Abstract
The article attempts to depict the governmental system of the EU on the basis of the characteristics of its
executive institutions, intra-executive relationships, the relationships between the executive and legislative
institutions, and the combination of supranational (the Community method) and intergovernmental nature
of decision-making in the post-Maastricht period of European integration. Sui generis characteristics of the EU
do not preclude a systemic configuration on the basis of comparative analysis with statal governmental systems.
The article asserts that post-Maastricht European integration has led to the gradual establishment of a semipresidential
governmental system in the EU. This system accordingly involves particularly on the one hand the
deliberative dual-executive authority in the EU, namely the European Council with accumulated prerogatives
and the Commission with a subordinated role compared to the dominant position of the European Council,
though being subject to legislative scrutiny, or the Council with an occasional executive role in certain fields, and
on the other hand the expanded powers of the European Parliament, as the lower house.
Keywords
Dualism Dual Executive Structure Semi-Presidentialism Intergovernmentalism Supranationalism
References
- Christopher J. Bickerton et al., “The New Intergovernmentalism: European Integration in the Post-Maastricht Era”, Journal of Common Market Studies, Vol. 53, No 4, 2015, p. 703-722.
- Uwe Puetter, “The European Council – The New Centre of EU Politics”, SIEPS European Policy Analysis, October 2013, No 16.
- Sergio Fabbrini, “Intergovernmentalism and Its Limits: Assessing the European Union’s Answer to the Euro Crisis”, Comparative Political Studies, Vol. 46 No 9, 2013, p. 1003–1029.
Abstract
Makale, yürütme organlarının, yürütme-içi ilişkilerin, yürütme ve yasama organları arasındaki ilişkinin ve
Maastricht sonrası AB entegrasyon sürecinde Topluluk metodu olarak ulusüstü ile hükümetlerarası doğaya
sahip karar alma kombinasyonunun karakteristiklerini incelemektedir. Bu karakteristikler temelinde de
AB’nin hükümet sistemini analiz etme amacını taşımaktadır. Aslen AB’nin kendine özgü nitelikleri, devletlerin
hükümet sistemleriyle mukayeseli sistemsel analize mani değildir. Bu çerçevede makale, Maastricht sonrası
Avrupa entegrasyonunun, özellikle Avrupa Zirve Konseyi’nin artan ayrıcalıklı yetkileri ve Komisyon’un,
Avrupa Zirve Konseyi’nin başat statüsüne nazaran ve yasama denetimine tabi rolü veya bir yandan Konsey’in
bazı alanlarda arızi yürütme rolü, diğer yandan da Avrupa Parlamentosu’nun alt yasama organı olarak
artırılmış yetkilerine vurgu yapmaktadır. Dolayısıyla makale bütün bu unsurlara dikkati çekerek, bilinçli
şekilde oluşturulmuş ikili yürütme otoritesinin AB’de yarı başkanlık hükümet sisteminin tedricen inşasını
ifade ettiğini iddia etmektedir.
References
- Christopher J. Bickerton et al., “The New Intergovernmentalism: European Integration in the Post-Maastricht Era”, Journal of Common Market Studies, Vol. 53, No 4, 2015, p. 703-722.
- Uwe Puetter, “The European Council – The New Centre of EU Politics”, SIEPS European Policy Analysis, October 2013, No 16.
- Sergio Fabbrini, “Intergovernmentalism and Its Limits: Assessing the European Union’s Answer to the Euro Crisis”, Comparative Political Studies, Vol. 46 No 9, 2013, p. 1003–1029.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | September 1, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 17 Issue: 67 |
