OYUN YÖNTEMİYLE TARİH ÖĞRETİMİNİN ÖĞRENCİ ERİŞİSİNE VE KALICILIĞA ETKİSİ

Year 2015, Volume: 4 Issue: 1, 67 - 88, 21.05.2015

Gülin Karabağ Okan Aydoğan

https://doi.org/10.17497/tuhed.185623

Cited By: 2

Abstract

Bu araştırmada, geleneksel yöntem ile oyun yöntemi karşılaştırılarak tarih derslerinde oyun yöntemi kullanımının öğrencilerin erişişine ve öğrenmenin kalıcılığına etkisini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırma 9. Sınıf “Tarih Bilimi”, “Uygarlığın Doğuşu ve İlk Uygarlıklar” ve “İlk Türk Devletleri” üniteleri ile sınırlandırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Samsun iline bağlı Havza Anadolu Lisesinin 9. sınıfında (9/C ve 9/D) öğrenim gören toplam 57 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada yarı deneysel yöntem kullanılmış, “ön test-son test-kalıcılık testi kontrol gruplu model” uygulanmıştır. Öğretim süreci boyunca belirlenen üniteler kontrol grubunda geleneksel yöntemle deney grubunda ise oyun yöntemi kullanılarak işlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre deney grubunda oyun yöntemi ile kazanılan bilgilerin kontrol grubunda geleneksel yöntemlerle kazanılan bilgilere göre erişi ve kalıcılık düzeyinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, oyun yöntemiyle tarih öğretiminin geleneksel yöntemden sadece erişi düzeyini değil, kalıcılık düzeyini de artırmak açısından daha etkili olduğu değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Tarih Öğretimi, Geleneksel Yöntem, Oyun Yöntemi

THE EFFECT OF HISTORY TEACHING WITH GAME METHOD ON STUDENTS’ ACHIEVEMENT AND RETENTION LEVEL

Abstract: The aim of this study is to determine the effect of history teaching with game method on students’ achievement and retention level in comparison with traditional method. This study is limited with units of  “The science of History” , “The Rise of Civilization and The First Civilizations”  and “The First Turkish States” in 9th grade history curriculum. The research group of this study consists of 57 students who are attending 9th grade (9-C and 9-D) of Havza Anatolian High School in Samsun. In this research, quasi-experimental method  was used  by applying pre-test,  post-test  and retention  test. During the teaching process, determined units are taught to the experimental group  with educational games and to the control group with traditional method. According to the obtained findings, there is a significant difference between the points of achievement and retention level of the experimental group and the control group. As a result, it is evaluated that history teaching with game method is more effective than traditional method not only increasing the achievement level but also retention level of the students.

Keywords: History Teaching, Traditional Method, Game Method

Keywords

Tarih Öğretimi, Geleneksel Yöntem, Oyun Yöntemi

References

• Akdemir, S. (2006). Zümre öğretmenler kurulu toplantı tutanaklarına göre lise tarih derslerinde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri (2001-2005). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Akkoyunlu, B. ve Yılmaz, M. (2005). Tüketimci Çoklu Ortam Öğrenme Kuramı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, ss.9-18.
• Aktekin, S.(2009). Türkiye’de tarih eğitimi. S. Aktekin ve Diğerleri (Der). Çok Kültürlü Bir Avrupa İçin Tarih ve Sosyal Bilgiler Eğitimi, Ankara: Harf, 27-44.
• Aktekin, S. ve Pata, A. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin boş zamanlarında tarih öğrenmeye yönelik eğilimleri (Trabzon Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD),14(2), 20-37.
• Altınbulak, A. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde eğitsel oyunların erişiye ve kalıcılığa etkisi, İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), ss.35-51.
• Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Ata, B. (2007). Kıdemli ve aday tarih öğretmenlerinin tarih dersini sevmeyen lise öğrencisine yönelik yaklaşımları. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), ss.29-42.
• Bal, M.S.(2010). Türkiye’de tarih öğretimin sorunları ve çözüm yolları konusunda öğretmen adayı ve öğretmen görüşlerinin karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (8)1, ss.371-378.
• Bilen, M. (2006). Plandan uygulamaya eğitim. (7.Baskı). Ankara: Anı.
• Birt, D. & Nichol, J. (1975). Games and simulations in history. Longman Group.
• Caillois, R. (2006). The definition of play, The Classification of Games. London: The MIT.
• Demircioğlu, İ.H. (2009). Tarih ders kitabı yazımında yeni yaklaşımlar. Karadeniz Teknik Üniversitesi Karadeniz Araştırmaları Dergisi, 38, ss.119-133.
• Demirel, Ö. (2009). Öğretme sanatı öğretim ilke ve yöntemleri.(14. Baskı). Ankara: PegemA.
• Doğanay, G. (2007). Tarih öğretiminde oyun (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Karabacak, N. (1996). Sosyal bilgiler dersinde eğitsel oyunların
• öğrencilerin erişi düzeyine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. (26. Baskı). Ankara: Nobel.
• Kavaklı, M., Akça, B. ve Thorne, J. (2004). The role of computer games in the education of history, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi,13, ss.41-53.
• Kırpık, C. (2009). Tarih ve sosyal bilgilerde aktif öğrenme, S. Aktekin ve Diğerleri (Der). Çok Kültürlü Bir Avrupa İçin Tarih ve Sosyal Bilgiler Eğitimi, Ankara: Harf, ss.65-80.
• Koç, F. (1999). Yaratıcı dramanın sosyal bilgiler dersinde bir yöntem olarak öğrenmeye etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ocak, G. ve Demirdelen, C. (2009). Ortaöğretim 9. ve 10. sınıf öğrencilerinin tarih dersine bakış açıları ve başarıları arasındaki ilişkiler, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), ss.107-132.
• Özdemir, A. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde oyun (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Öztürk, İ. , Ünal, Ç. ve Gürel, A. (2009). Tarih öğretiminde bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanılması konusunda bilimsel çalışmalar ve yaklaşımlar, IV. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi, 7-9 Ekim 2009, İstanbul.
• Pehlivan, H. (1997). Örnek olay ve oyun yoluyla öğretimin sosyal bilgiler dersinde öğrenme düzeyine etkisi (Yayınlanmış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Safran. M. (2006). Değişik öğrenim basamaklarında tarih dersine ilişkin tutumlar üzerine bir araştırma. M. Safran (Der.), Tarih Eğitimi Makaleler ve Bildiriler. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Safran, M. (2009). Türkiye’de tarih öğretimi ve meseleleri. (Ed: M. Demirel, & İ. Turan), Tarih Öğretim Yöntemleri. Ankara: Nobel.
• Safran M. (Ed.). (2010). Tarih nasıl öğretilir? (1.Baskı). İstanbul: Yeni İnsan.
• Squire, K. D. (2004). Replaying history: learning world history through playing civilization III (Unpublished PhD Thesis) Instructional Systems Technology Department Indiana University.
• Turhal, A. (2013). Tarihi canlandırmak: minyatür figürler ve savaş oyunları ile tarihin yeniden canlandırılmasının tarih öğretiminde kullanılması, K. Şakul(Ed.), İstanbul: Tarih Vakfı Yurt.
• Yıldız, Ö. (2003). Türkiye’de tarih öğretiminin soruları ve çağdaş çözüm önerileri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), ss.181-190.
• Zin, A.M, Jaafar, A. ve Yue W.S. (2009). Digital game-based learning (dgbl) model and development methodology for teaching history. Wseas Transactions on Computers, 8(2), ss.322-333.