Yazın
tarihi kadar eskilere dayanan metinlerarasılık yöntemi, Mikhail Bakhtin’in
“dialogism” kavramına dayanır. Bahtin’e göre bütün söz türleri, bir yandan
bahsedilen nesne, konu ya da betimlenen duruma; bir yandan da dinleyene/okuyana
dönük bir tutum içerir. Söz ancak bu iki tutum aracılığıyla vardır ve ancak bu
şekilde tanımlanabilir. Bu sebeple her metin, ancak başka metinlerle var olur
ve açık veya kapalı olarak bu metinlerle bir diyalog halindedir. Bakhtin’in
“dialogism” kavramından hareketle metinlerarasılık kavramını ilk kullanan ve
edebiyat alanında yazınsal bir kuram olarak savunun Kristeva da her metnin
kendisinden önce üretilmiş metinlerin bir mozaiği, diğer metinlerin
dönüştürülmüş bir biçimi olarak var olduğunu ileri sürerek bunu kuramsal bir
çerçeveye oturtur.
Doğu
ve Türk edebiyatlarında daha önceleri de kullanılan bu yöntem, modernist Türk
hikâye ve romancılığıyla edebiyatımıza girer, postmodernizmle birlikte de
önemli bir kurgu unsuru olarak edebiyatımızda yer edinmeye başlar.
Metinlerarasılık yöntemini hikâyelerinde kullanan yazarlardan biri de Mustafa
Kutlu’dur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 5 |