Giriş ve Amaç: Alan-yazında toplumun çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi eksikliğinin olduğu ve bu eksikliği gidermek için uygulanan eğitim programlarının da sayısının yetersiz olduğu vurgulanmaktadır. Bu çalışmanın genel amacı, çocukları hastanede tedavi gören ana-babalara verilmesi planlanan eğitim programının içeriğinin oluşturulması için ana-babaların çocuk istismarı ve ihmaline yönelik bilgi, deneyim ve tutumlarının belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Araştırma Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde Nisan-Mayıs 2010 tarihleri arasında 100 ana-baba ile gerçekleştirilmiştir. Verileri elde etmek için araştırmacılar tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ile 20 maddeden oluşan “Çocuk İstismarı ve İhmali Soru Listesi” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin istatistiksel çözümlemelerinde ise SPSS for Windows 13 programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise tanımlayıcı istatistiksel değerlerinin (ortalama, standart sapma, yüzdelik) hesaplanmasının yanı sıra, t-Testinden ve ki-kare testinden yararlanılmıştır. Bulgular: Araştırma bulgularına göre ana-babaları tarafından ihmal edildiğini belirtenlerin oranı %39, istismara uğradığını belirtenlerin oranı ise %17’dir. Ana-baba dışındaki kişiler tarafından istismara uğradığını belirtenlerin oranı ise %18’dir. Araştırma grubunun %90’ı istismar konusunda daha önce eğitim almadığını belirtmiş olup, soru listesinde yer alan bilgi maddelerini doğru cevaplandırma oranı kadınlarda 10.2±1.8, erkeklerde ise 9.83±2.10’dur. Cinsiyet ile bilgi ve tutum maddelerine verilen cevaplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Araştırmanın diğer bir bulgusu ise bir istismar olayı ile karşılaşmaları durumunda, ana-babaların %36’sı ilgili makamlara başvuracağını, % 7.6’sı bu durumu yakınlarıyla paylaşacağını, %8.9’u kendisinin çözüm bulmaya çalışacağını, % 47.5’si ise olay karşısında duygusal ve uygun olmayan tepkiler (intihar, cinayet vb.) verebileceklerini bildirmeleridir. Sonuç: Yetişkinlerin çocukluk dönemlerinde ihmal ve istismara uğradıklarına dair önemli bir veri elde edilmiştir. Bununla birlikte, çocuk istismarının/ihmalinin belirtileri, olumsuz ana-baba tutumları, çocuk istismarının hukuki boyutu, cinsel eğitimin önemi, ana-baba olarak istismar sonrası sergilemeleri gereken tutumlar ana-babalara uygulanacak olan eğitim programında odaklanılması gereken konular olarak belirlenmiştir. Düzenli aralıklarla uygulanan, kapsamlı ve kişilerin eğitim düzeylerine uygun eğitim programlar ile ana-babaların çocuk istismarına ve ihmaline yönelik yanlış bilgilerinin ve olumsuz tutumlarının değiştirilebilineceği düşünülmüştür.
Introduction and Aim: Literature highlights to the facts concerning lack of information about the child abuse and negligence issues throughout the society and also the insufficiency of the training programs. This study aims to constitute the content of the training program and set a certain way of shaping the knowledge, experience and stand for the parents who have children treated in the hospital.Materials and Methods: The study was performed in Ankara Children’s, Hematology Oncology Education and Research Hospital between April and May 2010, including 100 parents. In order to obtain data, two identification forms, “Personal Information Forms” and “Child Abuse and Negligence Questionnaire”, designed by the researchers. The data collected from the parents was then analyzed by using SPSS for windows program, version 13.0. In the analysis of data, t-test and chi-square tests were used. The means, percentage, standard deviations were also presented in the evaluation of the data, Results: As a result of the study, the ratio of person neglected by their parents is 39% and abused by their parents is 17%. The ratio of person neglected by the others, apart from their parents, is 18%. Of these 100 parents comprised the study group, 90% them stated that they haven’t educated about child abuse before. While the mean number of women who had right answers of questionnaire is 10.2±1.8 and the mean number of men, is 9.83±2.10. There was no significant difference between the ratio of right answers especially to the knowledge and attitude questions and gender (p>0.05). One of the notable statistics in this research is that the parents said if they were exposured an abuse, they showed some reactions; 36% of parents applied relevant authority, 7.6% shared with friends and relatives, 8.9% tried to solve the problems by themselves, 47.5% showed emotional and inappropriate reactions such as suicide, murder etc.Conclusions: In this study, an important result was obtained that parents had been exposured abuse and neglection in their childhood. The results also indicated that symptoms of child abuse/neglect, legal process of child abuse/neglect, negative parental attitudes, importance of sexual education, and parental attitudes after child abuse/neclect are important topics and the education program should be focused on these subjects. The educational program have to be performed periodically and it should be comprehensive and appropriate according to the education level of the parents. Thus, parents’ misinformation and negative attitude could be changed by this program
Other ID | JA39SR62BB |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2010 |
Submission Date | June 1, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 4 Issue: 3 |
The publication language of Turkish Journal of Pediatric Disease is English.
Manuscripts submitted to the Turkish Journal of Pediatric Disease will go through a double-blind peer-review process. Each submission will be reviewed by at least two external, independent peer reviewers who are experts in the field, in order to ensure an unbiased evaluation process. The editorial board will invite an external and independent editor to manage the evaluation processes of manuscripts submitted by editors or by the editorial board members of the journal. The Editor in Chief is the final authority in the decision-making process for all submissions. Articles accepted for publication in the Turkish Journal of Pediatrics are put in the order of publication, with at least 10 original articles in each issue, taking into account the acceptance dates. If the articles sent to the reviewers for evaluation are assessed as a senior for publication by the reviewers, the section editor and the editor considering all aspects (originality, high scientific quality and citation potential), it receives publication priority in addition to the articles assigned for the next issue.
The aim of the Turkish Journal of Pediatrics is to publish high-quality original research articles that will contribute to the international literature in the field of general pediatric health and diseases and its sub-branches. It also publishes editorial opinions, letters to the editor, reviews, case reports, book reviews, comments on previously published articles, meeting and conference proceedings, announcements, and biography. In addition to the field of child health and diseases, the journal also includes articles prepared in fields such as surgery, dentistry, public health, nutrition and dietetics, social services, human genetics, basic sciences, psychology, psychiatry, educational sciences, sociology and nursing, provided that they are related to this field. can be published.