Kuduz Riskli Temas Sonrası Başvuran Çocuk Olguların ve Profilaksi Uygulamalarımızın Geriye Dönük Değerlendirilmesi

Year 2018, Volume: 12 Issue: 2, 104 - 107, 01.08.2018

Bilge Aldemir Kocabaş

Abstract

Amaç: Kliniğimize kuduz riskli temas sonrası başvuran çocuk olguların epidemiyolojik verilerinin ve temas sonrası profilaksi uygulamalarının gözden geçirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Ocak 2015- Aralık 2017 arasında kliniğimize başvuran kuduz riskli temaslı olguların retrospektif kayıtları incelendi.Bulgular: Kuduz riskli temas ile başvuran toplam 162 çocuk olgunun ortalama yaşları 9±4.8 yıl olup en sık temas %66.1 oranında erkek çocuktu. Kuduz riskli hayvan türü en sık %53.1 ile kedi olup aşılı hayvan yüzdesi %14.8’di. Temaslı kategorisi %61.1 kategori III, %38.9 kategori II’di. %59.3 üst ekstremite, %21 baş-boyun ve %19.8 alt ekstremite en sık kuduz riskli temas bölgeleriydi. Olguların %66.7’sinde temas çıplak deriden olup başvuru sırasında tüm olguların %86’sında yara bakımı yapılmadan merkezimize başvurmuştu. Yara bakımı yapılanların %79.3’ünde yalnızca antiseptik solüsyon ile yara bakımı yapıldığı öğrenildi. Kuduz aşılama oranı %95.1, immünoglobülin uygulanma oranları ise %46.9’di.Sonuç: Kuduz riskli hayvan ısırıkları fatalite oranı çok yüksek olduğundan temas sonrası profilaksi uygun ve zamanında yapıldığında %100 koruyucudur. Toplumun ve sağlık personelinin eğitimi kuduz riskini önlemede en önemli adımdır.

Keywords

Aşılama, Immünoglobülin, Korunma, Kuduz

Retrospective Assessment of Children Exposed to Animals and the Anti-Rabies Prophylaxis Practices in Our Clinic

Abstract

Objective: The aim of the study was to assess epidemiological and anti-rabies vaccination status in children in our hospital.Material and Methods: We retrospectively analyzed the clinical data of the patients who presented to our clinic with complaint of animal bite between January 2015 and December 2017.Results: A total of 162 children presenting with animal bites were included in this study. The mean age was 9±4.8 years and 66.1% of the patients were boys. Most (53.1%) of the patients were injured by cats and 14.8% of the animals were vaccinated. In the study group, 61.1% of the patients had category III contact and 38.9% had category II contact. The wound was in the upper limbs in 59.3% of the patients, the head and neck in 21% and the lower limbs in 19.8%. Lesions were on the bare skin in 66.7% of the cases and 86% of the patients presented to our clinic without previous wound care. Only an antiseptic solution was used in 79.3% of the patients who had received wound care before admission. The vaccination rate was 95.1% and human rabies immune globulin was used in 46.9% of the patients.Conclusion: The outcome of an animal bite can be fatal. The only preventive and curative measures are anti-rabies vaccination and the use of human rabies immunoglobulin. Education of the population and health professionals is therefore crucial to ensure 100% compliance with appropriate management

Keywords

Rabies, Vaccination, Immunoglobulin

References

• Goldstein EJC. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and Practice of Infectious Diseases. 7th ed. Philadelphia: Elsevier Churchill Livingstone, 2010: 3911-5.
• WHO Technical Report Series. WHO Expert Consultation on Rabies. Geneva: World Health Organization; 2005. Available from: http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/85346/1/978924120982 3eng.pdf. Last accessed on 2014 Feb 07.
• T.C Sağlık Bakanlığı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. Kuduz Saha Rehberi. Erişim tarihi: ?. Available from: https://www.tkhk.gov.tr/ Dosyalar/89f1102696e642c79edcccfe2a9c3fcf.pdf
• Söğüt Ö, Sayhan MB, Gökdemir MT, Kara HP. Türkiye’nin güneydoğusunda önlenebilir bir halk sağlığı sorunu: Kuduz riskli temas olguları. Akademik Acil Tıp Dergisi 2011;10:14-7.
• Zhu S, Guo C. Rabies control and treatment: From prophylaxis to strategies with curative potential. Viruses 2016;8:279.
• Barrat J, Picard-Meyer E, Cliquet F. Rabies diagnosis. Dev Biol 2006;125:71-7.
• Centersfor Disease Control and Prevention. Rabies. Atlanta: CDC; 2014. Available from: URL: http://www.cdc.gov/rabies/index.html. updated 15 March 2013; cited 31 August 2014.
• Krzowska-Firych J, Tomasiewicz K, Kozİowska A. Post-exposure rabies prophylaxis in humans exposed to animals in Lublin province (Eastern Poland) in 2012-2015. A retrospective study. Hum Vaccin Immunother 2017;6:1-6.
• Temiz H, Akkoç H. Diyarbakır Devlet Hastanesi Kuduz Aşı Merkezi- ne başvuran 809 olgunun değerlendirilmesi. Dicle Tıp Dergisi 2008; 35:181-4.
• Sahu KK, Manar MK, Singh SK, Singh H. Epidemiological characteristics of patients attending for rabies post-exposure prophylaxis at the infectious diseases hospital of lucknow, India. J Glob Infect Dis 2015;7:30-2.
• Poorolajal J, Babaee I, Yoosefi R, Farnoosh F. Animal bite and deficiencies in rabies post-exposure prophylaxis in Tehran, Iran. Arch Iran Med 2015;18:822-6.
• Gülaçtı U, Üstün C, Gürger M, Şahan M, Satıcı Ö. Kuduz şüpheli temas vakalarının epidemiyolojisi ve kuduz profilaksisi uygulamasının değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri J Med Sci 2012;32:759-65.
• Shankaraiah RH, Rajashekar RA, Veena V, Hanumanthaiah AN. Compliance to anti-rabies vaccination in post-exposure prophylaxis. Indian J Public Health 2015;59:58-60.
• Sudarshan MK, Madhusudana SN, Mahendra BJ, Rao NS, Ashwath Narayana DH, Abdul Rahman S, et al. Assessing the burden of human rabies in India: Results of a national multi-centre epidemiological survey. Int J Infect Dis 2007;11:29-35.
• Ramezankhani R, Shirzadi MR, Ramezankhani A, Poor Mozafary J. A comparative study on the adverse reactions of Purified Chick Embryo Cell Vaccine (PCECV) and Purified Vero Cell Rabies Vaccine (PVRV). Arch Iran Med 2016;19:502-7.
• Kularatne SA, Ralapanawa DM, Weerakoon K, Bokalamulla UK, Abagaspitiya N. Pattern of animal bites and post exposure prophylaxis in rabies: A five-year study in a tertiary care unit in Sri Lanka. BMC Infect Dis 2016;16:62.