SUSTAINABILITY OF TURKISH GREY CATTLE IN ORGANIC SYSTEM

Year 2014, Volume: 15 Issue: 2, 105 - 109, 08.01.2016

Hülya Hanoğlu

Abstract

Beef consumption has significantly increased in the last fifty years as a response to the increase in population size, whereas the sustainability of production systems has begun to be questioned. Because the residues left in the animal feed additives used in conventional food production constitute major health problems in consumers. Therefore, an interest in organic farming methods based on natural grazing and feed production without the use of chemicals is increasing. One of the most important examples of organic beef production in Turkey is the project carried out in the villages of Ayvacık district in Çanakkale. This region has an ecological structure which does not allow an extensive production of culture cattle. The most important advantages of the Turkish grey cattle living in the pastures in the region covered with bushes are that they have less needs of shelter, they do not need supplementary feeding throughout the year and labor costs for their production for beef are low. Breeders in this region maintained a market price for their products by shifting to organic system and thus allowed the sustainable production of the Turkish grey cattle. In this study, Ayvacık Organic Beef Production Project which sets an example for the sustainability of Turkish grey cattle production by featuring its surplus values was evaluated.

Keywords

Organic animal husbandry, Turkish grey cattle, beef production

Organik Sistemde Boz Irk Sığırların Sürdürülebilirliği

Abstract

Son elli yılda nüfus artışına paralel olarak kırmızı et tüketimi önemli ölçüde artmış; buna karşılık üretim sisteminin sürdürülebilirliği sorgulanmaya başlanmıştır. Çünkü konvansiyonel üretimde kullanılan yem katkılarının hayvansal gıdalarda bıraktığı kalıntılar, tüketicilerde önemli sağlık sorunları oluşturmaktadır. Bu nedenle doğal otlatma alanlarına ve kimyasal kullanılmaksızın üretilen yemlere dayalı organik hayvan yetiştiriciliğine ilgi artmaktadır. Türkiye’de organik kırmızı et üretiminin en önemli örneklerinden birisi Çanakkale’nin Ayvacık ilçesine bağlı köylerde sürdürülen projedir. Bu yöre kültür ırkı sığırların ekstansif yetiştirilmesine imkan vermeyen bir ekolojik yapıya sahiptir. Yöredeki çalı kaplı meralarda yaşayan Boz ırk sığırların en önemli üstünlükleri barınak ihtiyaçlarının az olması, yıl boyunca ek yemlemeye ihtiyaç duyulmaması, et üretimi amacıyla yetiştirilmelerinden dolayı işçilik maliyetlerinin düşük olmasıdır. Yöredeki yetiştiriciler organik sisteme geçerek ürünlerinin piyasada değerini bulmasını ve böylelikle Boz ırkın sürdürülebilir üretimini sağlamışlardır. Bu çalışmada Boz ırk sığırların artı değerlerinin ön plana çıkarılarak sürdürülebilirliğinin artırılmasına örnek oluşturan Ayvacık Organik Kırmızı Et Üretim Projesi ele alınmıştır

Keywords

Organik hayvancılık, Boz ırk sığır, kırmızı et üretimi

References

• Anonymous 2009. Türkiye Evcil Hayvan Genetik Kaynakları, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara (Dateaccessed: September 2014)
• Anonymous 2010. Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik http://rega.basbakanlik.gov.tr/eskiler/2010/08/20100818.htm (Date accessed: September 2014)
• Gibon, A. & Sibbald, A.R. Thomas, C. 1999. Improved Sustainability in Livestock Systems, a Challenge for Animal Production Science. Livestock Production Science, 61(2-3): 107-110.
• Gökkuş, A. 2013. Ayvacık Organik Kırmızı Et Proje Sahasının Bitki Örtüsü İle İlgili Veriler (Yayımlanmamış rapor), Çanakkale.
• Hansson, I., Hamilton, C., Ekman, T. & Forslund, K. 2000. Carcass quality in certified organic production compared with conventional livestock production, Jour-nal of Veterinary Medicine, Series B, 47: 111-120.
• Hanoğlu, H., Soysal, D., Ceyhan, A. & Ak, İ., 2009. Güney Marmara Şartlarında Organik Kuzu Besisi Üzerine Bir Araştırma-I Besi Performansı, Kesim ve Karkas Özelliklerinin Belirlenmesi, 1. GAP Organik Tarım Kongresi, 17-20 Kasım 2009, Şanlıurfa, s. 604-615.
• Hovi, M. 2001. Animal health and welfare in organic systems. State Veterinary Journal, Vol 1301, http://64.233.183.104/search?q=cache:xoc3iRK3WREJ:www.defra.gov.uk/animalh/svj/vol1301/two.pdf+mortality+organic+farming+uk&hl=en (Date accessed: September 2014).
• Kaymakçı, M. 2012. Başka Bir Hayvancılık Sistemi Mümkün mü?, Çalıştay Bildirisi, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 6 Ocak 2012, İzmir.
• Keskin, V. 2008. Ayvacık İlçesinin Tarımsal Yapısı, Ayvacık Değerler Sempozyumu 29-30 Ağustos 2008, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yayınları: 87, Ça-nakkale, 237-240.
• Kouba, M. 2003. Quality of organic animal products. Livestock Production Science, 80(1-2): 33-40.
• Revilla, I., Vivar-Quintana, A.M., Lurueña-Martínez, M.A., Palacios, C. & Severiano-Pérez, P. 2008. Organic vs Conventional Suckling Lamb Production: Product Quality and Consumer Acceptance. 16th IFOAM Organic World Congress, June 16-20, Modena, Italy.
• Van Ryssen, J.B.J. 2003. Organic meat and milk produc-tion: 2. Achieving the objectives. South African Journal of Animal Science, 4 (1): 7-13.
• Wahlshe, B.E., Sheehan, E.M., Delahunty, C.M., Morrissey, P.A. & Kerry, J.P. 2006. Composition, sensory and shelf stability analyses of Longissimus dorsi muscle from steers reared under organic and conventional production systems. Meat Science, 73: 319-325.
• Woodward, B.W. & Fernández, M.I. 1999. Comparison of conventional and organic beef production systems II: Carcass characteristics. Livestock Production Science, 61:225–231.