HAYAT BİLGİSİ VE SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETİMİNDE GENİŞLETİLMİŞ GERÇEKLİK (XR) TEKNOLOJİSİ KULLANIMI İLE İLGİLİ SINIF ÖĞRETMENLERİNİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: Özel Sayı, 401 - 412, 29.10.2024

Tolga Topcubaşı

https://doi.org/10.24315/tred.1521008

Öz

Özet: Bu araştırmanın amacı, hayat bilgisi ve sosyal bilgiler derslerinde genişletilmiş gerçeklik (XR) teknolojisinin nasıl kullanılabileceği ile ilgili öğretmen görüşlerinin incelenmesidir. XR teknolojisi, sanal gerçeklik (VR) ve artırılmış gerçeklik (AR) teknolojilerini birleştirerek, kullanıcıların gerçek ve sanal dünyalar arasında sorunsuz bir geçiş yapmasını sağlar. Bu teknoloji, öğrencilere çeşitli kavramları üç boyutlu olarak keşfetme imkanı tanır ve gözlük gibi ek donanımlar gerektirmez. Araştırma, nitel bir araştırma olup durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu olarak kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada, genişletilmiş gerçeklik teknolojisini deneyimleyen öğretmenlerin, bu teknolojinin hayat bilgisi ve sosyal bilgiler derslerine nasıl entegre edilebileceği hakkındaki görüşleri toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veri analizi, içerik analizi yöntemiyle yapılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, öğretmenler genişletilmiş gerçeklik teknolojisinin öğrencilerin ders materyallerini daha iyi anlamalarına ve karmaşık kavramları daha kolay kavramalarına yardımcı olduğunu belirtmişlerdir. Öğretmenler ayrıca, XR teknolojisinin ders içeriklerini daha ilgi çekici ve etkileşimli hale getirdiğini, öğrencilerin motivasyonunu ve derse olan ilgisini artırdığını ifade etmişlerdir. Sonuç olarak, çalışma grubunda yer alan öğretmenlerin görüşlerinden yola çıkarak genişletilmiş gerçeklik teknolojisinin hayat bilgisi ve sosyal bilgiler derslerinde kullanımı, öğrenme sürecini zenginleştirerek öğrencilere daha etkili ve kalıcı bir öğrenme deneyimi sunduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

hayat bilgisi, sosyal bilgiler, genişletilmiş gerçeklik (xr), sınıf öğretmeni

Kaynakça

• Aydın, C. H. (2005). Açık ve uzaktan öğrenmede kullanılan basılı materyallerdeki anlatım biçimine ilişkin öğrenen tercihleri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 131-147.
• Bates, A. (1995). Technology, open learning and distance education. London: Routledge.
• Chambliss, M., & Calfee, R. (1998). Textbooks for learning: Nurturing children’s minds. Oxford: Blackwell.
• Cheng, K., & Cairns, P. A. (2005). Behaviour, realism and immersion in games. CHI 2005 Proceedings. Oregon: ACM Press, 1272-1275.
• Cresswell, J.W. (2007). Qualitative inquiry & research design choosing amang five appproaches. London: SAGE.
• Çavaş, B., Huyugüzel Çavaş, P., & Taşkın Can, B. (2004). Eğitimde sanal gerçeklik. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(4), 110-116.
• Fernández-Batanero, J. M., Montenegro-Rueda, M., Fernández-Cerero, J., & López-Meneses, E. (2024). Extended reality as an educational resource in the primary school classroom: An interview of drawbacks and opportunities. Computers, 13(50). https://doi.org/10.3390/computers13020050
• Gagné, R. M. (1985). The Conditions of Learning: and Theory of Instruction (4th ed.). New York: Holt, Rinehart & Winston.
• Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.
• Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji. Ankara: Ütopya Yayınevi.