Bir Açık Alan Dersliği: Kandıra Kıyıları (Kocaeli, Türkiye)

Year 2017, Volume: 60 Issue: 1, 117 - 128, 01.01.2017

Ali Uzun

https://doi.org/10.25288/tjb.297854

Cited By: 6

Abstract

Türkiye kıyıları giderek artan antropojenik baskılar nedeniyle doğal özelliklerini hızla kaybetmektedir. Buna karşılık araştırma sahasını oluşturan Kocaeli’nin Kandıra İlçesi kıyıları bu olumsuz gidişten şimdilik korunmuş durumdadır. Araştırma sahası Karadeniz sahili boyunca batıda Pınarlı’dan doğuda Babalı Köyü’ne kadar uzanmakta ve önündeki Kefken Adası ile birlikte toplam 65 km uzunluğa sahip bulunmaktadır. Bu çalışmanın öncelikli amacı jeolojik ve jeomorfolojik miras niteliğinde çok sayıda yapı ve şekli bünyesinde barındıran Kandıra kıyılarının eğitim turizmi potansiyeline dikkat çekmek ve sürdürülebilir kullanım ilkelerine bağlı kalınarak gelecek nesillere aktarılmasına katkı yapmaktır. Bu amaçla çalışmada, Coğrafya lisans öğrencileri için bir “kıyı jeomorfolojisi” dersi sahadan seçilen örneklerle işlenmiştir. Çalışma hazırlanırken bir taraftan ilgili literatür incelenmiş, diğer taraftan da 2014 ve 2015 yaz aylarında saha çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Sahada kayalık ve kumsal kıyılara ait birbirinden farklı, çok sayıda ve özgün kıyı şekli vardır. Bu şekillerden bazıları yüksek turistik albeniye sahiptir. Sahanın jeopark statüsüne kavuşturulması durumunda hem kıyının jeolojik ve jeomorfolojik miras özelliği taşıyan jeositleri daha iyi korunacak, hem de yöre insanı turizm yoluyla bu zenginliklerden daha fazla yararlanacaktır. 

Keywords

Jeomorfolojik miras, Kandıra

References

• Eder, F. W., & Patzak, M. 2004. Geoparks--geological attractions: A tool for public education, recreation and sustainable economic development. EpisodesNewsmagazine of the International Union of Geological Sciences, 23(3,), 162-164.
• Ekinci, D. 2010. The noticeable geomorphosites of Turkey. International Journal of Arts and Sciences, 3(15), 303-321.
• Ertek, T. A. (1992). Kocaeli Yarımadasının kuzeydoğu kesiminde jeomorfolojik araştırmaların sonuçları. İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü, Bülten, 9, 207-212.
• Geremia, F., & Massoli-Noveli, R. 2005. Coastal geomorphosites of the isles of lipari and stromboli (aeolian islands, italy): New potential for geotourism. Il Quaternario, 18(1), 233-244.
• İslam Ansiklopedisi 29: http://www.islamansiklopedisi. info/dia/ayrmetin.php?idno=290393; 16.06.2016.
• İzbırak, R. 1975. Coğrafya terimleri sözlüğü, MÖM Yayınları, Ankara.
• Jonasson, M. 2011. Framing learning conditions in geography excursions. International Education Studies, 4(1), 21-29.
• Kent, M., Gilbertson, D. D., & Hunt, C. O. 1997. Fieldwork in geography teaching: A critical review of the literature and approaches. Journal of Geography in Higher Education, 21(3), 313- 332
• Lock, R. (1998). Fieldwork in the life sciences. International Journal of Science Education, 20(6), 633-642.
• May, V. (2008). Integrating the geomorphological environment, cultural heritage, tourism and coastal hazards in practice. Geogr. Fis. Dinam. Quat. 31, 187-194.
• McEwan, L. 1996. Fieldwork in the undergraduate geography programme: Challenges and changes. Journal of Geography in Higher Education, 20(3), 379-384. doi:10.1080/03098269608709380
• Moore, W. G. 1974. A dictionary of geograpy (Fifth edition ed.): Penguin Books.
• Pereira, P., Pereira, D., & Alves, M. I. (2007). Geomorphosite assessment in montesinho natural park (Portugal).
• Uzun, A. 1998. Weathering forms on sandstones directly exposed to sea effects in gelincikburnu and its surroundings (South coast of the Black Sea). Zeitschrift fur Geomorphologie, 42(2), 233244.
• Uzun, A. 2015. Kandıra’nın (Kocaeli) kayalık kıyıları ve jeopark potansiyeli. 15-17 Ekim 2015, Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu, Samsun. Bildiriler Kitabı, 276-244.
• Uzun, M. 2015. Kocaeli İli Karadeniz kıyılarının jeomorfoturizm özellikleri ve kıyı kullanımına etkisi açısından değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 32, 339-366.