BAUHAUS OKULU TEMEL TASARIM EĞİTİMİ: UYGULAMA ODAKLI MI? UYGULAMAYA DAYALI MI?

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 16, 108 - 127, 30.06.2024

Ebrar Kuruçay Gök , Duygu Koca

https://doi.org/10.55004/tykhe.1383205

Öz

Tasarım eğitimi, birçok katılımcıyı içeren ve tasarımcılar ile kullanıcılar arasında bir dizi etkileşim sunan farklı uygulama ve yöntemlerin ilişkisini kapsamaktadır. Aynı zamanda tasarımı ele alan ve disipline eden analizler içerisinde kapsam, taktik ve stratejilere dayalı bilgi ve tanımlar üretmeyi amaçlayan farklı tasarım araştırması türlerini de içermektedir. Bu makale, tasarım araştırmaları içinde uygulamanın yerini sorgulamakta ve tasarım sürecinde bilginin üretilmesi ve kullanılması yolunda uygulamanın önemine odaklanmaktadır. Bu bağlamda, uygulama odaklı ve uygulamaya dayalı araştırmaların tasarım eğitimiyle etkileşimi Bauhaus Okulu üzerinden okunmaya çalışılmıştır. Bauhaus Okulu, tasarım eğitimine yeni metodolojiler kazandıran öğretileriyle farklı uygulama yöntemlerinin temel düşüncesine dair veriler sunmaktadır. Yaratıcı bilginin oluşturulması ve kullanılmasına yönelik yapılandırılan uygulamalı tasarım öğretileri, Bauhaus Okulu'nun eğitim pratikleri içinde aranmakta ve uygulamanın yeri bu ekol üzerinden temellendirilmektedir. Düşüncenin eyleme geçişini vurgulayan, deneyim ve uygulamanın farklı yönlerine odaklanan bu çalışmada, tasarım etkinliğinin ilk aşaması olan Temel Tasarım dersinin sorumluları Johannes Itten ve László Moholy-Nagy'nin tasarım eğitimindeki yöntemleri incelenmiş ve tasarım-uygulama ilişkisi açısından değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, uygulama temelli geliştirilecek yeni metodolojilerin güncel tasarım eğitimi pratiklerinde yer edinerek mesleğin gelişimine faydalı olacağı ve konuyla ilgili mevcut literatüre katkı sağlayacağı öngörülmüştür.

Anahtar Kelimeler

uygulamaya dayalı, uygulama odaklı, Bauhaus, tasarım eğitimi, temel tasarım

Kaynakça

• Akbulut, D. (2014). Tasarımda temel etkileşim: Temel tasarım eğitiminde bütünleşik ortak zemin. Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(13), 23-40. https://doi.org/10.18603/std.46561
• Başçı, S. ve Koca, D. (2022). Tasarım eğitimi ve mekân üretimi sürecinde uygulamanın rolü üzerine bir inceleme. Modular Dergisi, 5 (1), 98-111.
• Biggs, M. A. R. (2006). Modelling experiential knowledge for research. M. Mäkelä ve S. Routarinne (Eds.), The art of research: Research practices in art and design içinde (182-204). University of Art and Design Helsinki.
• Candy, L. (2006). Practice based research: A guide. CCS report, University of Technology.
• Demirbaş, Ö. O. ve Demirkan, H. (2003). Focus on architectural design process through learning styles. Design Studies, 24(5), 437-456. https://doi.org/10.1016/S0142-694X(03)00013-9
• European Association for Architectural Education (EAAE) (2022, Ekim 16). Mimari araştırmalarda EAAE tüzüğü. https://www.eaae.be/about/statutes-and-policypapers/eaae-charter-architectural-research/#:~:text=Architectural%20research%20is%20an%20original,to%20the%20discipline%20of%20architecture
• Esen, E., Elibol, G. C. ve Koca, D. (2018). Basic design education and Bauhaus. Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC, 8 (1), 37-44. https://doi.org/10.7456/10801100/004
• Foucault, M. (1976). The archaeology of knowledge. Colophon.
• Forgács, É. (1995). The Bauhaus idea and Bauhaus politics, Central European University Press.
• Frayling, C. (1993/1994). Research in design. Royal Collage of Art Research Papers, 1(1), 1-5.
• Gray, C. ve Malins J. (2004). Visualizing research: A guide to the research process in art and design. Ashgate Publishing.
• Groat, L. N. ve Wang, D. (2013). Architectural research methods. Wiley&Sons.
• Gropius, W. (1965). The new architecture and The Bauhaus. The MIT Press.
• Gropius, W. (2019). Bauhaus Manifest/o. Goethe-Institut, Pagan Yayınları.
• Itten, J. (1975). Design and form the basic course at the Bauhaus and later (revised edition). Van Nostrand Reinhold Company.
• Kaptan, B. B. (2016). An interior architecture/design education model with the scope of new approaches. Online Journal of Art and Design, 4(2), 1-11.
• Kararmaz Ö. ve Ciravoğlu A. (2017). Erken dönem mimari tasarım stüdyolarına deneyim tabanlı yaklaşımların bütünleştirilmesi üzerine bir araştırma. Megaron, 12(3), 409-419.
• Koh, J., Chai, C., Wong, B. ve Hong, H. (2015). Design thinking for education: Conceptions and applications in teaching and learning. Springer. https://doi.org/10.1007/978-981-287-444-3
• Kuruçay Gök, E. (2022). Beden ve mekân diyalektiği bağlamında Bauhaus düşüncesi: Tasarım eğitimi üzerinden mekân tanımları [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp
• Lucero, A., Vaajakallio, K. ve Dalsgaard, P. (2012). The dialogue-labs method: process, space and materials as structuring elements to spark dialogue in co-design events. Codesign-International Journal of Cocreation in Design and The Arts, 8(1), 1-23.
• Margolin, V. (1998). Design studies: A proposal for a new doctorate. S. Heller (Eds.), The education of a graphic designer içinde (163-170). Allworth Press.
• Moholy-Nagy, L. (1947). The new vision. Dover Publications.
• Naylor, G. (1968). The Bauhaus. Studio Vista.
• Nimkulrat, N. (2007). The role of documentation in practice-led research. Journal of Research Practice, 3(1), 1-8.
• Nimkulrat, N. (2009). Craft designer as researcher: Theorising design from practical perspectives. J. Verbeke, & A. Jakimowicz (Eds.), Communicating (by) design içinde (483- 491). Hogeschool voor Wetenschap & Kunst - School of Architecture SintLucus and Chalmers University of Technology.
• Nimkulrat, N. (2011). Problems of practice-based doctorates in art and design: A viewpoint from Finland. C. Costley ve T. Fell (Eds.), Proceedings of the 2nd International Conference on Professional Doctorates (ICPD2) içinde (58-61). Council for Graduate Education.
• Nimkulrat, N. (2012). Hands-on intellect: Integrating craft practice into design research. International Journal of Design, 6(3), 1-14.
• Özkar, M. (2019). Soyut düşünme ve yaparak öğrenme: Temel Tasarım eğitiminin Amerika’daki başlangıçları. Ali Artun ve Esra Aliçavuşoğlu, (Eds.). Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı, Türkiye’de Mimarlık, Sanat, Tasarım Eğitimi ve Bauhaus, s. 135-151. İletişim Yayınları.
• Rendell, J. (2008). Space, place, and site in critical spatial arts practice. Cartiere, C and Willis, S. The Practice of Public Art içinde (28-59). Routledge.
• Rust, C. (2007). Unstated contributions – how artistic inquiry can inform interdisciplinary research. International Journal of Design, 1(3), 69-76.
• Scalar (22 Şubat 2023). Yaratıcı uygulama araştırmaları. https://scalar.usc.edu/works/creative-practice-research/contents?path=index
• Schön, D. A. (1998). Toward a marriage of artistry &applied science in the architectural design studio. Journal of Architectural Education, 41(4), 4-10.
• Schön, D. A. (1990). Educating the reflective practitioner. Jossey- Bass.
• Siebenbrodt, M. ve Schöbe, L. (2012). Bauhaus 1919-1933. Parkstone Press.
• Smith, H. ve Dean, R. T. (2009). Practice-led research, research-led practice in the creative arts. Edinburgh University Press.
• Strand, D. (1998). Research in the creative arts. Department of Employment, Education, Training and Youth Affairs.
• Sullivan, G. (2009). Making space: The purpose and place of practice-led research. H. Hazel Smith ve R. Dean (Eds.), Practice-led research, research-led practice in the creative arts içinde (41-65). Edinburgh University Press.
• Thoring, K., Mueller, R. M., Giegler, S. ve Badke-Schaub, P. (2020, May 18-21). From Bauhaus to design thinking and beyond: A comparison of two design educational schools [Conference presentation]. DS 102: Proceedings of the DESIGN 2020 16th International Design Conference, UK.
• Vaughan, L. (2017). Practice-based design research. Bloomsbury Publishing.
• Wong, W. (1993). Principles of form and design. Van Nostrand Reinhold.
• Yada, S. (2019). Tatbikî Güzel Sanatlar okullarının doğuş sebepleri ve fonksiyonları. Ali Artun ve Esra Aliçavuşoğlu, (Eds.). Bauhaus: Modernleşmenin tasarımı, Türkiye’de mimarlık, sanat, tasarım eğitimi ve Bauhaus, s. 525-567. İletişim Yayınları.