Significant studies have been conducted on the origins and develop-ment of Islamic law in the past years. However, in regard to the first century AH, a lack of solid identified references has raised doubts around the accuracy of the reported facts during this period. For this reason, we explored a new reliable document referred to as Risālat al-Farā’iḍ, from the first century. It is accepted that this work was first written by Zayd b. Thābit (d. 45/665) and then annotated by Abū al-Zinād (d. 130/748) who lived during both the first and second centuries. In this study, it will be determined that based on the similarity between al-Muwaṭṭa’ and Risālat al-Farā’iḍ in nearly thirty-five paragraphs, Risālat al-Farā’iḍ has served as a source in the writing process of al-Muwaṭṭa’, besides, it has revealed consistent information about ʻamal (practice) of ahl al-Medīna. Finally, through this document analysis, it will be revealed that the claim that the basic hadith collections are based not only on the oral narrations but also on the written documents will be more accurate.
Son yıllarda İslam hukukunun kökeni ve gelişimi üzerine önemli çalışmalar yapılmaktadır. Bununla birlikte, hicrî birinci yüzyıl ile ilgili temel kaynakların olmayışı veya eksikliği dolayısıyla, bu dönemde rivayet edilen bilgilerin doğruluğu hakkında bazı şüpheler dile getirilmiştir. Bu nedenle, Risâletü’l-Ferâ’iḍ olarak adlandırılan yeni ve güvenilir eseri incelemenin önemli bir boşluğu dolduracağı kanaatindeyiz. Bu eserin, ilk olarak Zeyd b. Sâbit (ö. 45/665) tarafından kaleme alındığı ve daha sonra hem birinci hem de ikinci yüzyıllarda yaşayan Ebu’z-Zinâd (ö. 130/748) tarafından tefsir edildiği kabul edilir. Bu çalışmada, Muvaṭṭa’ ile Risâletü’l-Ferâiḍ’ arasındaki otuz beşe yakın paragraftaki benzerlikten hareketle Risâlatü’l-Ferâiḍ’in, Muvaṭṭa’ın yazımı sürecinde bir kaynak olarak hizmet ettiği ve ayrıca Medine ehlinin ameli hakkında önemli bilgiler içerdiği tespit edilecektir. Son olarak, bu risalenin analizi ile temel hadis koleksiyonlarının sadece şifâhî rivâyetlere değil, bununla beraber yazılı belgelere de dayandığına dair iddianın daha isabetli olduğu ortaya çıkacaktır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2020 |
Submission Date | October 12, 2020 |
Acceptance Date | December 21, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |