Tevfik Fikret’s Heykel-i Giryân poem is an aesthetic process analysis. Fikret who watching his ego at a statue made of marble aesthetically takes pleasure. He first senses the statue, then he evaluates it and he gets a conclusion at the end. The poet who looks pessimism life and reality knows enjoy from art. Fikret gets empathy with the statue because he finds his reality at the statue. Reality of life pounds his ego and his body turns to a pale hunk of meat in the course of time. The poet trys to reach happness by take rafuge in the nature. He obtains happness by take rafuge in the nature in this poem. The aim of this work is detect aesthetic process by Tevfik Fikret’s Heykel-i Giryân poem.
Tevfik Fikret Heykel-i Giryân Aesthetic Process Aesthetic Subject Aesthetic Object Aesthetic Judgment.
Tevfik Fikret’in Heykel-i Giryân şiiri bir tür estetik süreç çözümlemesidir. Mermerden yapılmış bir heykelde kendi ben’ini seyreden Fikret, estetik haz alır. Öncelikle heykeli algılar sonra değerlendirir ve en sonda bir yargıya varır. Hayata ve gerçeğe karamsarlık penceresinden bakan şair, sanattan zevk almasını bilir. Heykel-i Giryân’da, Fikret kendi gerçeğini mermerden yapılmış bir heykelde gördüğü için onunla özdeşleyim kurar. Dış dünyanın gerçeği karşısında Fikret’in ezilen ben’i, bir durgunluk evresine girer ve bedeni zamanın akışında donuk bir et yığınına dönüşür. Bazı şiirlerinde tabiata sığınarak mutlu olmaya çalışan şair, söz konusu şiirinde sanata sığınarak huzuru yakalar. Bu çalışmanın amacı estetik süreç çözümlemesini, Tevfik Fikret’in Heykel-i Giryân şiirinden hareketle ortaya koymaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 26, 2014 |
Submission Date | September 26, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 |