In this study, it is aimed to evaluate the social
policies of the poverty alleviation programs in Turkey through the social
workers' perceptions of poverty. Turkey is a country where the poor population
is intense and this is visible and proved by official statistics. In this
context, the various social policies produced in the name of struggle against
poverty are often carried on the political agenda. In this study, it is tried
to draw attention to the transformation of the social and economic support
programs which are often used as numerical indicators in politics in combatting
poverty has transformed into programs which create poor. In that, it is seen
that the policies on poverty combat has been designed under the name of social
and economic support but, in fact, instead of raising the welfare level of the
poor, they make poverty sustainable and therefore manageable. The results of
this study, which is based on the interviews and discussions carried out with
social workers, show that there aren’t any right-based social policies in
Turkey. The dependency is transformed to acceptance due to social assistance.
It also seems that the state uses social workers to provide economic support to
its citizens in order to make the hegemony of the state sustainable and
reinforces gender roles and injustice in the distribution of income stemming
from labour relations.
Bu çalışmada, Türkiye’deki yoksullukla
mücadele programlarının bağlı olduğu
sosyal politikaların, sosyal hizmet
uzmanlarının yoksulluk algılarıyla değerlendirilmesi
amaçlanmaktadır. Türkiye, yoksul nüfusun gözle görülür ve resmi istatistiklerce
de desteklenir biçimde yoğun olduğu bir ülkedir. Bu bağlamda yoksullukla
mücadele adına çeşitli sosyal politikalar ürettiği sıklıkla siyasi gündeme
taşınmaktadır. Bu çalışmada dikkat çekilmeye çalışılan, yoksullukla mücadelede
siyasilerce sıklıkla sayısal gösterge olarak kullanılan sosyal ve ekonomik
destek programlarının bir nevi yoksul yaratma programlarına dönen halidir.
Şöyle ki yoksullukla mücadele alanındaki
sosyal politikaların, yoksulu refah seviyesine
ulaştırmaktan ziyade yoksulluğunu sürdürülebilir
ve dolayısıyla yönetilebilir kılmak
üzere sosyal ve ekonomik destek adı altında tasarlandıkları görülmüştür.
Bu tartışmayı uzmanların anlatılarıyla
bir sorgulamaya çevirmeyi hedefleyen
çalışmadaki görüşmelerden de ortaya çıkan
sonuç Türkiye’de sosyal politikaların
hak temelli yaklaşımların olmadığıdır. Sosyal yardımlarla bağımlılık bir
rıza ilişkisine dönüştürülmektedir. Devletin hegemonyasını sürdürülebilir
kılmak amacıyla sosyal hizmet uzmanını
kullanarak yurttaşına ekonomik desteklerle ulaşmakta
ve toplumsal cinsiyet rollerini ve
emek ilişkilerinden kaynaklanan gelir dağılımındaki
adaletsizliği de pekiştirmekte olduğu görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 18, 2017 |
Submission Date | August 8, 2016 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 28 Issue: 1 |