Empathy is an indispensable skill in medicine and an integral part of professionalism. When the world medical literature is analyzed, empathy is a concept that has gained inadequate scientific interest and has been in the shadow of the biomedical part of medicine and has gained importance in medical disciplines in terms of effective communication skills. Nowadays, communication skills education and which are part of empathy, are included in the academic programs of the faculties of medicine in many countries of the world. Although the studies on empathy have some inconsistencies, there are significant losses in empathy during and after medical education. It is thought that this negative situation can be compensated by changes in the education curriculum. Studies on this issue suggest that curriculum reforms and revisions to improve empathy should be based not on the modernist paradigm of medicine, but on the philosophical paradigm based on producing human relations, empathy and compassion.
Dünya tıp literatürü incelendiğinde, yakın zamana kadar hekim-hasta
iletişimi içinde, duygusal zekanın bir parçası
olan empati, yeterli bilimsel
ilgiyi görmemiş ve tıbbın biyomedikal parçasının gölgesinde kalmış olmasına
rağmen etkili iletişim becerileri açısından tıp
disiplinlerinde giderek önem kazanan bir kavramdır. Tıp eğitimi alanında
yapılan pek çok yayında kişilerarasında sağlıklı
iletişimin kurulmasında önemli bir role sahip empatik becerinin
önemine değinilmiş, doktorun empati yeteneği ile, hasta memnuniyeti, tedaviye
bağlılık, daha iyi klinik sonuçlar, ve daha düşük malpraktis arasında güçlü
bağlar kurulmuştur. Empati tıpta vazgeçilmez bir beceridir ve profesyonelliğin
ayrılmaz bir parçasıdır. Tıp eğitimi, hekim adayına hasta hekim ilişkisinin
tıbbi boyutunu yürütecek bilgi beceriyi kazandırmanın yanı sıra psikososyal boyutunu
yürütecek bilgi beceriyi de kazandırmalıdır. Hastasıyla empati kurabilen hekim,
hastasının sorunlarını daha derinlemesine anlar, onların çözümünde daha etkili olur
ve iyileşme sürecini beraber yönetirler. Empati konusunda yapılan çalışmalar, bazı
tutarsızlıklar taşısada, yapılan çalışmalar, tıp eğitimi süreci ve sonrasında
empatide önemli kayıplar olduğunu ortaya
koymuştur. Tıp eğitimi
boyunca empati azalıyor olsa da, bu olumsuz durumun eğitim müfredatında yapılacak değişiklikler
ile telafi edilebileceği düşünülmektedir, fakat bu konuda çok titiz ve müfredat içeriğini irdeleyen araştırmalara ihtiyaç olduğu da savunulmaktadır.
Tıp fakültesi öğrencileri için, tıp fakültesi eğitimleri boyunca yapılan
iletişim becerileri derslerinin değerlendirilmesi sonucunda elde edilen çok
farklı sonuçların nedenleri araştırıldığında, önemli müfredat reformlarına ve
revizyonlarına rağmen, tıbbın özünde modernist paradigmayı bırakmaya gönüllü
olmayan bir eğitim modelini buna sebeb olarak göstermek mümkündür.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | August 31, 2019 |
Submission Date | January 25, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 18 Issue: 55 |