Voleybol Antrenörlerinin Narsist Kişilik Özellikleri ile Öz-Yeterlik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Year 2024, Volume: 26 Issue: 3, 404 - 418, 31.12.2024

Onur Akyüz

https://doi.org/10.15314/tsed.1465196

Abstract

Bu araştırmanın amacı voleybol antrenörlerinin narsistik kişilik özelliklerini ve öz-yeterlik düzeylerini farklı değişkenler açısından incelemek ve bu iki değişken arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın örneklem grubunu 71'i kadın, 206'sı erkek olmak üzere toplam 277 voleybol antrenörü oluşturmuştur. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Narsistik Kişilik Envanteri ve Koç Yetkinlik Ölçeği-II ile Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler SPSS.22 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin analizi sürecinde narsistik kişilik özelliği ile öz-yeterlik arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla betimsel istatistikler, ikili grup karşılaştırmalarında bağımsız gruplar için t-testi, çoklu grupların karşılaştırılmasında tek yönlü varyans ANOVA analizi ve Pearson korelasyon testi uygulanmıştır. seviye. Ayrıca gruplar arasındaki farkın yönünü belirlemek için Post-Hoc testleri kullanıldı. Araştırmanın bulgularına göre voleybol antrenörlerinin narsistik kişilik özelliklerinin ve öz yeterlilik düzeylerinin orta düzeyin üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Voleybol antrenörlerinin narsistik kişilik özelliklerinin cinsiyet, eğitim durumu, antrenörlük yılı ve antrenörlük kategorisi değişkenlerine göre farklılık göstermediği görülmüştür. Voleybol antrenörlerinin öz yeterlilik düzeylerinin cinsiyet, eğitim durumu, antrenörlük yılı ve antrenörlük kategorisi değişkenlerine göre farklılık göstermediği görülmüştür. Sonuç olarak voleybol antrenörlerinin narsistik kişilik özellikleri ile öz yeterlik düzeyleri arasında zayıf ve pozitif bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Voleybol Antrenörü, Narsisizm, Öz-Yeterlik

Examining the Relationship Between Narcissistic Personality Traits and Self-Efficacy Levels of Volleyball Coaches

Abstract

This research aims to examine the narcissistic personality traits and self-efficacy levels of volleyball coaches in terms of different variables and to determine the relationship between these two variables. The sample group of this research consisted of a total of 277 volleyball coaches, 71 female and 206 male. Survey model was used in the research. Narcissistic Personality Inventory and Coach Competence Scale-II, along with the Personal Information Form, were used as data collection tools. The data obtained as a result of the research were analyzed in the SPSS.22 package program. In the data analysis process, descriptive statistics, t-test for independent groups in pairwise group comparisons, one-way analysis of variance ANOVA in comparing multiple groups, and pearson correlation test were applied to examine the relationship between narcissistic personality trait and self-efficacy level. Additionally, Post-Hoc tests were used to determine the direction of the difference between groups. According to the findings of the research, it was determined that the narcissistic personality traits and self-efficacy levels of volleyball coaches were above the medium level. It has been observed that the narcissistic personality traits of volleyball coaches do not differ according to gender, educational status, coaching year and coaching category variables. It was observed that the self-efficacy levels of volleyball coaches did not differ according to gender, educational status, coaching year, and coaching category variables. As a result, it was determined that there was a weak and positive relationship between narcissistic personality traits and self-efficacy levels of volleyball coaches.

Keywords

Volleyball Coach, Narcissism, Self-Efficacy

References

• 1. Ames, D. R., Rose, P., & Anderson, C. P. (2006). The NPI-16 As A Short Measure of Narcissism. Journal of Research in Personality, 40 (4), 440-450.
• 2. Atay, S. (2009). Narsistik Kişilik Envanteri’nin Türkçe’ye Standardizasyonu. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 181-196.
• 3. Atay, S. (2010). Çalışan Narsist. Örgütler, Liderler, Yöneticiler ve Astlar. İstanbul: Nammar Yayınları.S.33- 41-55-80.
• 4. Ateş, H., ve Ateş, N. (2023). Voleybol Antrenörlerinin Psikolojik İyi Oluş Düzeyleri ile Öz Yeterlik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 6(1-Cumhuriyet'in 100. Yılı Özel Sayısı), 1045-1059.
• 5. Bandura A (1977): Self-Efficacy: Toward A Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
• 6. Bandura A (1986): Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. New Jersey: Prentice-Hall.
• 7. Beswick, B. (2016). Focused For Soccer. (Çev. Süren, E.) Odak Noktamız Futbol. Remzi Kitabevi, İstanbul.
• 8. Cankurtaran, Z., ve Berisha, M. (2021). Antrenörlerin Narsistik Kişilik Özellikleri ile Yeterlilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 5(1), 1-12.
• 9. Çakır, B. (2018). Yetişkinlerde Sosyal Medya Bağımlılığı, Narsisizm ve Empati Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 10. Çoban, H. ve İrmiş, A. (2018). Yöneticilerde Narsisizm Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 14(1), 123-145.
• 11. Dumangöz, P. D. ve Sanlav, R. (2021). Voleybol Antrenörlerinin Mesleki Öz Yeterlik Düzeylerinin Bazı Demografik Özelliklere Göre İncelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 251-264.
• 12. Eldoğan, D. (2016). Hangi Narsizm? Büyüklenmeci ve Kırılgan Narsizmin Karşılaştırılmasına İlişkin Bir Gözden Geçirme. Türk Psikoloji Yazıları, 19(37), 1-10.
• 13. Ermiş, E., Satıcı, A., Bostancı, Ö., İmamoğlu, O., & Taşmektepligil, M. Y. (2019). Tenis Antrenörleri Yeterlilik Düzeyinin Araştırılması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 1-1.
• 14. Feltz, D. L., Chase, M. A., Moritz, S. E., & Sullivan, P. J. (1999). A Conceptual Model of Coaching Efficacy: Preliminary Investigation and Instrument Development. Journal Of Educational Psychology, 91(4), 765- 776.
• 15. Feltz, D., Short S., & Sullivan P. (2008). Self-Efficacy in Sport: Research and Strategies for Working with Athletes, Teams and Coaches. International Journal of Sports Science & Coaching, 3(2), 293-295.
• 16. Foster, J. D., & Campbell, W. K. (2007). Are There Such Things As “Narcissists” in Social Psychology? A Taxometric Analysis of The Narcissistic Personality Inventory. Personality and Individual Differences, 43(6), 1321-1332.
• 17. Göral, K. (2014). Futbol Antrenörlerinin Yeterlilikleri, Karar Verme Stratejileri ve Takım Performansları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• 18. Gülmez, N. (2009). Narsistik Liderlik. Phd Thesis. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Marmara Üniversitesi- İşletme Anabilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı. İstanbul.
• 19. Güngör, N. D., ve Selçuk, F. Ü. (2015). Narsisistik Kişilik Envanteri (NKE-16) Türkçe Uyarlamasi.
• 20. Horn, T. S. (2008). Coaching Effectiveness in The Sport Domain. In T. S. Horn (Ed.), Advances in Sport Psychology (3rd Ed., Pp. 239-268). Champaign, IL: Human Knetics.
• 21. Hoyt, C. L., Murphy, S. E., Halverson, S. K., & Watson, C. B. (2003). Group Leadership: Efficacy and Effectiveness. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 7(4), 259.
• 22. Kenow, L. J., & Williams, J. M. (1992). Relationship Between Anxiety, Self-Confidence, and Evaluation of Coaching Behaviors. The Sport Psychologist, 6(4), 344-357.
• 23. Kiraz, C. (2011). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri ile Narsistik Kişilik Özellikleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 24. Klassen, R. M., Tze, V. M., Betts, S. M., & Gordon, K. A. (2011). Teacher Efficacy Research 1998–2009: Signs of Progress or Unfulfilled Promise?. Educational Psychology Review, 23, 21-43.
• 25. Koçak, Ç. V. (2019). Antrenör Adaylarinin Antrenör Öz Yeterlik Düzeylerinin İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 55-62.
• 26. Kohut, H. (1971). Kendiliğin Çözümlenmesi, Narsisistik Kişilik Bozukluklarının Tedavisine Sistemli Bir Yaklaşım, (Çev. Cem Atbaşoğlu, Banu Büyükkal, Cüneyt İşcan,1998), Metis Yayınları, İstanbul.
• 27. Köroğlu, E. ve Bayraktar, S. (2007) Kişilik Bozuklukları. HYB: Ankara.
• 28. Luszczynska, A., Gutiérrez‐Doña, B., & Schwarzer, R. (2005). General Self‐Efficacy in Various Domains of Human Functioning: Evidence from Five Countries. International Journal of Psychology, 40(2), 80-89.
• 29. Malete, L., Sullivan, P., & La Forge, K. (2013). The Relationships Between Coaching Efficacy, Experience, and Behaviors Among Scholastic Coaches in Botswana. International Journal of Coaching Science, 7(1), 40-55
• 30. Marback, T. L., Short, S. E., Short, M. W., & Sullivan, P. J. (2005). Coaching Confidence: An Exploratory Investigation of Sources and Gender Differences. Journal of Sport Behavior, 28(1), 18-35.
• 31. Moen, F., & Allgood, E. (2009). Coaching and The Effect on Self-Efficacy. Organization Development Journal, 27(4), 69.
• 32. Myers, N. D., Feltz, D. L., Chase, M. A., Reckase, M. D., & Hancock, G. R. (2008). The Coaching Efficacy Scale II—High School Teams. Educational and Psychological Measurement, 68(6), 1059-1076.
• 33. Nicholls, J. G. (1984). Achievement Motivation: Conceptions of Ability, Subjective Experience, Task Choice, and Performance. Psychological Review, 91(3), 328.
• 34. Öngün, E. ve Demirağ, A. (2018). Narsistik Kişilik Envanteri Açısından Özçekim Yapma Tutumu Üzerine Bir Araştırma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 71-87.
• 35. Paulhus, D. L., & Williams, K. M. (2002). The Dark Triad of Personality: Narcissism, Machiavellianism, and Psychopathy. Journal of Research in Personality, 36(6), 556-563.
• 36. Raskin, R., & Terry, H. (1988). A Principal-Components Analysis of The Narcissistic Personality Inventory and Further Evidence of Its Construct Validity. Journal of Personality and Social Psychology, 54(5), 890.
• 37. Rosenthal, S. A., & Pittinsky, T. L. (2006). Narcissistic Leadership. The Leadership Quarterly, 17(6), 617-633.
• 38. Tojjari, F., Esmaeili, M. R., & Bavandpour, R. (2013). The Effect of Self-Efficacy on Job Satisfaction of Sport Referees. European Journal of Experimental Biology, 3(2), 219-225.
• 39. Unutmaz, V., ve Gençer, T. (2017). Antrenör Yeterlilik Ölçeği II'nin Türkçe Uyarlama Çalışması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 69-78.
• 40. Uzun, K. U. (2019). Narsisizm ve Dindarlık Ilişkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 41. Vurgun, N., Özçelik, İ. Y., & Aldırmaz, C. (2023). Hentbol Antrenörlerinin Öz Yeterlik Düzeyleri ile Çok Yönlü Liderlik Yönelimleri Üzerine Bir İnceleme. CBÜ Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(2), 683-701.
• 42. Wallace, H. M., & Baumeister, R. F. (2002). The Performence of Narcissists Rises and Falls with Percieved Opportunity for Glory, Journal of Personality and Social Psychology, 82(5), 819.Doi.10.1037/0022- 3514.82.5.819.