ANALYSIS OF CHANGE IN TURKEY'S LEVEL I REGIONAL MIGRATION STATISTICS (2007-2017)

Year 2019, Volume: 21 Issue: 2, 737 - 758, 31.12.2019

Çiğdem Ünal

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.541908

Cited By: 2

Abstract

Migration is an influential incident that is directly related with the
socio-cultural, economic and political structures of the societies. The net
amount of migration and the migration rate are the main tools that are used to
measure the migration. These tools can be seen as the most important factors
that explain the reasons of the decrease or the increase in a population.
However, to be able to understand the changes in the demographic structures and
in the spatial distributions, migrations have to be analyzed in different
ways.  Migration effectiveness and migration
turnover rate are two of these different ways. In this research, the migration
effectiveness, the migration turnover rate, population turnover and the net
migration rates which are the important indicators of the migration in Turkey’s
first level regions during the years between 2007 and 2017 are determined.
Also, by using these indicators, migration analyses of the regions are done.
According to the data obtained between 2007 and 2017, the migration turnover
rates in the Southeast, Middle East, Northeast and Middle Anatolia regions are generally
negative. The Population Turnover Rate which
explains the effects of inner migrations on the population exchange shows that
the highest population turnover occurs at the regions of Eastern Black Sea and
Northeastern Anatolia. According to the average value of ten different data
periods, Istanbul, West Marmara, East Marmara, Aegean and West Anatolian are
the leading regions where net migration effectiveness is positive. Some changes
are observed in the immigration charts of the last two periods of Istanbul. 

Keywords

Migration effectiveness, migration turnover rate, population turnover, analysis

TÜRKIYE’NIN I. DÜZEY BÖLGELERINDE GÖÇ İSTATİSTİKLERİNİN DEĞİŞİM ANALİZİ (2007-2017)

Abstract

Göç olgusu, toplumların sosyo-kültürel,
ekonomik, politik gibi tüm yapısı ile doğrudan ilişkili olan ve etkileyici bir olaydır.
Göçün ölçülmesini sağlayan en temel araçların başında net göç miktarları ve net
göç hızları gelmektedir. Bu veriler, başlangıçta bir sahanın nüfusunun artışı veya
azalışındaki etkenleri açıklayan en önemli unsurlar olarak görülebilir. Ancak demografik
yapıdaki ve mekânsal dağılımındaki değişimleri ortaya koyması açısından, göçün farklı
şekillerde analiz edilmesi zorunluluğu vardır. Göç etkililiği ve göç devinim hızı
bu ölçümlerden birisidir. Bu araştırmada Türkiye’nin I. Düzey Bölgelerinde,
2007-2017 yılları arasında yaşan göç olgusunun önemli göstergelerinden olan,
göç devinim hızı, göç etkililiği, nüfus devinim ile net göç hızları değişimleri
tespit edilmiştir. Ayrıca bu ölçümlere bağlı kalınarak Bölgelerin göç analizleri
yapılmıştır. Son on yılın verilerine göre (2007-2017) Güneydoğu, Ortadoğu, Kuzeydoğu ve Orta Anadolu Bölgelerinde göç devinimleri
genellikle negative yönlüdür. İç göçlerin nüfus değişimi üzerindeki etkisini ortaya
koyan Nüfus Devinim Hızında; en yüksek
nüfus devinimi Doğu Karadeniz ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesinde ortaya çıkmıştır.
On veri döneminin ortalamasına göre, net göç etkililiği pozitif olan bölgelerin
başında İstanbul, Batı Marmara, Ege, Doğu
Marmara ve Batı Anadolu gelmektedir. İstanbul’un son iki dönemine ait göç tablosunda
bazı değişimler gözlenmektedir.

Keywords

: Göç etkililiği, göç devinim hızı, nüfus devinimi, analiz

References

• Birinci. S., (2017). Türkiye'de göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi (2014-2015). Türk Coğrafya Dergisi, Sayı:69 s. 81-88
• Dennett, A. & Stillwell, J. (2008). Population turnover and churn enhancing understanding of internal migration in Britain through measures of stability. Population Trends,134, pp. 24-41
• Mutluer, M. (2003). Uluslararası Göçler ve Türkiye. Çantay Kitabevi.
• Özçağlar, A. (2003). Türkiye’de yapılan bölge ayrımları ve bölge planlama üzerindeki etkileri. Ankara Üniversitesi Coğrafi Bilimler Dergisi, 1(1), 3-18.
• Özgür, E. M. (2010). Nüfusun Coğrafi Analizi. Tarih-Coğrafya Fakültesi Coğrafya Bölümü Ders Notları, Ankara.
• Plane D. A. & Rogerson P. A. (1994). The Geographical Analysis of Population with Applications to Planning and Business”. New York: John Wiley & Sons, Inc. [Important collection of methods in geographic population analysis]
• Stillwell, J. & Hussain, S. (2010). Exploring the ethnic dimension of internal migration in Great Britain using migration effectiveness and spatial connectivity. Journal of Ethnic and Migration Studies. 36(9), 1381- 1403.
• Yakar. M. (2012). Türkiye’de iç göçlerin ilçelere göre mekânsal analizi: 1995-2000 dönemi. Uluslararası İnsani Bilimler Dergisi, 9(1), 741-768.
• Yakar, M., (2015). Türkiye'nin iç göç paterni: Kim nerede ikamet ediyor? Nereye kayıtlı?”. Ege Coğrafya Dergisi, 24(1), 15-38.
• Ünal, Ç., (2017). İller Arası Göç Korelasyonu Ankara, İstanbul, İzmir. Türkiye Coğrafyası Araştırmaları. Pegem Akademi.
• www.tuik.gov.tr. Adrese dayalı kayıt sistemi, göç istatistikleri.