Escaping from home in adolescence is one of the risky behaviours exhibited by adolescents. Although there are many sub-factors for adolescents to exhibit this risky behaviour, family functioning is among the most important factors. This study was carried out with 43 adults who are the parents of 43 adolescents between the ages of 12 and 18 who were admitted to the First Response and Evaluation Units of the Şanlıurfa Provincial Directorate of Family and Social Policies and designed as causal comparative research from the quantitative research methods. As data collection tools; the information form was used to learn the sociodemographic and economic status and the Family Assessment Scale was used to measure the perceived family functionality subdimensions of the participants. In addition, the data were collected by face-to-face interview technique and analyzed by performing Kruskal Wallis H-Test and Man Whitney U-Test with the help of SPSS 22 package program.
In this study, it is aimed to investigate whether there is a significant difference between the current family characteristics of adolescents who have escaped from home and the subdimensions of family functionality perceived by their parents. Accordingly, it was observed that the parents have an unhealthy perception of all subdimensions of the Family Assessment Scale’s which are problem solving, communication, roles, showing the necessary attention, emotional reaction, behaviour control and general functions. It was determined that 39,5% of the participants had a divided/fragmented family. In addition, in the study, it was found that adults who have lost their spouse perceive the behaviour control subdimension of the Family Assessment Scale as unhealthier than adults whose spouses are alive.
Ergenlik döneminde evden kaçma, ergenler tarafından sergilenmekte olan riskli davranışlardan biridir. Ergenlerin bu riskli davranışı sergilemelerinde birçok alt faktör olmasına rağmen aile işlevsellikleri en önemlileri arasında yer almaktadır. Bu çalışma, Şanlıurfa Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü’ne bağlı kurum ve kuruluşların İlk Müdahale ve Değerlendirme Birimleri’ne evden kaçma ya da uzaklaşma sebebiyle gelen/getirilen ve buralarda kaydı bulunan 12-18 yaş aralığındaki 43 ergenin ebeveyni olan 43 yetişkin ile gerçekleştirilmiş olup nicel araştırma yöntemlerinden nedensel karşılaştırmalı araştırma olarak tasarlanmıştır. Katılımcıların sosyodemografik ve ekonomik durumlarını öğrenmeye yönelik bilgi formu, algılanan aile işlevselliği alt boyutlarının ölçülmesine yönelik de Aile Değerlendirme Ölçeği (ADÖ) veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Ayrıca, veriler yüz yüze görüşme tekniği ile toplanarak analizinde SPSS 22 paket programı aracılığıyla Kruskal Wallis H-Testi ve Man Whitney U-Testi yapılmıştır.
Bu çalışmada, evden kaçma davranışı göstermiş ergenlerin mevcut aile özellikleri ile ebeveynlerinin algıladıkları aile işlevselliği alt boyutları arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığının incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda, ebeveynlerin ADÖ’nün problem çözme, iletişim, roller, gereken ilgiyi gösterme, duygusal tepki verebilme, davranış kontrolü ve genel işlevler alt boyutlarının tümünü sağlıksız olarak algıladıkları görülmüştür. Katılımcıların %39,5’inin bölünmüş/parçalanmış aileye sahip olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmada, eşlerini kaybetmiş yetişkinlerin, eşleri hayatta olan yetişkinlere göre, ADÖ’nün davranış kontrolü alt boyutunu daha sağlıksız algıladığı bulgusuna ulaşılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 27, 2020 |
Submission Date | November 8, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 31 Issue: 2 |