EDEBÎ TÜRÜN DEĞİŞİMİ BAĞLAMINDA; “TÜRK EDEBİYATINDA HİKÂYE/ÖYKÜNÜN YARATICI/DENEYSEL YENİ GÖRÜNÜMÜ”

Year 2019, Volume: 8 Issue: 4, 2057 - 2073, 15.12.2019

Özge Aslan

Abstract

Geçmişten
günümüze edebiyat biliminin tarihî seyri içerisinde en çok değişime uğrayan
edebî türlerden biri; geleneksel adıyla ‘hikâye’ modern ve yaygın kullanılan
ismiyle ‘öykü’, ‘kısa öykü’ olmuştur. Sözlü gelenekten yazılı geleneğe buradan
modern yeni görünümüne geçişi sürecinde daha çok içerik, gerçeklik, kahraman,
mekân gibi unsurlarla değişimini başlatan hikâye / öykü günümüzde dilsel,
anlamsal, yapısal, yaratıcı / sıra dışı örnekleri ile deneysellik macerasını
sürdürmektedir. Bu çalışmada hikâye türünün edebiyat tarihi içindeki değişimi
üzerinden başlangıçtaki ilk örnekler, günümüzde vardığı yeni görünümünü
hazırlayan durumlar ve çağdaş öykünün deneysel cesur girişimlerle ürün verme
noktasında kat ettiği yol anlatılmaya çalışılmıştır.

Keywords

Tür, hikâye, kısa öykü, deneysel

References

• Albayrak, M. (2010). Türk öykücülüğünde deneysellik, farklı metinler ve öyküler. Ankara: Kanguru Yayınları.
• Andaç, F. (1999). Öykücünün kitabı. İstanbul: Varlık/Bilgi Yayınları.
• Burak, S. (2004). Yanık saraylar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Chandler, D. (2016). Tür tartışmaları: Tür kuramına giriş. Monograf Edebiyat Eleştiri Dergisi, 6, 119-151.
• Çıkla, S.(2009). Şiir ve hikâye çevresinde oluşan iki tür: Manzum hikâye ve öykü-şiir. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 25, 51-85.
• Demir A. (2006). Başlangıcından Cumhuriyete kadar ana çizgileriyle Türk hikâyesi. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 4(7), 99-128.
• Dirlikyapan Özata, J. (2018). Edebiyatta, sinemada, televizyonda, tür kuramı, temel metinler. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Gombrich, e. H. (2011). Genç okurlar için kısa bir dünya tarihi. İstanbul: İnkılâp Kitapevi.
• Gürel S. (2016). Modern Türk Hikâyesi. Türk Dili Dergisi. 772, 184-186.
• Karabulut, M. ve Biricik, İ. (2017). Postmodern edebiyatın “ne”liği. Hikmet Akademik Edebiyat Dergisi Gelenek ve Postmodernizm Özel Sayısı, 3, 34-45.
• Lekesiz, Ö. (1998). Türk öykücülüğünün yüz yıllık hikâyesi. Dergâh, IX(106),
• Mengi, N. (2012). Deneysel biçimciliğin ilk örneklerinden biri: Ayışığında çalışkur. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi, 3, 17-26.
• Sağlık, Ş. (2008). Tehlikeli alaka: Edebiyat ve deneysellik. Hece Edebiyat Dergisi, 141, 107-121.
• Sağlık, Ş. (2017). Postmodernizmin modern Türk edebiyatındaki üç hali. Yüzüncü Yıl Üniversitesi SBE Dergisi, Özel Sayı 2-1.
• Sağlık, Ş. (2014). Hikâye/anlatı/yorum. Ankara: Hece Yayınları.
• Todorov, T. (2004). Fantastik, edebi türe yapısal bir yaklaşım. İstanbul: Metis Yayıncılık.
• Todorov, T. (2015). Edebiyat kavramı. İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Tonga, N. (2008). Hikâyeye terminolojik bir yaklaşım. Turkish Studies, 3(1), 371-379.
• Tökel, D. A. (2010). Deneysel edebiyat yönüyle divan şiiri. Ankara: Hece Yayınları.
• Yalçınçelik, S. D. (2002). Türk edebiyatında kısa hikâye hakkında yapılan çalışmalar. Türkbilig Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 3, 106-129.
• Yeşil, K. (2007). Öykü dersleri, metin-teknik-teori. İstanbul: Şule Yayınları.