The Organizaton Experıences of Social Workers as a Combat Practice: An Analysis in The Scope of Istanbul

Year 2019, Volume: 30 Issue: 3, 909 - 935, 20.09.2019

Fırat Karçal

https://doi.org/10.33417/tsh.622583

Abstract

The professional and academic
qualification of social work around the world and the need to organize the
services in a way to produce solutions to the common social problems becomes
visible wih the increase in the determinism of capitalism in social life. The
aim of this study is to examine the occuptional organization processes and the
reasons of  maintaining occuptional
organization of social workers, who implement practices implementations with
multidisciplinary approaches and techniques to solve the increasing and
deepening social problems as a result of the domination of capitalist production
relations over the social life, in the scale of Istanbul. In this context,
through the semi-structured interview form, in-depth interviews were conducted
with 34 social worker working in various institutions in Istanbul. In the
interviews, social workers stated that being organized contributed to the
development of social work discipline and profession. Findings of this research
indicate that, being organized in accordance with undergraduate education and
other training related to their professions contributes to the development of
social work profession and discipline. In addition being organized provides
gains in terms of working conditions and personel rights, and the need for
intervention in the social policies in force also requires it. 

Keywords

Social worker, occuptional organization

BİR MÜCADELE PRATİĞİ OLARAK SOSYAL HİZMET UZMANLARININ ÖRGÜTLENME DENEYİMLERİ: İSTANBUL İLİ KAPSAMINDA BİR ANALİZ

Abstract

Dünya genelinde sosyal hizmetin mesleki ve
akademik bir nitelik kazanması ve sunulan hizmetlerin yaygınlaşan sosyal
sorunlara çözüm üretecek biçimde düzenlenmesi ihtiyacı, kapitalizmin toplumsal
yaşamdaki belirleyiciliğinin artmasıyla görünür olmaktadır. Bu çalışma
kapitalist üretim ilişkilerinin toplumsal yaşama egemen olmasıyla birlikte
artan ve derinleşen sosyal sorunların çözümü amacıyla, multidisipliner yaklaşım
ve tekniklerle uygulamalar gerçekleştiren sosyal hizmet uzmanlarının,
örgütlenme süreçlerini ve örgütlülüğü sürdürme nedenlerini İstanbul ili
ölçeğinde incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla İstanbul'da çeşitli kurumlarda
çalışan 34 sosyal hizmet uzmanıyla yarı yapılandırılmış görüşme formu
aracılığıyla derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular,
sosyal hizmet uzmanlarının lisans eğitimleri ve meslekleriyle ilgili diğer
eğitimlere uygun olarak örgütlü olmanın sosyal hizmet mesleğinin ve disiplinin
gelişmesine katkısı olduğunu, örgütlü olmanın çalışma koşulları ve özlük
hakları açısından kazanımlar sağladığını, yürürlükte bulunan sosyal politikalara
müdahale ihtiyacının örgütlü olmayı gerektirdiğini ortaya koymaktadır. 

Keywords

Sosyal hizmet uzmanı, mesleki örgütlenme

References

• Acar, H. (1999). Radikal Sosyal Hizmet. N. Koşar & V. Duyan (Der.) içinde, Sema Kut'a Armağan-Yaşam Boyu Sosyal Hizmet, Ankara: Hacettepe Üniversitesi SosyalHizmet Yüksekokulu Yayını.
• Acar, H. ve Duyan G. Ç. (2003). Dünyada Sosyal Hizmet Mesleğinin Ortaya Çıkışı ve Gelişimi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 14(1), 1–19.
• Arslan, A. (2014). Kapitalist İdeoloji ve Çalışma. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Austin M.D. (1997). The Profession of Social Work in the Second Century. M. Reisch & E. Gambrill.(Der.) içinde, Social Work in the 21st Century. Thousand Oaks, CA:Pine Forge Press.
• Beier, A.L. (1983). The Problem of the Poor In Tudor and Early Stuart England. London: Methuen.
• Beyaz, Z., Öztürk, E. (2018). Türkiye’de Emek Piyasasında Cinsel Yönelim Temelli Ayrımcılık, Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 4 (9), 148-157.
• Cohen, N. E. (1958). Social work in the American tradition. New York, NY: Holt, Rinehart & Winston.
• Cowley S.D. (1993). Transpersonal Social Work: A Theory for the 1990s. Social Work, 38(5), 527-535.
• Çolak, E. (2015). Akademide Güvencesiz Çalışma: Araştırma Görevlilerinin Deneyimleri. VireVerita, 2, 23-44.
• Danış, Z. M. (2007). Sosyal Hizmet Mesleği Ve Disiplininde Sosyal Politikanın Yeri ve Önemi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 18(2), 51-64.
• Duyan V., Sayar-Özgür Ö., Özbulut M. (2008). Sosyal Hizmeti Tanımak ve Anlamak. Sosyal Hizmet Uzmanları ve Sosyal Hizmet .Alanında Çalışanlar İçin Bir Rehber. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi.
• Johnson, L. (1998). Social Work Practice A Generalist Approaches (Sixth Ed.), Allyn BaconUSA.
• Karakuş, B. (2015). Sosyal Hizmet Mezunlarının Kadro ve Unvanı “Sosyal Hizmet Uzmanı / Sosyal Çalışmacı”, Toplum ve Sosyal Hizmet, 26 (2), 169-190.
• Koray, M. (1992). Endüstri İlişkileri. İzmir: Basisen Eğitim ve Kültür Yayınları.
• Koşar N. (1986). Toplum Örgütlenmesi Yönteminin Gelişmesi. H.Ü. Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, 4(2-3), 85-103.
• Kozak, İ. (1992). İşçi Sendikalarının Tarihi Gelişimi (İngiltere Örneği), Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 37, 63-81.
• Kut S. (1991). Türkiye’de Sosyal Hizmet Eğitimi. Keleş J.: Nowak; İ. Tomanbay (Drl.) Türkiye’de ve Almanya’da Sosyal Hizmetler. Ankara: Selvi, s. 202-208.
• Loseke D. (1999). Thinking About Social Problems: An Introduction to Constructionist Perspectives. New York: Adline de Gruyter.
• Müftüoğlu Ö. (2005). Tarihsel Süreçte Bir Parantez: “Sosyal Güvenlik Hakkı”, https://ozgurmuftuoglu.blogspot.com.tr/2008/09/tarihsel-srete-bir-parantez-sosyal.html. Erişim Tarihi: 22.02.2019.
• Müftüoğlu, Ö. (2007). Kriz ve Sendikalar, içinde“Türkiye'de Sendikal Kriz ve Sendikal Arayışlar”, Der. Fikret Sazak, Ankara: Epos Yayınları.
• Neuman Lawrence, W.(2014) Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar, Cilt 1, (Sedef Özge, Çev.). İstanbul: Yayın Odası.
• O’Melia M., Miley K. K. and Dubois B. L. (1998). Generalist Social Work Practice–AnEmpowering Approach.London:Allyn and Bacon.
• Özbek N. (2006). Cumhuriyet Türkiye’sinde Sosyal Güvenlik ve Sosyal Politikalar. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
• Özcan, E., Attepe Özden, S., ve İçağasıoğlu Çoban, A. (2017). Sosyal Hizmet Uzmanlarının Güvencesiz Çalışma Biçimine İlişkin Deneyimlerinin Değerlendirilmesi, Journal of Human Sciences, 14(1), 376-395.
• Pierson, J. (2012). Understanding Social Work: Historiy and Contex. USA, New York: McGraw Hill Open University Press.
• Savul, G. (2008). Güvencesiz İstihdam, Örgütsel Dönüşüm ve Çalışma Üzerine Etkileri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• SES (2016). Eğitimciler Eğitimi Programı Eğitim Notları, Ankara.
• SHUDER (2001). Sosyal Hizmet Mesleğinin Etik İlkeleri ve Sorumlulukları Önerisi. Ankara.
• Topçuoğlu, R.A., Akbaş, E. (2009). ”Küreselleşme Sürecinde Daralan Sosyal Haklar ve Türkiye’de Sosyal Hizmet Sunumunda Yaşanan Dönüşümün Kuramsal ve Politik Çerçevesi”. I. Sosyal Haklar Uluslararası Sempozyumu, Akdeniz Üniversitesi, 22-23 Ekim, ss. 175-181 Antalya.
• Truell, R. (2014). What is Social Work?, https://www.theguardian.com/social-care-network/2014/jul/07/what-is-social-work., Erişim Tarihi: 22.02.2019.
• Yılmaz G. (2016). Merhaba Proletarya. Mesele Dergisi, Mayıs 2016 (113).