DIGITAL GAME ADDICTION SCALE FOR ADULTS: ADAPTATION TO TURKISH, VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Year 2022, Volume: 24 Issue: 1, 67 - 86, 06.06.2022

Levent Göller Metin Pişkin

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.930971

Abstract

The present study aims to adapt Game Addiction Inventory developed by Wong and Hodgins (2013) to Turkish culture and conduct its validity and reliability studies. The analyzes are conducted on a data set of 509 people. For validity studies of the inventory, first order and second order confirmatory factor analyzes are conducted and its correlation values with a similar inventory are examined in terms of convergent validity. The first order confirmatory factor analysis has found fit indices as χ2/sd = 3.01; RMSEA=0.063; CFI=0.97; NFI=0.95; IFI=0.97; RFI=0.95; GFI=0.86; AGFI=0.84; SRMR=0.055; and second order confirmatory factor analysis results in χ2=1466.23; sd=428; χ2/sd=3.43; RMSEA=0.069; CFI=0.96; IFI=0.96; RFI=0.94; NFI=0.95; SRMR=0.060. The correlation between data obtained from Digital Game Addiction Inventory- Short Form are examined for fit indices. The correlation values are obtained between .44 and .67 for sub-scales and as .75 for the whole inventory. Within the scope of reliability studies of the inventory, Cronbach alpha values are calculated between .65 and .86 for sub-scales and as .92 for the whole inventory. In addition, the composite reliability values of the scale were calculated and these values were between .66 and .87 for the subscales; it was found to be .94 for the overall scale. In order to determine the discriminative levels of items in the inventory and their predictive powers of total score within reliability studies, corrected item-total correlation (rjx) is calculated and compared with 27% of upper- lower groups and independent samples t test, which have determined that t values of 27% of lower (n=137) and upper (n=137) groups regarding the differences in item scores range between 6.90 and 21.25 (sd=272; p<.001), and the values regarding corrected item-total test correlation range between .20 and .70. In addition, the reliability of the inventory is examined through split-half reliability formula. Spearman-Brown prediction formula have found rtt = .88. In conclusion, data obtained from validity and reliability studies can be evaluated to point the sufficiency of the inventory to determine game addiction levels of adults.

YETİŞKİNLER İÇİN DİJİTAL OYUN BAĞIMLILIĞI ÖLÇEĞİ: TÜRKÇE UYARLAMA, GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Abstract

Bu araştırmada Wong ve Hodgins (2013) tarafından geliştirilen Yetişkin Oyun Bağımlılığı Ölçeği’nin Türk kültürüne uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılması amaçlanmıştır. Analizler 509 kişilik bir veri seti üzerinde yürütülmüştür. Ölçeğin geçerlik çalışmaları için birinci ve ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizi yapılmış, ayrıca uyum geçerliği bakımından benzer bir ölçekle gösterdiği korelasyon değerleri incelenmiştir. Yapılan birinci düzey doğrulayıcı faktör analizi sonucunda; χ2/sd = 3,01; RMSEA=0,063; CFI=0,97; NFI=0,95; IFI=0,97; RFI=0,95; GFI=0,86; AGFI=0,84; SRMR=0,055; ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ise χ2=1466,23; sd=428; χ2/sd=3,43; RMSEA=0,069; CFI=0,96; IFI=0,96; RFI=0,94; NFI=0,95; SRMR=0,060 gibi uyum indeksleri elde edilmiştir. Uyum geçerliği için Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği – Kısa Formu ile elde edilen verilerle gösterdiği korelasyon incelenmiştir. Elde edilen korelasyon değerlerinin alt boyutlar için .44 ile .67 arasında olduğu, ölçeğin tümü için ise bu değerin .75 olduğu görülmüştür. Ölçeğin güvenirlik çalışmaları kapsamında Cronbach alfa değerleri hesaplanmış ve alt boyutlar için bu değerin .65 ile .86 arasında değiştiği, ölçeğin geneli için ise .92 olduğu görülmüştür. Ayrıca ölçeğin bileşik güvenirlik değerleri hesaplanmış ve bu değerlerin alt ölçekler için .66 ile .87 arasında; ölçeğin geneli için ise .94 olduğu görülmüştür. Güvenirlik çalışmaları kapsamında ölçekte yer alan maddelerin ayırt edicilik düzeylerini belirlemek ve toplam puanı yordama gücünü saptamak amacıyla düzeltilmiş madde-toplam test korelasyonu (rjx) hesaplanmış ve %27’lik alt-üst gruplar, bağımsız gruplar t testi ile karşılaştırılmıştır. Bu işlem sonucunda % 27’lik alt (n=137) ve üst (n=137) grupların madde puanlarındaki farklara ilişkin t değerlerinin 6,90 ile 21,51 arasında (sd=272; p<.001), düzeltilmiş madde-toplam test korelasyonuna ilişkin değerlerin ise .20 ile .70 arasında değiştiği görülmüştür. Ayrıca ölçeğin güvenirliği eşdeğer yarılar güvenirlik formülü ile incelenmiştir. Spearman-Brown düzeltme formülü ile işlem yapıldığında rtt = .88 sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak, yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmaları ile elde edilen verilerin, ölçeğin yetişkinlerin oyun bağımlılık düzeylerini belirlemede yeterli bir ölçme aracı olduğu yönünde değerlendirilmiştir.

Keywords

Bağımlılık, Dijital oyun bağımlılığı, Yetişkin.

References

• Akbulut, Y. (2010). Sosyal Bilimlerde SPSS Uygulamaları. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• Akgül, A. ve Çevik, O. (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri SPSS’te İşletme Yönetimi Uygulamaları. Ankara: Emek Ofset.
• Akın, A., Usta, F., Başa, E., Özçelik, B. (2016). Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20 (1) 223-232.
• Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş: Amos Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (17. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket Geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,3 (2), 133-148.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (22. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Byrne, B.M. (2010). Structural Equation Modeling with AMOS: Basic Concepts, Applications and Programming. New York, NY: Taylor and Francis Group.
• Çapık, C., Gözüm, S. ve Aksayan, S. (2018). Kültürlerarası Ölçek Uyarlama Aşamaları, Dil ve Kültür Uyarlaması: Güncellenmiş Rehber. Florence Nightingale Journal of Nursing, 26(3): 199-210. Doi: 10.26650/FNJN397481.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve Ölçek Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Erkuş, A. ve Selvi, H. (2019). Psikolojide Ölçme ve Ölçek Geliştirme III: Ölçek Uyarlama ve Norm Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Finney, S.J. & DiStefano, C. (2006). Non-normal and Categorical data in structural equation modeling. In G. R. Hancock & R. O. Mueller (Hrsg.). Structural equation modeling: A second course (S. 269–314). Greenwich, Connecticut: Information Age Publishing.
• George, D. & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson.
• Gözüm, S. ve Aksayan, S. (2002). Kültürlerarası Ölçek Uyarlaması İçin Rehber II: Psikometrik Özellikler ve Kültürlerarası Karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Dergisi, 2002; 5(1): 3-14.
• Horzum, M.B., Ayas, T., Balta, Ö. (2008). Çocuklar İçin Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (30) 76-88.
• İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). Sınıf Değerlendirme Atmosferi Ölçeği’nin (SDAÖ) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim. 39 (176) 31-50. Doi: 10.15390/EB.2014.3334.
• Kline, R.B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: The Guilford Press.
• Kim, H. Y. (2013). Statistical notes for clinical researchers: assessing normal distribution (2) using skewness and kurtosis. Restorative Dentistry & Endodontics, 38(1), 52–54. Doi: 10.5395/rde.2013.38.1.52.
• King, D. L., Delfabbro, P. H. & Zajac, I. T. (2011). Preliminary validation of a new clinical tool for identifying problem video game playing. Journal of Mental Health and Addiction, 9, 72-87. Doi: 10.1007/s11469-009-9254-9.
• Kristjansson, E. A., Desrochers, A., ve Zumbo, B. D. (2003). Translating and adapting measurement instruments for cross-linguistic and cross-cultural research: A guide for practitioners. Canadian Journal of Nursing Research, 35, 127-142.
• Lemmens, J.S., Patti M. Valkenburg, P. M. & Peter, J. (2009): Development and validation of a game addiction scale for adolescents. Media Psychology, 12 (1) 77-95. Doi: 10.1080/15213260802669458.
• Meydan, H.C., Şeşen, H. (2011). Yapısal Eşitlik Modellemesi: AMOS Uygulaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Nunnally, J. C. ve Bernstein, I. H. (1994). Psychometric Theory (3rd Edition). New York: McGraw-Hill.
• Özdamar, K. (2017). Ölçek ve Test Geliştirme: Yapısal Eşitlik Modellemesi. Nisan Yayınevi.
• Raykov, T. (1998). Coefficient alpha and composite re¬liability with interrelated nonhomogeneous items. Applied Psychological Measurement, 22 (4), 375-385.
• Soğuksu, Y. B., Alıcı, D. (2016). Eşdeğer Yarılar Güvenirliğinin Farklı Homojenlik Düzeylerindeki Örneklem Büyüklüklerinde, Test Uzunluğuna, Yarıya Bölme Yöntemlerine ve Güvenirlik Kestirme Tekniklerine Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2016; 12 (1): 237-252. Doi:10.17860/efd.64335.
• Sümer, N. (2000). Yapısal Esitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulama. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-73.
• Şeker, H., & Gençdoğan, B. (2006). Psikolojide ve Eğitimde Ölçme Aracı Geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.
• Şimşek, Ö.F.(2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş; Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
• Tabachnick, B, G., ve Fidel, L. S. (2013). Çok Değişkenli İstatistiklerin Kullanımı. (Altıncı Basımdan Çeviri: Ed. Mustafa Baloğlu). Ankara: Nobel Yayınları (2015).
• Tavakol, M. ve Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach’s alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
• Wong, U. ve Hodgins, D. C. (2013). Development of the game addiction inventory for adults. Addiction Research and Theory, 22, 1–15. Doi: 10.3109/16066359.2013.824565.
• Yalçın-Irmak, A. ve Erdoğan, S. (2015). Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği Türkçe formunun geçerliliği ve güvenilirliği. Anatolian Journal of Psychiatry, 16 (1) 10-18. Doi: 10.5455/apd.170337.