State and trait anxiety levels among mothers of inpatient children and related factors

Year 2017, Volume: 15 Issue: 3, 176 - 186, 05.01.2018

Osman Günay Nergis Sevinç Ebru Ergun Arslantaş

https://doi.org/10.20518/tjph.375326

Cited By: 3

Abstract

Objective: This study was performed with the goal of determining the state and trait anxiety levels among the mothers of inpatient children, and associated socio-demographic and medical factors. Method: This descriptive study was performed in the Children’s Hospital of Erciyes University in 2016. The mothers of children who stayed in various clinics of the hospital were included in the study. The mothers were visited in the hospital by the researchers and a sociodemographic questionnaire, along with the State–Trait Anxiety Inventory (STAI), were applied.  A total of 158 mothers were included in the study. Statistical significance levels were accepted as p<0.05.  Results: Mean state and trait anxiety scores were calculated as 49.0±8.6 and 49.6±9.5 respectively. The mean trait anxiety score was found higher among the mothers of children whose illnesses lasted longer than 30 days, and among mothers who characterized their own health conditions as poor. The mean state anxiety score was found lower among the mothers who stated that they were given information about the illness of their children (p<0.05). The children’s age, gender, number of stays in the hospital and the duration of the hospitalisations were not found to have a significant effect on the state and trait anxiety levels of the mothers. Similarly, the mothers’ age, education level, employment status, number of children and socioeconomic level were not shown to have a significant effect on the mothers’ anxiety status (p>0.05). Conclusions: The state and trait anxiety scores of the mothers of inpatient children are quite high. The trait anxiety level of the mother increases as the child's illness lengthens. On the other hand, informing the mother about the child's illness reduces state anxiety levels, but does not affect the level of trait anxiety. The mothers of inpatient children should be effectively informed about the disease of their children, especially in cases where the duration of illnesses are long, in order to decrease their anxiety, and professional support should be provided when necessary.

Keywords

Child, inpatient, mother, state anxiety

Hastanede yatan çocukların annelerinde durumluk ve sürekli anksiyete düzeyi ve ilişkili faktörler

Abstract

Amaç: Bu araştırma, hastanede yatarak tedavi gören çocukların annelerinde, durumluk ve sürekli anksiyete düzeyini ve çeşitli tıbbi ve sosyo–demografik faktörlerin bu düzeylere etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı olan araştırma 2016 yılında Erciyes Üniversitesi Çocuk Hastanesinde yapılmış; hastanenin çeşitli servislerinde yatmakta olan çocukların anneleri araştırma kapsamına alınmıştır. Annelerle (158 anne) hastane ortamında görüşülerek, sosyo–demografik anket formu ve Durumluk–Sürekli Anksiyete Ölçeği uygulanmıştır. İstatistiksel analizlerde p<0.05 değerleri anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan annelerin durumluk ve sürekli anksiyete puan ortalamaları sırasıyla, 49.0±8.6 ve 49.6±9.5’ dır. Hastalığı 30 günden daha uzun süredir devam eden çocukların annelerinde ve kendi sağlık durumunu ‘kötü’ olarak değerlendiren annelerde sürekli anksiyete düzeyi daha yüksek (p<0.05); çocuğunun hastalığı hakkında kendisine bilgi verildiğini ifade eden kadınlarda durumluk anksiyete düzeyi daha düşüktü (p<0.05). Çocuğun yaşı, cinsiyeti, hastaneye yatma sayısı ve süresi ile annenin yaşı, öğrenim düzeyi, çalışma durumu, çocuk sayısı ve ailenin ekonomik durumunun, durumluk ve sürekli anksiyete puanlarına etkisi önemli bulunmamıştır. (p>0.05). Sonuç: Hastanede yatan çocukların annelerinde durumluk ve sürekli anksiyete düzeyleri oldukça yüksektir. Çocuğun hastalık süresi uzadıkça, annenin sürekli anksiyete düzeyi yükselmekte, annelerin çocuğunun hastalığı hakkında bilgilendirilmesi ile durumluk anksiyeteleri azaltmakta, ancak sürekli anksiyete düzeyi etkilenmemektedir. Hastanede yatan çocukların annelerinin anksiyetesini azaltmak için, özellikle hastalık süresi uzun çocuklarda, çocuğun hastalığı ve yapılan işlemler hakkında etkili bilgilendirilme yapılması ve gerektiğinde profesyonel destek sağlanması yararlı olabilir.

Keywords

Çocuk, yatan hasta, anne, durumluk anksiyete, sürekli anksiyete

References

• 1. Rachman S. Anxiety. second edition. NewYork; Psycology Press Ltd, 2004.
• 2. Spielberger CD. Theory and Research on Anxiety. in: Spielberger CD (Ed). Anxiety and Behaviour. NewYork, London: Academic Press, 1966, pp 3 – 22.
• 3. Spielberger CD, Gorsuch RL, Lushene R, Vagg PR, Jacobs GA. Manual for the State-Trait Anxiety Inventory. Palo Alto, CA. Consulting Psychologists Press, 1983.
• 4. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Fifth ediditon. Arlington: American Psyciatric Publishing, 2016.
• 5. Öner N, LeCompte A. Durumluluk ve Sürekli Kaygı Envanteri El Kitabı. II. Baskı, İstanbul: Bogaziçi Üniversitesi Yayınları, 1985.
• 6. Erdim L, Bozkurt G, İnal S. Annelerin Çocuklarının Hastaneye Yatışından Etkilenme Durumlarının Araştırılması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2006; 9(3): 36–43.
• 7. Akşit S, Cimete G. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2015; (2):25-36,
• 8. Holditch-Davis P, Miles MS. Mothers’ stories about their experiences in the neonatal intensive care unit. Neonatal Network 2000; 19(3): 13-21.
• 9. Gündüz M, Arslan N, Ünal Ö, Cakar S, Kuyum P, Bülbül SF. Depression and anxiety among parents of phenylketonuria children. Neurosciences 2015; 20(4): 350.
• 10. Yılmaz H, Erkin G, Nalbant L. Depression and anxiety levels in mothers of children with cerebral palsy: a controlled study. Eur J Phys Rehabil Med 2013; 49: 823–827.
• 11. Scrimin S, Haynes M, Altoè G, Bornstein MH, Axia G. Anxiety and stress in mothers and fathers in the 24 h after their child’s surgery. Child Care Health Dev 2009;35(2): 227–233.
• 12. Arıkan D, Çelebioglu A. Kanserli Çocuğu Olan Ebeveynlerin Durumluk ve Sürekli Anksiete Düzeyinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 1999; 2(1):95–103.
• 13. Karakavak G, Çırak Y. Kronik Hastalıklı Çocuğu Olan Annelerin Yaşadığı Duygular. Eğitim Fakültesi Dergisi 2007; 7(12): 95- 112.
• 14. Çakan P, Sezer Ö. Süreğen Hastalığı Olan Çocuklara Sahip Annelerin Tutumları, Kaygı Düzeyleri ve Diğer Değişkenler Açısından İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2010; 20(2): 161–180.
• 15. Özdamar K. Modern Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi, 2003.
• 16. Albayrak E, Günay O. State and trait anxiety levels of childless women in Kayseri, Turkey. Eur J Contracep Repr 2007; 12(4): 385–390.
• 17. Ueki S, Niionomi K, Tahashima Y, et al. Predictors of maternal state anxiety on arrival at a Japanese hospital outpatient clinic: a csoss-sectional study. J Clin Nurs 2015; 24(17-18): 2383 – 2391.
• 18. Çevik Ü, Keleş S, Keser M, Reisli İ. Astımlı Çocuğu Olan Ebeveynlere Verilen Hemşirelik Eğitiminin Kaygı Düzeylerine Etkisi. Genel Tıp Dergisi 2006;16(2): 53–59.
• 19. Çelebioğlu A, Polat S. Hiperbilirubinemi Nedeniyle Hastaneye Yatırılan Yenidoğanların Annelerinin Kaygı Düzeyi, Etkileyen Faktörler ve Bilgilendirmenin Kaygıyı Azaltmadaki Rolü. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2008; 11: 2 4 –54.
• 20. Tabrizi JS, Seyedhejazi M, Fakhari A, Ghadimi F, Hamidi M, Taghizadieh N. Preoperative education and decreasing preoperative anxiety among children aged 8–10 years old and their mothers. Anesth Pain Med 2015; 5(4): e25036.
• 21. Black D. Psychological Reactions to Life Treatening and Terminal Illnesses and Bereavement. In: Rutter M, Taylor E, Hersov L (ed). Child and Adolescent Psychiatry: Modern Approaches (3rd edition). Oxford: Blackwell Scientific 1994; pp 776–793.
• 22. Meleksi DD. Families with chronically ill children. Am J Nurs 2002; 102(5):47–54.
• 23. Hasan Tehrani T, Haghighi M, Bazmamoun H. Effects of stress on mothers of hospitalized children in a hospital in Iran. Iran J Child Neurol 2012; 6(4):39–45.