GELENEKSEL MEDYA’NIN SOSYAL MEDYAYI NASIL KULLANDIĞINA İLİŞKİN BİR İNCELEME: DİZİLERİN TWİTTER KULLANIMI

Yıl 2016, Cilt: 20 Sayı: 1, 153 - 170, 10.06.2016

Ece Ünür

Öz

Geleneksel Medya’nın Sosyal Medyayı Nasıl Kullandığına İlişkin Bir İnceleme: Dizilerin Twitter Kullanımı başlıklı bu makale kapsamında, geleneksel medyada faaliyet gösteren yapımların başlıcalarından olan dizilerin, hedef kitlelerini genişletmek adına sosyal medyayı nasıl kullandıkları analiz edilmiştir. Sosyal medyanın etkileşimsel ve katılımcı özelliğinin kitleler tarafından benimsenmesinin akabinde geleneksel medyaya olan ilginin azaldığı şüphesizdir. Azalan bu ilgiyi yeniden canlandırmak adına geleneksel medyada faaliyet gösteren yapımlar, kendilerin sosyal mecralarda da yer edinmeye çalışmaktadırlar. Bu bağlamda dizilerin bir sosyal medya fenomeni olan Twitter’da nasıl yer aldıkları incelenmiştir.

İnceleme kapsamında ilk olarak geleneksel medya ile sosyal medyaya ilişkin teorik bilgiler verilecek, ardından uygulama kısmında 03-08 Şubat 2014 tarihleri arasında yayınlanan ve yayıncı kuruluş tarafından izleyiciye hashtag[1] sunan diziler arasından rastgele seçilenlerin hasthag’leri analiz edilecektir. Bu kapsamında izleyicilerin dizi, karakterler ve senaryo hakkında yapmış oldukları yorumlar ve diziyi gerçek hayata uyarlamaları gibi kriterler bazında bir içerik analizi yapılmıştır.

---

[1] Mikroblog, Facebook, Instagram, Twitter gibi sosyal ağlarda anlık bilgileri kategorize etmek ve söz konusu bilgileri kitlelere ulaştırmayı kolaylaştırmak adına; kelime veya kelime grubunun önüne “#” sembolünün eklenmesiyle oluşturulan bağlantılara hashtag adı verilmektedir.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• ALATON, D. (2012), “Gençler, Teknoloji ve Değişen Sosyal Dengeler”, http://www.ekipnormarazon.com/makaleler/14-digerleri/144-alaton-gencler-teknoloji-degisen-sosyal-dengeler (Erişim Tarihi: 13 Ağustos 2012)
• BLUMLER, J.G. ve KATZ, E. (1974), The Uses of Mass Communications: Current Perspectives on Gratifications Research, CA: Sage: Beverly Hills, http://www.uky.edu/~drlane/capstone/mass/uses.htm (Erişim Tarihi: 22 Nisan 2013).
• ERDOĞAN, İ. ve ALEMDAR, K. (2005), Öteki Kuram: Kitle İletişim Kuram ve Araştırmalarının Tarihsel ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi, 2. Basım, Erk Yayınları: Ankara.
• ERTÜRK, K.Ö. ve KIYAK, C.M. (2011), “Müşteri Memnuniyetini Artırma Amacı Olarak Halkla İlişkilerde Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Penceresinden Bakmak”, Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, S.32, http://www.iletisimdergisi.gazi.edu.tr/arsiv/32.pdf#page= (Erişim Tarihi: 21 Ekim 2013)
• FISKE, J. (2003), İletişim Çalışmalarına Giriş, Süleyman İrvan (çev.), 2. Basım, Bilim ve Sanat Yayınları: Ankara.
• GÖNENLİ, G. ve HÜRMERİÇ, P. (2012), “Sosyal Medya: Bir Alan Çalışması Olarak Facebook Kullanımı”, Tolga Kara ve Ebru Özgen (Ed.), Sosyal Medya Akademi içinde, Beta Yayıncılık: İstanbul.
• HENNIG, T., vd. (2010), “The Impact of New Media on Customer Relationships”, Journal of Service Research, C.13, S.3,s.310-326.
• HÜRRİYET, (14.01.2012), “Diziler boşanma nedeni”, http://www.hurriyet.com.tr/saglik/19674712.asp (Erişim Tarihi: 13.03.2014)
• LAUGHEY, D. (2010), Medya Çalışmaları: Teoriler ve Yaklaşımlar, Ali Toprak (çev.), Kalkedon Yayınları: İstanbul.
• LODZIAK, C. (1986), The Power of Television: A Critical Appraisal, St. Martin’s Press: New York.
• NEUMANN, E.N. (1993), The Sprial of Silence, University of Chicago Press: Chicago.
• ÖZTÜRK, M.C. (Ed.), (2013), Dijital İletişim ve Yeni Medya, Anadolu Üniversitesi Yayınları: Eskişehir.
• PICARD, A. (2011), “The History of Twitter: 140 Characters at a Time”, 20 Mart 2011, http://www.theglobeandmail.com/technology/digital-culture/social-web/the-history-of-twitter-140-characters-at-a-time/article573416/ (Erişim Tarihi: 12 Eylül 2013)
• SCOLARI, C.A. (2009), “Transmedia Storytelling: Implicit Consumers, Narrative Worlds, and Branding in Contemporary Media Production”, International Journal of Communication, S.3, s.586-606.
• SERTER, N. (1996), Giydirilmiş İnsan Kimliği, Der Yayınları: İstanbul.
• TEKİNALP, Ş. ve UZUN, R. (2009), İletişim Araştırmaları ve Kuramları, 3. Basım, Beta Yayıncılık: İstanbul.