuralları ekseninde örneklendirilmesini kapsamaktadır. Bilindiği üzere Hz. Âişe’ye peygamberin ahlakı sorulduğunda “O’nun (s.a.v) ahlâkı Kur’ân’dı” cevabını vermiştir. Bu durum, âyetlerin sadece inanç ve amel konularını ele almadığına, uygulanabilir edep kuralları ve onları istinbat etmeye imkân tanıyacak nazarî prensipler içerdiğine delâlet eder. Örneğin Ahmed İbn Acîbe (öl. 1224/1809) tarafından kaleme alınan el-Bahru'l-medîd adlı tefsirde, tasavvufî âdâb kurallarını âyetlere ircâ‘ etme refleksi göze çarpmaktadır. Özellikle adı geçen eserde istinbât edilen edep kurallarının azımsanamayacak yoğunlukta olması, âyetler ve tasavvufî âdâb kuralları arasındaki ilişkiyi müstakil bir eser bağlamında incelemeye imkân tanımaktadır. Makale, tasavvufî âdâb kurallarının referans noktalarını vahiyden istinbât etmenin imkânını örneklendirme amacını taşımaktadır. Edebe işaret eden yorumlar, metin analizi yöntemiyle incelenmiş, İbn Acîbe’nin âyetlerle edep kuralları arasında kurduğu ilişkinin naslardan delillendirilebilir arka planı ve benzetme yönlerine dikkat çekilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2022 |
Submission Date | August 25, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 25 Issue: 50 |
Journal of Sufi Science and Academic Research is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).