TRAINING QUALIFICATIONS OF SOCIAL STUDIES CANDIDATE TEACHERS IN CLASS (THE SAMPLE OF KIRŞEHİR)

Yıl 2009, Cilt: 7 Sayı: 1, 23 - 48, 01.03.2009

Rüştü Yeşil

Öz

This study aims at determining the social studies teacher candidates’ in-class teaching
qualifications efficacy level. In order to describe in-class teaching qualifications of
candidates, the survey method is used in this research. Data were gathered by the observation
form developed by the researcher. Arithmetic mean, correlation, ANOVA and Scheffe tests
were conducted in statistical analyses part. It was determined that the teacher candidates had
certain incompetences about in-class teaching abilities; and there were significant and
positive relations between sub-dimensions of research. Moreover, it is shown that the higher
the class levels the better teaching abilities the students have. Finally, there are some
recommendations done according to the results of that study.

Anahtar Kelimeler

Social studies, teacher candidate, teaching skills, class

SOSYAL BİLGİLER ADAY ÖĞRETMENLERİNİN SINIF İÇİ ÖĞRETİM YETERLİKLERİ (Kırşehir Örneği)

Öz

Bu çalışma, eğitim fakültelerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının sınıf içi öğretim
yeterliklerini ne düzeyde kazanabildiklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma
tarama modelinde yürütülmüştür. Aday öğretmenlerin sınıf içi öğretim yeterlikleri
betimlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından geliştirilen gözlem
formu ile toplanmıştır. Gözlem faaliyeti, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programı son sınıf
öğrencileri tarafından yapılmıştır. Veriler üzerinde başlıca, aritmetik ortalama, korelasyon
testi, anova testi ve Scheffe testi uygulanmıştır. Araştırma sonunda, aday öğretmenlerin sınıf
içi öğretim becerilerinde belirli yetersizliklerinin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, belirlenen
araştırma alt boyutları arasında anlamlı ve pozitif ilişkilerin bulunduğu görülmüştür. Ek
olarak, sınıf düzeyi yükseldikçe öğretim becerilerini gösterme yeterliklerinin de iyileştiği
belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Sosyal bilgiler, aday öğretmen, öğretim becerileri, sınıf

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2004). Aktif öğrenme. İzmir: D.E.Ü. Buca Eğitim Fakültesi.
• Arends, R. I. (1988). Learning to tecah. Toronto: Random House of Canada Ltd.
• Baloğlu, N. (2001). Etkili sınıf yönetimi. Ankara: Baran Ofset.
• Barth, J. L. ve Demirtaş, A. (1997). İlköğretim sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi.
• Budak, Y. ve Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacı. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, (33), 62-81.
• Büyükalan Filiz, S. (2002). Soru-cevap yöntemine ilişkin öğretimin öğretmenlerin soru sorma düzeyi ve tekniklerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Büyükkaragöz, S. S. ve Çivi, C. (1997). Genel öğretim metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yay.
• Çalışkan, N. (2003). Sınıf öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Doğan C. (2004). Sınıf Öğretmenlerinin Derslere İlişkin Görüşleri ve Tercih Ettikleri Öğretim Yöntemleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2, (193-203).
• Dunkin, M. J., A. Welch, A. Merritt, R. Phillips ve R. Craven (1998). Teachers’ explanations of classroom events: Knowledge and beliefs about teaching civics and citizenship. Teaching and Teacher Education, 14( 2), 141-151.
• Emiroğlu, G. (2002). İlköğretimde Türkiye Cumhuriyetiİ Tarihi ve Atatürkçülük dersi konularının öğretimi üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Fleming, M. L. (1987). Displays and communication. Instructional technology: Foundations. (Edited by R.M. Gagne). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Flowers, N. ve Shiman, D. A. (1997). Teacher education and the human rights vision. Human rights education for the twenty-first century. Philadelphia: Unıversity of Pensilvanya Press, 161-175.
• Gagné, R. M. (1987). (Editör). Introduction. Instructional technology: Foundations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Gagné, R. M., Briggs, L. ve Wager, W. W. (1992). Principles of instructional design. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
• http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/programlar_icerikler.htm (11.09.2007).
• İzgören, A. Ş. (2000). Dikkat vücudumuz konuşuyor. Ankara: Academyplus Yayınevi.
• James, J. (1995). Beden dili: Olumlu imaj oluşturma. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Kaptan, F. (2004). Fen bilgisi öğretmen adaylarının teknolojiyi kullanmayla ilgili yeterlikleri üzerine bir inceleme. Çağdaş Eğitim Dergisi, 311, 39-47.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kauchak, Donald P. ve Eggen Paul D. (1998). Learning and teaching: Research based method. Boston: A Viacom Company 160 Gould Street Needham Heights.
• Kıncal, R. Y. (2004). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kıncal, R. Y. (2001). Vatandaşlık bilgisi. Erzurum: Eser Ofset.
• Küçükahmet, L. (1997). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Gazi Yayınevi.
• Molcho, S. (2000). Beden dili (Çev.: E. T. Batır). İstanbul: Gün Yayıncılık.
• Moore, K. D. (2000). Öğretim becerileri (Edit. Ersin Altıntaş) (Çev. Nizamettin Kaya). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Morgan N. ve Saxton, J. (1994). Asking better questions. Ontario: Pembroke Publishers.
• Özkal, N., Güngör, A. ve Çetingöz, D. (2004). Sosyal bilgiler dersine ilişkin öğretmen görüşleri ve öğrencilerin bu derse yönelik tutumları. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi Dergisi, 40, 600-615.
• Sabaz, S. (2004). Hizmet içi eğitime bakış. Çağdaş Eğitim Dergisi, 307, 58-59.
• Schober, O. (1999). Beden dili (Çev: Süeda Özbent). İstanbul: Arion Yayınevi.
• Senemoğlu, N. (1997). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: HÜ Eğitim Fak.
• Smeltzer, P. ve Others. A. (1991). Guide to middle school curriculum planning in exploring life's work. Madison: Wisconsin State Dept. of Public Instruction.
• Sönmez, V. (1993). Öğretmen elkitabı. Ankara: Adım Yayıncılık.
• Tabak, R. S. ve Karakoç, Ş. (2004). Sorgulayıcı öğretim stratejisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 313, 9-15.
• Tekin, H. (1994). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayın.
• Tobias, S. (1987). Learner characteristics, Instructional technology: Foundations. (Edited by R.M. Gagne). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Vural, S. (2000). Sınıf ortamında öğretim araçları.İçinde: Sınıf yönetimi (Editör: L. Küçükahmet). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Yeşil, R. (1996). Sosyal bilgiler programının niteliği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Yeşil, R. (2001). İlköğretim düzeyinde okul ve ailenin demokratik davranışlar kazandırmadaki etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Yeşil, R. (2006). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sınıf içi öğretim yeterlikleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 61-78.
• YÖK (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları. Ankara: YÖK Başkanlığı.
• YÖK (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: YÖK Başkanlığı.